چگونه پکن از مه‌دود سمی نجات یافت؟
پکن توانست از سال 2013 تا 2022 با اقدامات مهمی، میزان غلظت ریز ذرات آلاینده‌های هوای 2.5 میکرون را تا 60درصد و دی‌اکسید گوگرد را تا 89 درصد کاهش دهد و با تبدیل شهری مملو از مه‌دود سمی به آسمانی پاک، امید به زندگی در این شهر 4.6درصد افزایش یافت. پکن که زمانی به خاطر دوچرخه‌سواری مشهور بود، در دهه‌های اخیر به ماشین و زغال‌سنگ روی آورد و این امر منجر به سمی شدن هوای شهر شد. (اگرچه دوچرخه‌سواری...
میزان آلودگی در پکن به حدی رسیده بود که تا سال 2013، سطح PM2.5 به 101.5 میکروگرم بر مترمکعب یعنی 10 برابر حد مجاز سازمان بهداشت جهانی رسید. نتیجه این آلودگی، تبدیل شدن ماسک‌ها به بخشی از زندگی شهروندان پکنی بود که توفان‌های شن بهاری از مغولستان اوضاع را بدتر کرد و آلودگی مرتبط با بیماری‌های قلبی و ریوی، امید به زندگی را سال‌ها کاهش داد. اما این حجم از آلودگی در سال 2013، به نقطه عطفی برای پکن تبدیل شد تا با تمام قوا به دنبال یک استراتژی برای دستیابی به هوای پاک باشد. در این راستا 3 استراتژی را اجرایی کرد و پکن را طی یک دهه به یکی از پاک‌ترین شهرهای جهان تبدیل کرد.
اولین استراتژی ایجاد شبکه نظارت گسترده بود که بیش از 1000 حسگر PM2.5 و فناوری ماهواره‌ای و لیزری را برای ردیابی نقاط آلودگی در سطح شهر ایجاد کردند.
استراتژی دوم تمرکز ویژه بر حمل‌ونقل همگانی بود که تغییرات اساسی در حمل‌ونقل از طریق گسترش مترو، احیای دوچرخه‌سواری، جایگزین شدن اتوبوس‌های برقی به جای ناوگان دیزلی، ایجاد مناطق کم‌انتشار و محدودیت تردد خودرو صورت گرفت.
سومین استراتژی مهم در پکن، تغییر از زغال‌سنگ به گاز بود که این امر منجر به کاهش مصرف زغال‌سنگ به میزان 11میلیون تن بین سال‌های 2005 تا 2017 شد. در نتیجه کارخانه‌های آلاینده تعطیل و سیستم‌های گرمایشی پاک‌تر شدند، زیرا، گاز کمتر از زغال‌سنگ آلودگی ایجاد می‌کند. علاوه بر این سه استراتژی، پروژه‌های جنگل‌کاری، توفان‌های گرد و غبار را کاهش دادند و اخیرا، حرکت عظیم به سمت خودروهای برقی و انرژی‌های تجدیدپذیر نیز تاثیرگذار بوده است. همه اینها با وجود سه برابر شدن وسایل نقلیه در دو دهه است، اما هنوز چالش‌های بزرگی پیش‌رو است.
ریز‌ذرات معلق آلایندگی 2.5 میکروگرم در مترمکعب هنوز 6 برابر حد مجاز سازمان بهداشت جهانی است، با این حال بسیاری از شهرهای مشهور اروپایی مانند پاریس بالاتر از حد مجاز باقی مانده‌اند. آلودگی زیادی از خارج ازشهر پکن ناشی می‌شود، برخی از کارخانه‌های زغال‌سنگ به سادگی به خارج از شهر منتقل شدند، اقدامی رایج که توسط شهرهای غربی نیز آغاز شده است. در زمستان گرمایش زغال‌سنگ یا چوب در مناطق نزدیک نیز تاثیر زیادی دارد و در تابستان انتشار گازهای صنعتی از 600 مایل دورتر منتقل می‌شود. با این حال، اهداف بعدی پکن سیاست‌های هوشمندانه‌تر همچون بازارهای کربن و مشوق‌های سبز است که این هدف با انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر و پاک‌تر حمل‌ونقل و همکاری منطقه‌ای قوی‌تر امکان‌پذیر خواهد شد.