پرده‌برداری یک سریال تلویزیونی از ماجرای واقعی سرقت از صندوق امانات بانک!
تلویزیون این بار با «الگوریتم» به سراغ واقعیتی رفته که روزی تیتر یک رسانه‌ها بود؛ سرقتی پیچیده از صندوق امانات بانکی که حالا در قالب درامی پرتعلیق و خوش‌ساخت، به فرصتی برای نمایش نبرد عقل، جرم و قانون بدل شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در سال‌های گذشته، یکی از خبرسازترین جرائم مالی کشور، سرقت حرفه‌ای از صندوق امانات یکی از بانک‌های معروف بود؛ ماجرایی که با جزئیات حیرت‌انگیز و شیوه‌ای کاملاً سازمان‌یافته انجام شد و مدت‌ها در صدر اخبار رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت. حالا این ماجرا الهام‌بخش سریال تازه‌ای در تلویزیون شده است؛ اثری با عنوان «الگوریتم» که در ژانر اکشن پلیسی ساخته شده و کوشیده با تکیه بر یک پرونده واقعی، نمایی دراماتیک از پیچیدگی‌های دنیای جرم و مقابله با آن ارائه دهد.
بیژن میرباقری، کارگردان شناخته‌شده‌ای که تجربه ساخت آثار اجتماعی و معمایی را در کارنامه دارد، این بار بر اساس فیلمنامه‌ای از آرش قادری نویسنده‌ی باتجربه در خلق قصه‌های پرتعلیق و پرگره به سراغ بازسازی یکی از جنجالی‌ترین سرقت‌های دهه اخیر رفته است.
در قسمت هفتم این مجموعه، مخاطب شاهد یکی از نفس‌گیرترین بخش‌های داستان است؛ جایی که روند طراحی، آماده‌سازی و اجرای سرقت با جزئیاتی دقیق و باورپذیر به تصویر کشیده می‌شود. پرداختن به چنین موضوعی در تلویزیون ایران آن‌هم با نمایش مرحله‌به‌مرحله یک عملیات مجرمانه اتفاقی کم‌سابقه به شمار می‌رود و نشان از رویکرد تازه سیما به روایت واقع‌گرایانه جرم و کشف آن دارد.
وقتی سریال به‌جای پایان، تبلیغ فصل بعد می‌شود / یک سقوط دیگر برای رضا عطاران!نقش‌آفرینی مهدی زمین‌پرداز در قالب سارق اصلی، یکی از نقاط قوت سریال است. او توانسته ترکیبی از هوش، خونسردی و جاه‌طلبی مجرمانه را در بازی خود به نمایش بگذارد. در کنار او امیرکاوه آهنین‌جان در نقش «سمیر» حضوری پرتنش و مکمل دارد؛ دو کاراکتر که در مرز باریک میان عقلانیت سرد و هیجان خطر حرکت می‌کنند.
از سوی دیگر، طراحی تولید و فضاسازی سریال به تهیه‌کنندگی ابوالفضل صفری در مرکز سیمافیلم نشان می‌دهد که پروژه از مرحله ایده تا اجرا، با دقت و سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی پیش رفته است. استفاده از فناوری‌های نوین در فیلم‌برداری، ریتم تند تدوین، و طراحی صحنه‌های سرقت با مشورت کارشناسان انتظامی، به «الگوریتم» کیفیتی نزدیک به استانداردهای آثار پلیسی روز بخشیده است.
اما فراتر از جذابیت‌های روایی، سریال «الگوریتم» از زاویه‌ای دیگر نیز قابل‌تحلیل است: در جهانی که جرائم مالی و سایبری روزبه‌روز پیچیده‌تر می‌شوند، پرداختن به موضوع امنیت، هوش انسانی و تقابل پلیس با ذهن‌های الگوریتم‌محور مجرمان، روایتی به‌موقع و معنادار است. عنوان سریال نیز به همین دوگانگی اشاره دارد: انسان در برابر الگوریتم؛ قانون در برابر سیستم‌های پیچیده جرم.
در مجموع، «الگوریتم» را می‌توان تلاشی جسورانه برای ورود تلویزیون به عرصه‌ای دانست که پیش‌تر بیشتر در سینما یا آثار خارجی تجربه شده بود؛ نمایش جنایت، نه برای هیجان، بلکه برای تأمل در سازوکارهای آن. اگر این مسیر با دقت و تعادل ادامه پیدا کند، شاید بتوان از «الگوریتم» به‌عنوان الگویی برای نسل تازه‌ای از سریال‌های پلیسی و مستند‌درام یاد کرد.
