پهپادهایی که پهپادهای دشمن را به دام می‌اندازند

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، این پروژه توسط برنامه "علم ناتو برای صلح و امنیت" (NATO Science for Peace and Security Programme) تامین مالی می‌شود و پژوهشگران این پروژه که "مارکوس" (MARCUS) نام دارد از چهار کوآدکوپتر برای به دام انداختن پهپادهای مشکوک استفاده می‌کنند.

هر چه ساختارهواپیماهای بدون سرنشین (پهپادهای) پیچیده‌تر می‌شود میزان خطر آنها نیز بیشتر میشود. سامانه‌های هوایی بدون سرنشین (UAS) اکنون یکی از ابزارهای مهم در ارتش‌های جهان محسوب میشوند اما این ابزارها بی خطر نیستند و گاها از آنها در حملات تروریستی و تهاجم به حریم خصوصی نیز استفاده میشود.

تعدادی سیستم ضد پهپادی طی سال‌های متمادی توسعه یافته اند که می‌توان به اخلالگر فرستنده ای که روی سیگنال‌های رادیویی یا راداری ایجاد اخلال می کند، لیزرها و حتی عقاب های آموزش دیده‌ای که می توانند آنها را به زمین بزنند اشاره کرد اما پروژه مارکوس نه تنها قصد دارد با تهدید پهپادهای کوچک مقابله کند بلکه همچنین آنها را به دام انداخته و اطلاعات آنها را نیز ضبط کند. بنابر گفته آزمایشگاه ملی سندیا این اولین سیستم نیست که از شبکه استفاده می کند، اما اولین بار است که شبکه هایی را با تیم های بدون سرنشین کنترل شده توسط یک کامپیوتر مبتنی بر زمین کنترل می کنند تا مسیر پهپادها را رهگیری کنند.

هواپیماهای بدون سرنشین می توانند به عنوان سیستم عامل سنسور عمل کنند علاوه بر آن آنها همچنین قادر به رهگیری تهدیدات نیز هستند. با بهره گیری از این موضوع، پروژه مارکوس در حال توسعه راه هایی برای شناسایی، ردیابی و گرفتن هواپیماهای بدون سرنشین کوچک با استفاده از سنسورهای پردازنده به همراه داده های سیستم های مبتنی بر زمین است. پس از آنکه پهپادهای مشکوک شناسایی شدند و به دام افتادند می‌توان آنها را به منطقه امن برد و آنها را خنثی کرد و مورد بررسی قرار داد.

به گفته پژوهشگران، این سیستم تاکنون با موفقیت مورد آزمایش قرار گرفته است و از چهار هواپیمای بدون سرنشین برای به دام انداختن، گرفتن و آوردن پهپاد به منطقه ایمن در زمین مورد استفاده قرار گرفته است.

انتهای پیام