پنج نکته کلیدی گرندپری آذربایجان؛ نبرد فرستاپن و مک‌لارن و داستان‌های مهم فصل
فرستاپن در آستانه گرندپری آذربایجان پس از درخششی غافلگیرکننده در ایتالیا در کانون توجه‌هاست اما فرصت طلایی فراری برای پیروزی تنها بخشی از روایت‌های پیچیده گرندپری آذربایجان است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، مکس فرستاپن آخرین بار در گرندپری ایتالیا با پیروزی قاطع و غافلگیرکننده درخشید و موفق شد هر دو راننده مک‌لارن، لاندو نوریس و اسکار پیاستری را که برای قهرمانی فرمول یک 2025 می‌جنگند، پشت‌سر بگذارد. آیا قهرمان جهان از تیم ردبول می‌تواند این فرم چشمگیر را در گرندپری آذربایجان حفظ کند؟ یا باید منتظر بازگشت مک‌لارن صدرنشین به اوج در خیابان‌های باکو باشیم؟
داستان‌هایی فراتر از رقابت در خط اول نیز وجود دارد؛ از شایعات درباره هم‌تیمی آینده فرستاپن در سال 2026 گرفته تا امیدهای فراری و چالش‌های آندره‌آ کیمی آنتونلی، راننده تازه‌کار مرسدس.
در ادامه، پنج نکته مهم را مرور می‌کنیم که باید در آستانه گرندپری آذربایجان به آنها توجه کرد:
1. آیا «تولد دوباره» ردبول در مونتزا واقعی بود؟ فرستاپن با پیروزی قاطع خود در مونتزا، نه تنها رقبای خود، بلکه حتی هواداران و خودش را هم شگفت‌زده کرد. حال، پیش از رقابت در باکو، پرسش کلیدی این است؛ آیا این عملکرد حاصل ویژگی‌های خاص پیست مونتزا بود یا نشانه‌ای از بازسازی ساختاری ردبول یا همان «تولد دوباره» که هلموت مارکو با خوش‌بینی از آن یاد کرد؟
لورن مکیس (مدیر جدید ردبول) در همان عصر یکشنبه تأکید کرد که بخش بزرگی از موفقیت ردبول به ویژگی‌های خاص مونتزا مربوط می‌شود؛ از جمله بسته کم‌نیروی رو به پایین و درس‌هایی از شکست کامل در فصل 2024. با این‌حال، مارکو، فرستاپن و پیر واش، مدیر فنی تیم به تغییر رویکردی جدید در آخر هفته‌های مسابقه اشاره کرده‌اند؛ کاهش وابستگی به شبیه‌ساز و داده‌ها و تمرکز بیشتر بر بازخورد راننده.
آزمون اصلی برای ردبول، پیست سنگاپور خواهد بود؛ خیابانی و پرپیچ‌وخم و به طور سنتی نامناسب برای ردبول اما آذربایجان نیز پیستی خیابانی است که با وجود مسیرهای مستقیم طولانی‌اش ممکن است بهتر با خودروی RB21 هماهنگ باشد. بنابراین، احتمال تکرار نمایشی درخشان از فرستاپن را نباید نادیده گرفت.
2. مک‌لارن و فصل جدیدی از رقابت درون‌تیمی در مونتزا، تصمیم بحث‌برانگیز تیم مک‌لارن در مورد اولویت دادن به نوریس انتقادهایی را به دنبال داشت اما از آندره‌آ استلا، مدیر تیم انتظار می‌رود که همچنان به اصول و فرهنگ منحصربه‌فرد «پاپایا» پایبند باشد، حتی اگر جهان بیرون نظر دیگری داشته باشد.
پیاستری در رقابت درون‌تیمی برای قهرمانی تصمیم تیم را با درک بالا پذیرفت و تأکید کرد که او و نوریس برای سال‌ها در مک‌لارن خواهند ماند. بنابراین، اولویت دادن به منافع تیم منطقی است. با این حال، واکنش اولیه نوریس به پیام تیمی با توجه به این‌که شکست او عمدتاً ناشی از تعویض کند لاستیک بود، نشان داد که استلا و زک براون باید تعادل ظریفی را میان آزادی رقابت و حفظ هماهنگی تیم برقرار کنند.
شاید در باکو یکی از دو راننده مک‌لارن با برتری کامل بدرخشد اما با توجه به رقابت نزدیک‌شان و ویژگی‌های سریع پیست باکو، احتمال یک دوئل مستقیم وجود دارد. پارسال، پیاستری پس از نبردی نفس‌گیر، شارل لکلرک را شکست داد. اگر این بار نوریس در نقش تعقیب‌کننده ظاهر شود، آیا نتیجه متفاوت خواهد بود؟
3. تسونودا و آخرین فرصت‌ها برای بقا با مشخص شدن تقریبی آینده ردبول در سال 2026، ایساک هاجار به احتمال زیاد هم‌تیمی آینده فرستاپن خواهد بود. این یعنی رقابتی مستقیم میان یوکی تسونودا و لیام لاوسون برای صندلی ریسینگ بولز در کنار آروید لیندبلاد.
با گذر چهار فصل از حضور تسونودا در تیم فائنزا، بازگشت او به تیم ریسینگ در اواخر دهه بیست زندگی‌اش نه برای خودش مطلوب است، نه برای ردبول. او باید همین حالا مثل همین آخر هفته در باکو عملکردی متفاوت ارائه دهد. در مونتزا، با وجود سرعت قابل قبول در مراحل اولیه تعیین خط نتوانست دور نهایی را به درستی کامل کند و در جایگاه دهم ایستاد. سپس در مسابقه درگیر نبردهای میانه میدان شد، به کف خودرو آسیب رسید و در نهایت بدون امتیاز بازگشت. چنین جزئیات کوچکی، مانع موفقیت او می‌شوند. ردبول قصد دارد ترکیب رانندگان 2026 را تا پایان اکتبر اعلام کند. هاجار خود را ثابت کرده، پس اکنون نوبت تسونوداست که در همین فرصت باقی‌مانده خودی نشان دهد.
4. آنتونلی از اروپا خارج شد؛ از بحران هم خارج می‌شود؟ آمارها برای آندره‌آ کیمی آنتونلی در گرندپری‌های اخیر اروپایی امیدوارکننده نیستند. تنها نکته مثبت، اولین سکوی دوران حرفه‌ای‌اش بود که به شکلی غیرمنتظره در کانادا به‌دست آمد.
مشکل اصلی جغرافیا نبود. به‌گفته آنتونلی، تغییر سیستم تعلیق عقب مرسدس در ماه می، ویژگی‌های خودرو را به‌گونه‌ای تغییر داد که هم او و هم جورج راسل با آن مشکل داشتند. بازگشت به مشخصات قبلی در مجارستان اعتمادبه‌نفس آنتونلی را بازگرداند اما نتایج همچنان چشمگیر نبود: کسب رتبه‌های نهم در بوداپست و دهم در مونتزا.
توتو ولف (رئیس مرسدس) نیز برای نخستین بار علناً از عملکرد او ابراز نارضایتی کرد و آن را «ناامیدکننده» خواند. اگرچه جایگاه فرستاپن در ردبول برای 2026 قطعی به نظر می‌رسد اما آنتونلی باید در نیم‌فصل دوم چیزی متفاوت نشان دهد. آیا با ترک اروپا و ورود به پیست سریع و خیابانی باکو، آنتونلی می‌تواند دوباره درخشیده و روند خود را تغییر دهد؟
5. باکو؛ بهترین شانس فراری برای پیروزی؟ هواداران تنها با یک چیز راضی می‌شوند: پیروزی و این همان چیزی است که فراری در فصل 2025 هنوز به دست نیاورده است. در همین مقطع فصل گذشته، کارلوس ساینس با عملکرد خوب در استرالیا و پیروزی‌های احساسی شارل لکلرک در موناکو و مونتزا، فشار را از دوش تیم برداشت اما امسال هنوز فراری جامی کسب نکرده است.
با وجود حفظ جایگاه دوم در جدول تیمی، جای خالی یک برد همچنان احساس می‌شود. بهترین فرصت آنها در موناکو بود؛ جایی که لکلرک فقط با اختلافی ناچیز، پول پوزیشن و شانس پیروزی را از دست داد.
آینده ردبول در باکو و سنگاپور؛ آیا درس‌های مونتزا به کار خواهد آمد؟
