3 پرسش اخلاقیِ موسای نبی از خداوند در کلام امام هادی (ع)
امام هادی علیه‌السلام طی روایتی، اولین گفت‌وگوی موسای نبی علیه‌السلام با خداوند متعال را تشریح کرده‌اند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از ویژگی‌های مهمی که خداوند در قرآن به حضرت موسی علیه‌السلام نسبت می‌دهد، تکلم او با خداست. در دو آیه از قرآن از این ویژگی سخن به میان آمده است، از جمله در آیه 253 سوره بقره که این تکلم را یک وجه فضیلت موسای نبی نسبت به سایر رسولان معرفی می‌کند، آنجا که خداوند فرمود «تِلکَ الرُسُلُ فَضَلنا بَعضَهُم عَلی بَعض مِنهُم مَن کَلَمَ اللَه...» برخی از آن رسولان را بر برخی دیگر فضیلت بخشیدیم؛ از آنان کسی بود که خدا با او تکلم کرد» و در بخشی از آیه‌ی 164 نساء فرمود «وَ کَلَمَ اللَهُ مُوسی تَکلیما.»
جالب است که امام هادی علیه‌السلام از اولین گفت‌وگوی خداوند پس از تکلم خدا با موسای نبی علیه‌السلام خبر می‌دهد. طی این ماجرا، این رسول بزرگوار الهی سؤالات متعددی را از خداوند متعال می‌پرسد؛ از جمله آنکه پرسید: * خدایا پاداش کسی که مسکین را به‌خاطر تو اطعام کند چیست؟ خداوند فرمود روز قیامت دستور دهم منادی جار کشد که فلانی پسر فلان از آزاد کرده‌های خداست. فَمَا جَزَاءُ مَن أَطعَمَ مِسکِیناً ابتِغَاءَ وَجهِکَ قَالَ یَا مُوسَی آمُرُ مُنَادِیاً یُنَادِی یَومَ القِیَامَهِ عَلَی رُؤوسِ الخَلَائِقِ أَنَ فُلَانَ بن فُلَان مِن عُتَقَاءِ اللَهِ مِنَ النَار.
* سپس پرسید معبودا پاداش کسی که صله رحم کند چیست؟ فرمود عمرش را دراز کنم و سکرات موت را بر او آسان کنم و خازنان بهشت او را فریاد کنند بشتاب نزد ما و از هر در خواهی وارد شو. قَالَ مُوسَی اِلَهِی فَمَا جَزَاءُ مَن وَصَلَ رَحِمَهُ قَالَ یَا مُوسَی أُنسِی لَهُ أَجَلَهُ وَ أُهَوِنُ عَلَیهِ سَکَرَاتِ المَوتِ وَ یُنَادِیهِ خَزَنَهُ الجَنَهِ هَلُمَ اِلَینَا فَادخُل مِن أَیِ أَبوَابِهَا شِئت.
* حضرت موسی علیه‌السلام در ادامه پرسید پاداش کسی که آزار خود را از مردم باز دارد و به آنها خوبی کند چیست؟ فرمود دوزخ روز قیامت به او فریاد زند که به تو راهی ندارم. اِلَهِی فَمَا جَزَاءُ مَن کَفَ أَذَاهُ عَنِ النَاسِ وَ بَذَلَ مَعرُوفَهُ لَهُم قَالَ یَا مُوسَی یُنَادِیهِ النَارُ یَومَ القِیَامَهِ لَا سَبِیلَ لِی عَلَیکَ.
شعر در سوگ شهادت امام هادی (ع)| قسمت هر که علی گشته به غربت ختم استدر این بخش از روایت، اطعام دادن به مسکین، صله رحم و مراقبت از مردم‌آزاری سه مقوله‌ای است که این پیامبر بزرگوار به عنوان یکی از رسولان اولوا العزم از خداوند پرسش می‌کند که هر سه ناظر به مسائل اجتماعی یا اخلاق در اجتماع است. از موضوع اطعام به مسکین گرفته که اگر حق آن ادا شود، سبب کاهش فقر و فساد در جامعه می‌شود تا صله رحم که تأثیرات معنوی، روانی و بهداشتی آن بی‌شمار است و سبب استحکام بنیان‌های خانوادگی و نیز تقویت پیوندهای اجتماعی می‌شود. در کنار اینها، بر ممانعت از آزار دیگران به‌عنوان یکی از اخلاق‌های زیبای اجتماعی تأکید می‌شود؛ همچنان که اگر فرد یا گروهی به آزار اطرافیان بپردازند، چالش‌های جبران‌ناپذیری بر پیکره یک جامعه ایجاد می‌شود. آزار و اذیت اگر در بستر خانواده باشد، سبب ناامنی بستر آن و یا منجر به خانواده‌گریزی می‌شود و اگر در بستر اجتماع باشد، نا امنی عمومی را به همراه می‌آورد.
انتهای‌پیام /