پرسپولیس باشخصیت، استقلال دوست‌داشتنی

شهرآورد برای هر دو طرف صحنه‌های غرورانگیزی داشت. صرف‌نظر از چند صحنه زشت، پرسپولیسی‌ها می‌توانند به این ببالند که 2 بار بازی باخته را مساوی کردند و نیمه دوم بازی خوبی هم انجام دادند و برای چندمین شهرآورد پیاپی (4 یا 5 شهرآورد) نباختند.

به گزارش خبر ورزشی، استقلالی‌ها هم می‌توانند بگویند بعد از چند بازی به پرسپولیس 2 گل زدیم و با اینکه تیمی خسته‌تر و کم‌مهره‌تر داشتیم (با نیمکت تقریبا خالی)، اما 89 دقیقه از پرسپولیس جلو بودیم و در نهایت هم نباختیم. شهرآورد پنج‌شنبه در مجموع خوب از آب درآمد و حداقل نسبت به دو، سه شهرآورد قبلی بهتر بود، اما با هر مدل نگاهی و با طرفداری از هر رنگی بازی را دیده باشیم نمی‌توانیم از بازی خوب چند نفر غافل شویم.

در پرسپولیس وحید امیری بهتر از بقیه بود هر چند که «تیم» گل‌محمدی در نیمه دوم نشان داد که بی‌دلیل صدرنشین نیست. در استقلال هم ارسلان مطهری و مهدی قائدی فوق‌العاده بودند و بقیه هم بد کار نکردند، اما در مجموع اگر مهره‌های استقلال تجربه پرسپولیسی‌ها را داشتند و 5، 6 دقیقه آخر بازی را مدیریت می‌کردند، آبی‌ها برنده می‌شدند. ضمن اینکه استوکس در همان چند دقیقه نشان داد که با وجود ناآمادگی بدنی یک مهاجم سطح بالاست، همان طور که بشار می‌تواند در دقایق حساس و بازی‌های خاص به درد پرسپولیس بخورد. بشاری که حتی بعد از فوت مادرش پرسپولیس را تنها نگذاشت.

پرسپولیس و استقلال امسال هر دو تیم‌های دوست‌داشتنی هستند. پرسپولیس یحیی زیباتر از پرسپولیس کالدرون بازی می‌کند و استقلال مجیدی هم مثل استقلال استراماچونی تیمی شاداب و هجومی است، ولی به هر حال هر دو تیم در آسیا کار سختی دارند. قائدی در دقایقی از بازی ضعف دفاعی پرسپولیس را به گل‌محمدی نشان داد و استقلال هم باید حتما فکری به حال تعداد زیاد مصدومانش و اینکه دقایق آخر گل می‌خورد، بکند. امسال استقلال در 5 بازی دقایق آخر گل خورده و 10، 12 امتیاز را به همین دلیل از دست داده که طبعا کادر فنی باید این ایراد را برطرف کنند.