آبی کمرنگ، آبی پررنگ

استقلال با کوهی از مشکلات مالی و غیرمالی و البته با توجه به ویژگی‌های سرمربی‌اش یعنی فرهاد مجیدی هنوز راهی طولانی تا تبدیل شدن به مدعی درجه یک قهرمانی دارد اما برد بسیار شیرین مقابل سپاهان نشان داد که رویای قهرمانی شاید در این فصل در دسترستر از هر زمانی باشد.

استقلال گاه هوشیار است و گاه ناهوشیار. گاهی ایتالیایی بازی میکند و گاهی علیاصغری. برخی اوقات تاکتیک دارد و برخی اوقات بیبرنامه است.

یا بازیکنش مصدوم میشود و یا اینکه همان بازیکن در اعتراض به بیپولی اعتصاب میکند. سرمربیاش یک روز آرام است و یک روز دیگر زمین و زمان را به هم میدوزد.

استقلال چند فصل متوالی است که به همه این موارد و چیزهایی مشابه همینها میبازد و از کورس عقب میافتد و رنگ قهرمانی را نمیبیند. و دقیقا به همین دلیل است که حتی یک برد شیرین مقابل سپاهان و صدرنشینی در لیگ برتر نمیتواند چندان اطمینانآور باشد مگر اینکه روزهای خوب آبیها به همین منوال ادامه داشته باشد.

اما اکنون دوباره امید به استقلال زیاد شده است. تیم فرهاد با بدشانسی پنالتی حیاتی و پیروزیبخش مقابل پرسپولیس را از دست داد و مقابل سپاهان نیز به برتری رسید تا نشان دهد این فصل مقابل هیچ رقیبی نمیخواهد کوتاه بیاید.

میتوان نسبت به این موضوع امیدوار بود؟

نهمین فصل، قهرمانی یا....

استقلال زمانی که با تاکتیک بازی میکند، ارسالهای هوایی اللهبختکی ندارد و سردرگم نیست آبی پررنگ است.

استقلال زمانی که دوندگی بیحاصل دارد، قدرت بازیسازی را نادیده میگیرد، برای یک پنالتی و یا یک خطا داوران را مورد اتهام قرار میدهد و یا زمانی که سرمربی و مدیرعاملش به پروپای هم میپیچند آبی کمرنگ است.

آبی پررنگ به سمت قهرمانی است و آبی کمرنگ به سمت نهمین فصل ناکامی در راه کسب عنوان قهرمانی رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران.

در رابطه با مشکلات مدیریتی و مالی و اختلافات موجود در باشگاه فعلا نمیتوان کاری کرد اما حداقل که میتوان مشکلات تاکتیکی و تکنیکی این تیم را رفع کرد.

میانه میدان، تند و تندتر

گذشت زمانی که مجتبی جباری - زیدان وقت آسیا - در میانه میدان استقلال پادشاهی میکرد و یک بازیساز تمام عیار بود، بازیسازی که آبیها به آن فخر می فروختند. اما الان چیزی به نام بازیساز تمامعیار در استقلال نمی بینیم. در نهایت چیزی که میبینیم تلاشی تمامعیار اما ناکافی برای چیزی است که به اصطلاح تغذیه مهاجمان مینامیم.

مهاجمان استقلال به اندازه کافی پاسهای دقیق و تودر دریافت نمی‌کنند. در واقع خط میانی استقلال یک کندی قابل ملاحظه دارد که برای ادامه روند خوب استقلال نیاز دارد تند و تندتر باشد.

دفاع خوب، دفاع عالی

خط دفاع استقلال گاهی خوب است، گاهی عالی و البته ناگفته نماند گاهی اوقات هم بد است. البته در مجموعه در این پست فعلا همه چیز خوب به نظر میرسد. مدافعان مقابل سپاهان عالی بودند.

استقلال در زمینه خط دفاعی همتراز پرسپولیس است و برای بهتر شدن باید خط میانی را تقویت کند.

ضربه آزاد که نشد کار!

درست است که استقلال روی موقعیتهای ایستگاهی خوب کار میکند، درست است که استقلال در بازی با پیکان روی ضربات ایستگاهی عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و دو گل روی ارسال‌های مهدی‌پور توسط محمد دانشگر و سیاوش یزدانی به ثمر رساند اما همه اینها دلیل نمیشود که فرهاد مجیدی روی آن امید زیادی داشته باشد.

او پیش از این دیدار با سپاهان تمرینات ویژهای برای بازیکنان جهت کار کردن بر روی ضربات ایستگاهی در نظر گرفت. البته کار درستی است اما نباید همه تمرکز بر روی آن باشد.

کار سخت و سختتر

استقلال برای قهرمانی نیم فصل لیگ بیستویکم باید از سد سه حریف سرسخت فولاد، آلومینیوم و مس رفسنجان بگذرد.

از سویی فاصله تیمهای اول تا پنجم لیگ برتر به اندازه یک تا سه امتیاز است. هر گونه لغزش می تواند جایگاه تیمها را سه پله پایینتر و یا سه پله بالاتر ببرد.

استقلال میداند که باید هوشیارتر از هر زمانی باشد.

بیشتر بخوانید: وکیل ایتالیایی گابریل پین: کدام قهر و جدایی، او در تهران خوشحال است

253 251