کارد به استخوان «مرد آرام» رسید / ارمغانی: عواقب کارشان را بپذیرند
با وجود گذشت بیش از دو ماه از آغاز به کار سرمربی تیم ملی بسکتبال، پرونده سرمربی پیشین نه تنها بسته نشده بلکه به نظر می‌رسد به مراحلی رسیده که می‌تواند برای بسکتبال تبعات داشته باشد.
با وجود گذشت بیش از دو ماه از آغاز به کار سرمربی تیم ملی بسکتبال، پرونده سرمربی پیشین نه تنها بسته نشده بلکه به نظر می‌رسد به مراحلی رسیده که می‌تواند برای بسکتبال تبعات داشته باشد.
به گزارش خبرنگار مهر، با معرفی «هاکان دمیر» به عنوان سرمربی تیم ملی بسکتبال، فدراسیون بسکتبال به صورت علنی پایان همکاری با سعید ارمغانی را اعلام کرد در حالیکه بعد از دو ماه هنوز قرارداد همکاری با این مربی وطنی که اردیبهشت سال 1401 منعقد شد، فسخ نشده است و همین مسئله می تواند تبعات زیادی را گریبانگیر این رشته کند به ویژه با راهی که مسئولان در پیش گرفته اند و اینکه تکلیف ارمغانی و قرارداد نیمه کاره اش را مشخص نمی کنند.
برای رسیدگی به این پرونده قرار بود سعید ارمغانی سفری به ایران داشته باشد اما گُم شدن اسناد و مدارک او، سفرش را منتفی کرد. این مربی اما پیگیر تعیین تکلیفش بود و بر فسخ قرارداد به صورت صلح آمیز تاکید داشت اما تا به امروز نه تنها هنوز به نتیجه نرسیده است بلکه به مرحله ای رسیده که به نظر می رسد پیگیری هایش نادیده گرفته می شود.
سعید ارمغانی در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه همچنان منتظر اقدام فدراسیون بسکتبال برای رسیدگی به پرونده قراردادم هستم، گفت: طبق آخرین صحبتی که داشتم، قرار بود هفته گذشته یا طی این هفته نشست هیات رئیسه برگزار شود تا در رابطه با قرارداد من تصمیم گیری شود اما واقعا نمی دانم قرار است چه صحبتی مطرح شود وقتی در قرارداد همه چیز علنی و مشخص بوده است.
وی ادامه داد: میان من و فدراسیون بسکتبال ایران قراردادی منعقد شد، یک بخش این بود که من سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران هستم و باید به این عنوان ماموریت هایی را انجام دهم، یک بخش مربوط به حق قراردادم بود و اینکه مبلغی را به عنوان حقوق دریافت کنم. بخش اول قرارداد نه از جانب من بلکه از طرف فدراسیون فسخ شد. بخش دوم مانده که باید فدراسیون به آن عمل کند.
سرمربی پیشین تیم ملی بسکتبال تصریح کرد: فدراسیون بسکتبال اقدام به فسخ یک طرفه قرارداد کرده است و باید تمام کمال حق من را پرداخت کند. با این حال من حاضر به مصالحه شدم و اینکه مقداری از حق خودم بگذرم. نمی دانم چرا فدراسیون با این وجود موضوع را منوط به جلسات و تصمیم گیری در آنها می کند.
سعید ارمغانی اردیبهشت سال 1401 سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران شد. قرارداد اولیه او تا پایان پنجره های انتخابی جام جهانی بود و مقرر شده بود در صورت کسب سهمیه این قرارداد تا پایان جام جهانی تمدید شود اما این اتفاق نیفتاد
ارمغانی با بیان اینکه منتظر تصمیم نهایی فدراسیون بسکتبال ایران هستم، خاطرنشان کرد: البته این مهم است که من تصمیم فدراسیون را قبول کنم یا نه، فقط اینکه فدراسیون وقتی اقدام به فسخ کرده باید عواقب کار را بپذیرد.
«می توانید در مورد مبلغ قرارداد و رقمی که باید پرداخت شود صحبت کنید؟ شاید مبلغ قرارداد به قدری است که پرداخت آن در توان فدراسیون نیست»، ارمغانی در واکنش به این موضوع گفت: در مورد رقم قرارداد نه من و نه فدراسیون تمایل به صحبت نداریم و شاید هم اصلا درست نباشد. از شرایط مالی فدراسیون هم بی اطلاع هستم اما اگر فدراسیون دچار مشکل مالی است چطور همزمان سه مربی خارجی جذب می کند و کنار تیم مربی بدنساز، فیزیوتراپ و... هم دارد. حتما برای این مربیان قراردادی منعقد شده و رقمی پرداخت می شود. اگر اوضاع مالی فدراسیون خوب نباشد این اقدامات انجام نمی شد.
وی با تاکید بر اینکه منتظر تعیین تکلیف زودترش از طرف فدراسیون است، گفت: در این ماجرا به عنوان یک ایرانی دینم را ادا کردم، می توانستم شکایت کنم که در این صورت تبعات زیادی گریبانگیر بسکتبال ایران می شد اما این کار را انجام ندادم. اما من هم تا یک جا می توانم تحمل کنم که دست به سر بشم و در واکنش به پیگیری هایم امروز و فردا شود یا اصلا پیام هایم را نادیده بگیرند!
ارمغانی تصریح کرد: مشکل مدارکم حل نشد و گرنه حتما سفری به ایران داشتم. البته در مورد گُم شدن پاسپورت و دیگر مدارکم، فدراسیون نقشی ندارد و بی تقصیر است. اتفاق بدموقعی بوده که با آن مواجه شدم وگرنه حتما به ایران می آمدم تا شخصا پیگیر موضوع شوم.
