شنبه 8 اردیبهشت 1403

70 درصد بازار نوشت‌افزار ایران در دست واردکنندگان

خبرگزاری اکو نیوز مشاهده در مرجع
70 درصد بازار نوشت‌افزار ایران در دست واردکنندگان
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، شش سالی هست که گروه‌های خودجوش فرهنگی عزم خود را برای تولید و طراحی نوشت‌افزارهای ایرانی اسلامی جزم کرده‌اند؛ نوشت‌افزارهایی که بتواند با کیفیت مناسب و با طرح‌های زیبا و جذاب متناسب با فرهنگ بومی و ملی و دینی در بازار نابرابر توزیع و عرضه این اقلام رقابت کند. در ابتدا گروه های کوچکی در نقاط مختلف کشور ایجاد شد که کار خود را با چند طرح اولیه آغاز کردند، اما کم‌کم برخی از نهادهای دولتی که دغدغه فعالیت در این زمینه را داشتند نیز وارد میدان شدند. با توجه به این روند در سال‌های گذشته نوشت‌افزار اسلامی ایرانی توانسته جای خود را در میان بسیاری از مخاطبان و خانواده‌های ایرانی باز کند.

سال 90 آغاز فعالیت‌های برخی از این نهادهای خودجوش بود که بدون حمایت‌های دولتی و برخورداری از تسهیلات ویژه نهادها کار خود را شروع کرده بودند. طرح‌های اولیه هر کدام از این گروه‌ها در وهله نخست شاید بیشتر از 15 طرح جدید نبود، اما کم‌کم توانستند جای خالی نوشت‌افزاری با رنگ و بوی ایرانی اسلامی را پر کنند اما در این میان مشکلات متعددی برای تولیدکنندگان این حوزه وجود دارد که رفع آنها از عهده گروه‌های این‌چنینی که بدون پشتوانه و تنها به صرف دغدغه وارد کار شده‌اند، برنمی‌آید. واردات گسترده، خلأهای قانونی، محدود بودن طرح‌های ایرانی اسلامی در حال حاضر و... از جمله موضوعاتی است که برای تولیدکنندگان این حوزه محدودیت‌ها و مشکلاتی ایجاد کرده است.

با وجود آنکه هر سال مسئولان مختلف در نهادها و دستگاه‌های متعدد بر حمایت از نوشت افزار اسلامی ایرانی و استمرار این حرکت تأکید دارند، اما تولیدکنندگان این حوزه هنوز با مشکلاتی مواجه هستند. بنا بر آمار منتشر شده، در حال حاضر 70 درصد بازار نوشت‌افزار را کالاهای وارداتی تشکیل می‌دهند.

سعید حسینی، مدیرعامل مجمع نوشت‌افزار اسلامی ایرانی، پیش‌تر در این‌باره به تسنیم گفته است: صنعت نوشت‌افزار سالانه چهار هزار میلیارد تومان گردش مالی دارد؛ سالیانه بیش از 150 میلیون جلد دفتر در ایران به فروش می‌رسد که بخش قابل توجهی از این میزان به کالاهای وارداتی اختصاص دارد.

هرچند عرضه نوشت‌افزار اسلامی ایرانی طی شش سال گذشته توانسته بازار این حوزه را تحت تأثیر قرار داده و از آن مهمتر، توجه خانواده‌های ایرانی بسیاری را به خود جلب کند و همچنین مخاطبانی از کشورهای همسایه داشته باشد، اما به نظر می‌رسد این حرکت یک‌نوع شنا کردن در جریان مخالف جاری در بازار نوشت‌افزار است و جان بخشیدن به این حرکت، نیازمند کار فرهنگی عمیق‌تری است.