یک روز زیبا
وقتی اتفاقات روزمره‌ی زندگی را از نگاه یک بیمار سرطانی که فقط چند روز دیگر زنده است دنبال کنی، دیگر تکراری و کسل‌کننده نخواهد بود. بال زدن پرنده‌ای بالای سرت به همان اندازه تازگی دارد که دنبال کردن مسیر حرکت مورچه‌ها زیر اشعه‌ی شفابخش خورشید. «یک روز زیبا» انیمیشنی است که می‌تواند با چند خط ساده، انسان را متوجه عمیق‌ترین معانی زندگی کند پس بی‌جهت نیست که در جمع ده انیمیشن برتر قرن بیست‌ویکم...
انیمیشن این روز بسیار زیبایی است (It's Such a Beautiful Day) که در میان مخاطبان فارسی زبان به یک روز زیبا شهرت دارد؛ در سال 2012 اکران شد و توانست تحسین منتقدان بسیاری را برانگیزد و مخاطبان فراوانی را مبهوت خود کند. کسب امتیاز 100 از 100 در راتن تومیتوز می‌تواند به خوبی بیانگر میزان اقبال به آن باشد. این انیمیشن در متاکریتیک امتیاز 90 و در آی‌ام‌دی‌بی 8.3 از 10 را به دست آورده تا نشان دهد چه در میان مخاطبان و چه در بین منتقدن، جایگاه ویژه‌ای دارد.
یک روز زیبا یک انیمیشن تلفیقی است؛ تلفیقی از ژانرهای گوناگون و تکنیک‌های متفاوت بنابراین نمی‌توان آن را به طور مشخص در دسته‌بندی خاصی قرار داد. یک انیمیشن فانتزی با رگه‌های کمدی سیاه که گاهی نگاهی روانکاوانه به زندگی شخصی به نام بیل دارد و گاهی در مورد معنای زندگی، مباحث عمیق فلسفی را در ساده‌ترین شکل ممکن بیان می‌کند و با توجه به ویژگی‌های فرمی و روایی می‌توان آن را به معنای واقعی کلمه یک انیمیشن پست‌مدرن نامید.
راوی در تمام 62 دقیقه‌ی فیلم مشغول روایت زندگی بیل است که از مشکلات حاد ذهنی و ادراکی رنج می‌برد. این روایت هر چه به لحظات پایانی زندگی بیل نزدیک‌تر می‌شود جدی‌تر شده و در یک‌سوم پایانی فیلم، مخاطب را شگفت‌زده می‌کند. در جایی که پس از روایت چند روز عادی از زندگی بیل با اتفاقات تکراری، به او خبر می‌دهند که یک بیماری سخت گریبانش را گرفته و زمان اندکی برای زندگی دارد، دقیقا همان کارهای تکراری روزهای قبل، برایش جلوه‌ای ویژه می‌یابد و مخاطب را میخکوب می‌کند. اگر انسان می‌دانست که آخرین روز زندگی‌اش را سپری می‌کند، مانند بیل در میان مردم فریاد می‌زد: «چقدر همه چیز را دوست دارم».
کارگردانی دان هرتزفلد که تبحر ویژه‌ای در ساخت این گونه از آثار پیدا کرده و در سال 2016 نیز با انیمیشن کوتاه دنیای فردا توانست در جمع نامزدهای اسکار حضور یابد، ساده است. او از چند خط برای خلق کاراکترهایش استفاده کرده و سعی می‌کند عمیق‌ترین معانی ذهنی‌اش را در ساده‌ترین فرم ممکن تصویر کند و از هر آنچه که می‌تواند برای ایجاد فضای مد نظرش بهره جوید. ترکیب تصاویر رئال و فانتزی، موسیقی کلاسیک و راک و وجود غم و شادی به صورت توأم، از ویژگی‌های اختصاصی آثار هرتزفلد است. تجربیات او در دنیایی که دیزنی و پیکسار سروران ساخت انیمیشن هستند، یک انقلاب محسوب می‌شود. انقلابی که سربازانش، کاراکترهای خطی‌اند و در نبردی نابرابر توانسته‌اند قلب و ذهن مخاطبان خود را اشغال کنند.
یک روز زیبا مملو از احترام و ادای دین به زندگی است. درست در لحظاتی که ابعاد تاریک و شاید پوچ زندگی را نشان می‌دهد؛ در یک دیالوگ یا یک تصویر به زیبایی آن را می‌ستاید. حتی پس از مرگ نیز بیل مسیر خود را به سمت کمال طی می‌کند، گویی پس از درک معنای حقیقی زندگی و شناخت درست از جهان، زندگی تا ابد ادامه می‌یابد و مرگ، پایان مسیر رشد نخواهد بود. آسمانی که بیل هر روز مانند بسیاری از ما، بدون توجه به آن، زیر سایه‌اش زندگی می‌کرده، پس از درک حقیقت، به زیباترین عنصر زندگی‌اش تبدیل می‌شود که نشان از بی‌نهایت دارد. حتی پس از مرگ نیز، او ستاره‌ای در آسمان خواهد بود که با صدای بلند فریاد می زند: «آی انسان‌ها! آیا زندگی زیبا نیست؟».
*س_برچسب‌ها_س*