چه کسانی لایق رأی مردم نیستند

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، چندمعیار برای شناسایی کسانی که نباید به آنها رأی بدهیم تاکنون با استناد به آیات و روایات اسلامی و کلام بزرگان، معیارهاو شاخصه‌های متعددی برای شناسایی کاندیداهای واجد شرایط و به تعبیر دیگر شناخت افراد اصلح در انتخابات مختلف مطرح شده است، اما بسیاری از مؤلفه‌هایی که برای این موضوع تبیین شده از جمله؛ تدین و تقوا و حتی ولایتمداری و دلسوزی برای مردم و کشور، جنبه درونی دارد و به راحتی قابل بررسی و ارزیابی نیست. این مسئله در بسیاری از موارد سبب سردرگمی رأی دهندگان گردیده و امکان تصمیم‌گیری درست را از آنان سلب می‌نماید. اما راه‌کار برون‌رفت از این مشکل چیست؟ به‌نظر می‌رسد یکی از راه‌های تشخیص و تمیز "افراداصلح" از غیراصلح این است که در کنار توجه به مولفه‌های مثبت هر کاندیدا، "عملکردو رفتارهای نادرستی" که ممکن است در گذشته مرتکب شده و هم‌اکنون و به‌خصوص در جریان "رقابت‌های_انتخاباتی" به انجام آنها مبادرت می‌ورزد را نیز مورد توجه قرار دهیم. اما این "شاخصه‌ها" کدامند و به چه کسانی نباید رأی بدهیم؟.

کسانی که در جهت اجرای منویات و "مطالبات_ولایت" و خواسته‌ها و "انتظارات - مردم" تعلل نموده یا مواضع مبهم و نامشخص و بعضا مغایر و "متضاد" ازخودبروز می‌دهند. داوطلبینی که مورد "حمایت افراد فاسد، قانون‌گریز، هنجارشکن، متخلف، زالوصفت و سایر افرادی" هستند که معمولا اصول و ارزش‌های اسلامی و اجتماعی را زیرپا می‌گذارند و یا خدای ناخواسته، همنشینی و همراهی کاندیداها با افرادی که متصف به چنین صفاتی هستند. کاندیداهایی که به جای تأکید و تمرکز بر انجام وظیفه نمایندگی (مشارکت در قانونگذاری اصولی و نظارت بر حسن اجرای قوانین) یا شوراهای اسلامی، برای جلب نظر مردم و اخذ آرای بیشتر، به دادن وعده و وعیدهای_ناشدنی و خارج از وظیفه و اختیارات نمایندگان و شوراها روی می‌آورند. نامزدهایی که حاضرند برای اخذ رأی بیشتر به استفاده از هر ابزار و روش قانونی و غیرقانونی یا مشروع و #نامشروعی متوسل شده و به هر قیمتی وارد مجلس شوند. کسانی که حاضر می‌شوند با صرف میلیون‌ها و بلکه میلیاردها تومان بیش از حدمتعارف و چندین برابر مجموع آنچه در طول 4 سال حضور در مجلس (به عنوان حقوق) دریافت می‌کنند، صرف هزینه فعالیت‌های تبلیغاتی نمایند، درحالی که منبع تأمین وجوه مورد استفاده آنها نامشخص و عمدتا شبهه‌ناک است. افراد وابسته به باندهای مافیایی پنهان و آشکار قدرت و یا کسانی که در گذشته سابقه سوءاستفاده از موقعیت اجتماعی یا کاری و شغلی خود را داشته و مرتکب اقداماتی مانند؛ رانتخواری، پارتی‌بازی یا اختلاس شده‌اند. کاندیداهایی که تلاش می‌کنند تا با اعطای هدایای مختلف، دادن شام و ناهار و انجام سایر اقدامات مشابه، عزت و منزلت هموطنان خود را خدشه‌دار نموده و آنها را بفریبند. افرادی که در برخورد با رخدادهای ملی وبین‌المللی مرتبط با ایران و حتی جهان اسلام، موضع نامشخص و یا خنثی اتخاذ نموده و بی‌هیچ دلیل قابل قبولی از اعلام نظر صریح و روشن اجتناب می‌کنند. کسانی که با طرح‌هایی مانند؛ طرح شفافیت آرای نمایندگان یا طرح بررسی دارایی مسئولین مخالفت نموده و از انجام آنها بیم دارند. کسانی که مرعوب و مجذوب فرهنگ غرب و شرق هستند و به رغم پیمان‌شکنی‌های مکرر دشمنان این مرز و بوم، همچنان منتظر بروز معجزه از سوی آنها هستند. آنهایی که به خودباوری نرسیده‌اند و از اراده لازم برای اعتماد به جوانان، اتکاء به نیروهای درون‌زا و استفاده مطلوب از منابع موجود برخوردار نیستند. افرادی که بدون آگاهی لازم و بدون توجه به عوارض وپیامدهای کار، پذیرای طرح‌ها و معاهدات بین‌المللی می‌شوند و آنها را مورد تأیید قرار می‌دهند. آنهایی که فاقد روحیه جهادی و عملکرد انقلابی هستند و اثری از فعالیت اجتماعی و مردمی در کارنامه آنها وجود ندارد و در مشاغل خود، عملکرد مطلوبی را بروز نداده‌اند. کسانی که خود یا فرزندانشان در ردیف ثروتمندان مرفه بی‌درد قرار دارند و نمی‌توانند شرایط عامه مردم را درک نمایند.

قطعا بدون توجه به این نکات، که می‌تواند موضوعات مشابه دیگری را نیز شامل شود؛ نباید و نمی‌توانیم از دولت و شوراهای آینده نیز، انتظار بیشتر از آنچه دولت و شورای فعلی انجام داده، داشته باشیم.

محمد موسوی

انتهای پیام /