پاشازاده: در جام جهانی 1998 مثل کی‌روش بالای سر ما بود، صعود می‌کردیم / فضای تیم ملی امیدوارکننده است
بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران اعتقاد دارد فضای فعلی تیم ملی نسبت به یک ماه گذشته بهتر و امیدوار کننده‌تر شده است.
مهدی پاشازاده در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره برتری یک بر صفر تیم ملی فوتبال ایران مقابل نیکاراگوئه در دیداری تدارکاتی اظهار داشت: نیکاراگوئه در آمریکای مرکزی نتایج بدی نگرفته و تیم بدی نبود. در شرایطی که خیلی نمی‌توانیم تیم‌های خوبی پیدا کنیم این دیدار برای تیم ملی خوب بود. مسابقات تدارکاتی می‌تواند به هماهنگی و پیدا کردن نقاط ضعف کمک زیادی کند. بازی دوستانه اندازه 20،30 جلسه تمرینی است و تأثیر خودش را خواهد داشت.
وی در مورد مصدومیت امید ابراهیمی و از دست دادن جام جهانی قطر تصریح کرد: خبر خیلی بدی بود. این مصدومیت با توجه به سن و سال ابراهیمی خبر بدی است. خودم چند بار مصدوم شده‌ام و می‌دانم چه حس و حال بدی است. امیدوارم ابراهیمی هر چه زودتر خوب شود و به میادین بازگردد.
بازیکن پیشین تیم ملی در خصوص اینکه آیا فضا برای تیم ملی خوب پیش می‌رود یا نه، خاطرنشان کرد: هر چقدر فضا بهتر باشد شانس صعود تیم ملی نیز بالاتر می‌رود. نسبت به یک ماه گذشته فضا را بهتر و امیدوار کننده می‌بینم.
عنایتی: به عقب برگردم باز هم موهایم را رنگ می‌کنم!پاشازاده که یکی از بازیکنان تیم ملی در جام جهانی 1998 فرانسه بود، در پاسخ به این سؤال که آیا ناگفته‌ای از آن رقابت‌ها دارد، گفت: تدارک خوبی برای حضور در جام جهانی نداشتیم. تیم خیلی خوبی داشتیم و اگر مسئولان کمی بیشتر حمایت می‌کردند شرایط خیلی فرق می‌کرد. در چند سال گذشته زمین تمرین تیم ملی خراب می‌شد، صدای کی‌روش یا مربیان دیگر در می‌آمد. با کمترین امکانات راهی فرانسه شدیم.
وی یادآور شد: پس از 20 سال به جام جهانی صعود کردیم ولی پاداشی ندادند و دروغ گفتند که به ملی‌پوشان پاداش دادیم. مصطفی هاشمی‌طبا، رئیس وقت تربیت بدنی کاغذی داد تا یک واحد مسکونی به ما تعلق بگیرد اما هر چقدر می‌گردم، آدرسش را پیدا نمی‌کنم. با همه مشکلات در جام جهانی با تمام وجود بازی کردیم. بازیکنان لژیونر با هزینه خودشان به تیم ملی اضافه شدند و بگذریم که چه هتلی در فرانسه رزرو کرده بودند. اتاق‌ها آنقدر کوچک بود که ساک‌های‌مان را کنار هم می‌گذاشتیم. من و علیرضا منصوریان تخت را جمع کردیم و چون جا نبود روی زمین خوابیدیم. ابراهیم طالبی مربی خوبی بود و زحمت کشید اما اگر کسی مثل کارلوس کی‌روش بالای سرمان بود، قطعاً از گروه‌مان صعود می‌کردیم.