چگونه ادغام ماهواره و سلولی اتصال جهانی و اینترنت اشیا در همه‌جا را امکان‌پذیر می‌کند؟
ادغام اتصال اینترنت اشیاء ماهواره‌ای سلولی برای توسعه‌دهندگان اینترنت اشیا به طور فزاینده‌ای در دسترس‌تر می‌شود و ساده‌ترین راه برای دسترسی به این فناوری یافتن گزینه مناسب است. این توسعه صنعت به پُرکردن شکاف‌های اتصال برای استقرار جهانی کمک می‌کند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، برای برخی از محصولات اینترنت اشیا، قطع و وصل اتصال یک ناراحتی لحظه‌ای است اما برای بعضی دیگر یک فاجعه را رقم می‌زند. تصور کنید که دمای یک محموله واکسن را در یک لحظه بحرانی از دست بدهید یا به سیستم تشخیص تصادف و هشدار یک خودروی هوشمند خودران فکر کنید. اگر راننده با مشکلی در خارج از منطقه تحت پوشش تلفن همراه شما مواجه شود، قطع ارتباط می‌تواند تاخیرهای خطرناکی را برای پاسخ‌دهندگان ایجاد کند.
با نگاهی به آینده، اتصال جهانی برای وسایل نقلیه خودران ضروری خواهد بود. با اینکه پوشش اتصال سلولی در حال حاضر برای مناطق پرجمعیت و بخش‌های بزرگی از آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپا و آسیا گسترده و خوب است اما هنوز شکاف‌هایی وجود دارد که بر اپراتورهای جهانی تأثیر می‌گذارد.
فقدان پوشش به ویژه برای صنایع کشاورزی و دریایی که در آن دستگاه‌های اینترنت اشیا به طور مداوم به سیگنال‌های سلولی وارد و خارج می‌شوند، تأثیرگذار است اما برای هر یا همه اینترنت اشیا موبایلی، پوشش جهانی بهترین خبر خواهد بود. امروزه ادغام فناوری‌ها بیش از پیش این خبر خوب را دردسترس قرار داده است. افزودن شبکه‌های ماهواره‌ای به اتصال سلولی مبتنی بر ابر، کلید پوشش جهانی است.
ساده‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین راه برای متصل نگه داشتن استقرارهای اینترنت اشیا، کمک گرفتن از یک شریک ارتباطی است. ارائه‌دهندگان اتصال ابری به عنوان یک سرویس، دسترسی به بسیاری از شبکه‌های سلولی را به طور هم‌زمان ارائه می‌دهند و با یک سیم‌کارت و ابزارهای مدیریت ناوگان خودخدماتی به یک اتصال جهانی نزدیک می‌شوند.
فیبرنوری چه تأثیرات مثبتی بر اینترنت اشیا دارد؟با این حال، حتی متصل‌ترین ارائه‌دهنده اتصال اینترنت اشیا توسط خود اپراتورهای شبکه تلفن همراه محدود می‌شود. یک اپراتور شبکه تلفن همراه تمایل دارد برج‌هایی بسازد که افراد زیادی از آنها استفاده کنند. این امر در مناطق کم جمعیت یا دور از دریا راهکار خوبی نیست و رفع مشکل کمکی نمی‌کند. این شبکه‌های سلولی را شبکه‌های زمینی نیز می‌نامند زیرا به زمین متصل هستند.
این فناوری را با شبکه‌های غیرزمینی مقایسه کنید. این شبکه‌های ارتباطی مبتنی بر ماهواره، شکاف‌های پوششی باقی‌مانده از اپراتورهای شبکه تلفن همراه را پر می‌کنند. مشکل اینجاست که تا همین اواخر، اتصال ماهواره‌ای به سخت‌افزار متفاوتی نسبت به همتای سلولی خود نیاز داشت. ارائه اتصال سلولی و ماهواره‌ای در یک دستگاه گران و از نظر فضا ناکارآمد بود. راه‌حل یک شریک اتصال است که شبکه‌های غیرزمینی ماهواره‌ای یکپارچه را با شبکه‌های سنتی زمینی باهم و از طریق یک سیم‌کارت ارائه می‌دهد.
سوئیچ‌های شبکه خودکار نمی‌توانید اتصال هر دستگاه را به صورت دستی مدیریت کنید، بنابراین باید به دنبال سیم‌کارتی بود که به‌طور خودکار به شبکه تلفن همراه یا ماهواره‌ای صحیح متصل می‌شود و یک پلتفرم خودخدماتی که به کاربر امکان می‌دهد تعیین نماید کدام شبکه‌ها مناسب هستند.
ادغام اتصال اینترنت اشیاء ماهواره‌ای سلولی برای توسعه‌دهندگان اینترنت اشیا به طور فزاینده‌ای دردسترس‌تر می‌شود و ساده‌ترین راه برای دسترسی به این فناوری، یافتن گزینه مناسب است. این توسعه صنعت به پُر کردن شکاف‌های اتصال برای استقرار جهانی کمک می‌کند و به طور کلی ممکن است کلیدی برای استفاده‌های متحول‌کننده جدید برای اینترنت اشیاء تلفن همراه باشد.