چهار خصوصیت اصلی ماه رمضان چیست؟

سرویس سیاست مشرق - معلم قرآن ما حضرت آیت الله خامنه‌ای در تدبرهای قرآنی و روایی خود نکاتی نغز در مورد معارف دینی را با شاگردان خویش به اشتراک گذاشت‌اند. از این جمله آن است که اهمیت شب‌های قدر در معارف قرآنی و روایی ما آن قدر بالاست که شب قدر در دعاهای اهل بیت عصمت و طهارت عدل قرآن در ارزش دادن به ماه مبارک رمضان قرار گرفته است. از این جهت همانطور که در این ماه باید از موهبت قرآن بیشترین استفاده را ببریم باید تلاش کنیم که از فرصت مغتنم شب قدر نیز بیشترین بهره را کسب نماییم. در این میان دعا برای کشور و ملت ایران یکی از مهمترین وظایفی است که نباید آن را به فراموشی بسپاریم:

«غنیمت شمردن ساعات شب قدر؛ یک جمله‌ی کوتاه در باب اهمیت لیلهالقدر عرض کنم؛ علاوه بر این‌که از جمله‌ی قرآنی «لیلهالقدر خیر من الف شهر» می‌شود فهمید که از نظر ارزشیابی و تقویم الهی، یک شب برابر هزار ماه است. در دعایی که این روزها می‌خوانیم[1] ، برای ماه رمضان چهار خصوصیت ذکر می‌کند: یکی تفضیل و تعظیم روزها و شبهای این ماه است بر روزها و شبهای ماههای دیگر، یکی وجوب روزه در این ماه است، یکی نزول قرآن در این ماه است و یکی هم وجود لیلهالقدر در این ماه است. یعنی در این دعای مأثور، لیلهالقدر را عِدل نزول قرآن در ارزش دادن به ماه رمضان مشاهده می‌کنیم. بنابراین قدر لیلهالقدر را باید دانست، ساعات آن را باید مغتنم شمرد و کاری کرد که ان‌شاءاللَه قلم تقدیر الهی در شبهای قدر برای کشور عزیز و آحاد ملت ما تقدیری آن‌چنان که شایسته‌ی مردم مؤمن و عزیز ماست، رقم بزند.»[2]

[1] منظور دعای مشهور یا علی یا عظیم است که در کتب مشهور ادعیه مانند (اقبال‌الأعمال، سیدبن طاووس ص 24؛ مصباح کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی کفعمی: ص 630) ذکر شده است. در این دعا چنین می‌خوانیم: یا علی یا عظیم یا غفور یا شکور یا رحیم أنت الرب العظیم الذی لیس کمثله شی‌ء و هو السمیع البصیر و هذا شهر عظمته و کرمته و شرفته و فضلته علی الشهور و هو الشهر الذی فرضت صیامه علی و هو شهر رمضان الذی أنزلت فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان و جعلت فیه لیله القدر و جعلتها خیرا من ألف شهر فیا ذا المن فلایمن علیک من علی بفکاک رقبتی من النار فی من تمن علیه و أدخلنی الجنه برحمتک یا أرحم الراحمین ترجمه: (ای والا! ای بزرگ! ای آمرزنده! ای مهربان! تویی پروردگار بزرگ. که همانندی ندارد و او شنوای ِ بیناست. و براستی که این ماهی است که برهمه ی ماه ها بزرگش داشتی و گرامیش کردی و شرافتش بخشیدی و برترش ساختی و همانا این ماهی است که روزه اش را بر من واجب کردی و آن ماهِ رمضان است که در آن قرآن را نازل کردی در حالیکه هدایت گر مردم و برهان هایی از هدایت و معیارِ حق از باطل است و در این ماه شبِ قدر قرار دادی و آن را بهتر از هزار ماه ساختی. پس ای نیکی بخش که بر تو منتی نیست، بر من منت گذار به رهاییم از آتش در میانِ کسانی که بر ایشان منت نهادی و به سبب رحمت و مهربانیت مرا به بهشت وارد نما. ای مهربان ترین مهربانان.

[2] بیانات در خطبه‌های نمازجمعه، در تاریخ 1382/08/23