چگونه می‌توانیم گذشته را رها کنیم؟
ترس از تکرار اشتباهات گذشته، ترس از شکست، ترس از رنج دوباره، می‌تواند ما را به گذشته آشنا بچسباند، هرچند که این گذشته، مملو از درد و رنج باشد.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ الهام قبادی- آزیتا محقق روانشناس پیرامون راهکار‌های عملی رها کردن گذشته گفت: رها کردن گذشته، فرآیندی پیچیده و گاهی دردناک است که برای بسیاری از ما چالش‌برانگیز به نظر می‌رسد. گذشته، چه پر از خاطرات شیرین و چه آکنده از تجربیات تلخ، بخش جدایی‌ناپذیر هویت ماست. با این حال، چسبیدن بیش از حد به گذشته می‌تواند مانع از رشد و شکوفایی ما در حال و آینده شود.
وی افزود: گذشته، به‌ویژه تجربیات دردناک مانند شکست‌های عاطفی، از دست دادن عزیزان، آسیب‌های روحی و روانی یا حتی اشتباهات شخصی، می‌تواند سایه‌ای سنگین بر زندگی حال و آینده‌ی ما بیاندازد.
محقق عنوان کرد: این تجربیات، به‌صورت باور‌های محدودکننده، عادات مخرب یا ترس‌های پایدار، در ذهن و رفتار ما رسوخ می‌کنند و مانع از حرکت به سمت زندگی‌ای می‌شوند که شایسته‌ی آن هستیم. ما ممکن است درگیر افکار و احساسات منفی، پشیمانی‌ها، خشم و اندوه باشیم که همواره ما را به گذشته تلخ بازمی‌گردانند. این چرخه‌ی معیوب، انرژی حیاتی ما را تحلیل می‌برد، از توانایی‌مان برای ایجاد روابط سالم می‌کاهد و مانع از رسیدن به پتانسیل‌های واقعی‌مان می‌شود.
وی ادامه داد: رها کردن گذشته، به معنای نادیده گرفتن یا انکار آن نیست. بلکه به معنای پذیرش آن به عنوان بخشی از زندگی و حرکت به سمت آینده‌ای روشن‌تر است. این بدان معناست که ما می‌توانیم خاطرات تلخ را پردازش کنیم، درس‌های آموخته‌شده را استخراج کنیم و از تجربیات گذشته برای رشد و بهبود خود بهره ببریم، بدون اینکه در دام احساسات منفی و پشیمانی گرفتار شویم.
این روانشناس درخصوص موانع اصلی در رها کردن گذشته توضیح داد: یکی از موانع اصلی در رها کردن گذشته، ترس از آینده است. ترس از تکرار اشتباهات گذشته، ترس از شکست، ترس از رنج دوباره، می‌تواند ما را به گذشته آشنا بچسباند، هرچند که این گذشته، مملو از درد و رنج باشد. این ترس‌ها، غالباً ناشی از عدم اعتماد به نفس و نگرانی از مواجهه با ناشناخته‌ها هستند. با این حال، مهم است به یاد داشته باشیم که آینده، یک بوم خالی است که ما می‌توانیم با انتخاب‌های آگاهانه، آن را به شکلی که می‌خواهیم رنگ‌آمیزی کنیم. رها کردن گذشته، به ما آزادی می‌دهد تا در این بوم خالی، تصویر زندگی ایده‌آل خود را خلق کنیم.
محقق پیرامون راهکار عملی رهایی گذشته بیان کرد: این فرآیند، نیازمند تلاش و صبر است و ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد.
پذیرش اولین و شاید مهم‌ترین گام، پذیرفتن گذشته است. این بدان معناست که با تمام خوبی‌ها و بدی‌های آن، با آن رو‌به‌رو شویم و از انکار و سرکوب آن اجتناب کنیم. پذیرش، به معنای تایید یا توجیه گذشته نیست، بلکه به معنای کنار آمدن با آن و آزادی از بند قضاوت‌های سختگیرانه‌ی خودمان است.
پردازش احساسات احساسات منفی مرتبط با گذشته را شناسایی و پردازش کنیم. نوشتن در دفترچه خاطرات، صحبت کردن با یک فرد قابل اعتماد، یا مراجعه به یک متخصص روانشناس می‌تواند در این زمینه بسیار کمک‌کننده باشد. هدف این نیست که احساسات را از بین ببریم، بلکه این است که آنها را درک کنیم و از شدت آنها بکاهیم.
بخشش بخشش، هم خودمان و هم دیگران، گامی بسیار مهم در رها کردن گذشته است. بخشش، به معنای فراموش کردن یا توجیه رفتار دیگران نیست، بلکه به معنای رهایی از خشم، کینه و رنج ناشی از این رفتارهاست. بخشش، در درجه‌ی اول، به نفع خودمان است و به ما کمک می‌کند تا از گذشته رها شویم و به سمت آینده‌ای آرام‌تر و شادتر حرکت کنیم.
تمرکز بر حال به جای تمرکز بر گذشته یا نگرانی در مورد آینده، تلاش کنیم تا در لحظه حاضر زندگی کنیم. تمرکز بر فعالیت‌های لذت‌بخش، قدردانی از داشته‌هایمان، و تمرکز بر اهداف فعلی، به ما کمک می‌کند تا از گذشته رها شویم و از زندگی حال لذت بیشتری ببریم.
ایجاد تغییرات مثبت از تجربیات گذشته برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی‌مان استفاده کنیم. شناسایی الگو‌های مخرب و تلاش برای تغییر آنها، گامی مهم در بهبود خودمان و ایجاد آینده‌ای بهتر است.
محقق خاطر نشان کرد: رها کردن گذشته، یک سفر است، نه مقصدی که بتوان به آن رسید. این فرآیندی مستمر و نیازمند تلاش مداوم است. با این حال، با پذیرش، پردازش، بخشش و تمرکز بر حال، می‌توانیم از سایه گذشته رها شویم و آینده‌ای روشن‌تر و پربارتر را برای خود رقم بزنیم. به یاد داشته باشید که شما شایسته زندگی‌ای هستید که آرزوی آن را دارید و رها کردن گذشته، کلیدی برای رسیدن به این آرزو است.