پیشنهاد ساختاری بهینه برای ارائه جریان دانشجویی در دیدار با رهبر انقلاب

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، رامین شمسایی نیا*: بررسی و مقوله بندی شبکه مضامین سخنرانی‌های ارائه شده از سوی نمایندگان جریان دانشجویی (که اعم از تشکل‌های دانشجویی هستند) در جلسه دیدار سالانه با رهبر حکیم انقلاب اسلامی بیانگر یک ترکیب بهینه و کارا در متن این ارائه هاست که ذیلاً به آن اشاره می‌شود.

شایسته بازخوانی است که دیدار سالانه جریان دانشجویی (تلفیقی از تشکل‌های دانشجویی، نخبگان علمی، فعالین انجمن‌های علمی و فرهنگی، فعالان مستقل دانشجویی، عمومی دانشجویان و...) یک شیوه ارتباطی و عنصری از الگوی حکمرانی منبعث از اندیشه انقلاب اسلامی است که در آن جمعی از منتخبین دانشجویی در جلسه‌ای چند ساعته به طور صریح و بی واسطه به بیان تحلیل ها، مطالبات و راهکار‌های مدنظر خود و تشکل متبوع شان پیرامون مسائل اساسی در حضور شخصیت اول کشور می‌پردازند.

الف) ارائه عملکرد موثر و الگو ساز الگو‌های بهینه و تکرار شونده خلاقه توسط جریان دانشجویی در سطح ملی می‌تواند جزئی مفید از ارائه باشد، مناسب است تشکل‌های سراسری و اتحادیه‌های دانشجویی مختصراً گزارشی از عملکرد موثر خود در فضای دانشگاهی یا برون دانشگاهی و در سطح ملی با قید خلاقه و موثر بودن ارائه دهند. این الگو می‌تواند در حوزه درون دانشگاه و پیرامون دانشجویان، اساتید، ساختار علمی (آموزشی و پژوهشی) دانشگاه و یا برون دانشگاه و پیرامون مسائل اساسی کشور باشد. ارائه گزارشی مختصر از تشکیل «هسته‌های مساله محور بسیج دانشجویی» یکی از نمونه‌های موفق در این باره بود. ب) تحلیل وضعیت و ارائه راهکار نوع نگرش و تحلیل‌های جنبش دانشجویی به جهت اینکه ذینفع مستقیم نبوده و در نقطه اوج حُریت و آرمانخواهی قرار دارد، همواره منجر به شکل گیری راهکار‌هایی می‌شود که (سهواً یا عمداً) بعضاً یا مغفول مانده اند یا ناشی از تفکر خلاقانه جامعه دانشگاهی جوان است. مطلوب آن است که این تحلیل‌ها و ارائه راهکار‌ها متمرکز بر مسائل اساسی پیشرفت کشور باشد، در ساده‌ترین و حتی دقیق‌ترین تعریف مسائل اساسی کشور آن دسته شکاف‌های بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب است که با حل آن بسیاری از مسائل تبعی و فرعی به خودی حل می‌شوند، مانند تقویت تولید ملی که منجر به کاهش نرخ بیکاری از طریق افزایش اشتغال، افزایش تولید ناخالص داخلی، کاهش خروج ارز از کشور با کاهش نیاز به واردات و نهایتاً افزایش ارزش پول ملی می‌شود. یکی از آسیب‌های رایج و پرتکرار «بازگویی بیانات رهبری در حضور رهبری» است، اَمری که اگرچه با رویکرد ترویج و برای گفتمان سازی در فضای عمومی مناسب است، لکن کارکرد موثر و مفیدی در این جلسات ندارد. آسیب دیگر اصرار بر ضرورت اتخاذ یک تصمیم خاص در یک مورد جزئی (نه یک رویکرد و سیاست کلی در کشور) است، یعنی جریان دانشجویی به جای مطالبه، گفتمان سازی و تکمیل اجزاء سوق دهنده سیاستگذاران برای اتخاذ یک تصمیم بهینه برای پیشرفت کشور، خود در جایگاه مجری نشسته و بدون شناخت کامل و دقیق از جزئیات اصرار به اتخاذ یک تصمیم کنند. ج) استشاره، طلبِ تبیین و ارائه طریق پس از ارائه تحلیل پیرامون مسائل اساسی کشور، یکی از اجزاء مهم متن ارائه می‌تواند پرسش، استشاره، طلب تبیین و درخواست ارائه طریق باشد، برای نمونه پس از روی کار آمدن دولت یازدهم در سال 1392، مفهوم «اعتدال» به عنوان استراتژی اصلی سیاست ورزی و حکمرانی این دولت بیان شد و نمایندگان دانشجویان از رهبر حکیم انقلاب اسلامی طلب تبیین صحیح پیرامون مفهوم اعتدال در چارچوب اندیشه انقلاب اسلامی را داشتند که با پاسخ و تبیین قرائت صحیح از سوی ایشان مواجه شد. د) رشد تولید؛ مُحرک کلیدی پیشرفت اقتصادی ایران متناسب با راهبردی‌ترین مساله پیش روی پیشرفت ایران (رشد تولید) و نامگذاری شعار سال (جهش تولید با مشارکت مردم)، اگرچه خود جُستاری تفصیلی و جداگانه می‌طلبد، لکن تامل و ارائه راهکار پیرامون سه محور: 1) چگونگی پیشرفتِ «متوازن و توامان» امنیت ملی و اقتصاد ملی، 2) چگونگی تحقق توامان عرصه رفاه و ایران قوی (کاستن اثر تحریم بر معیشت)، 3) چگونگی اجرای مشارکت مردمی در رشد تولید و مرزبندی با اصل نه شرقی (نه به اقتصاد کمونیستی آنچنان که کارل مارکس می‌گوید) - نه غربی (نه به اقتصاد نئولیبرالیستی و سرمایه سالاری آنچنان که آدام اسمیت می‌گوید) و طراحی الگوی مطلوب ایرانی اسلامی تقویت مشارکت مردم در بخش تولیدی و طرف عرضه در کیک اقتصاد ایران پیشنهاد می‌شود.