گلی که انتظار 28 ساله یک ملت را تمام کرد / از رمان‌های داستایوفسکی تا سرمای گلاسکو

دیشب گلاسکو بیش از اندازه سرد بود، باد همچون دستی نامرئی از فراز تپه‌ها پایین می‌آمد و بر صورت پیر و خسته همپدن پارک سیلی می‌زد؛ بادی که گویی می‌خواست همه را از خواب بیرون بکشد، از خیال، از روزمرگی.