آداب و رسوم بلندترین شب سال در دیارآفتاب
یلدا در استان مرکزی که به «شب چله» یا «شو چله» معروف است. به جای یک شب در سه شب با نام های «چله بزرگه»، «چله وسطی» و «چله کوچیکه» برگزارمی شود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیارآفتاب؛ استان مرکزی با داشتن تمدن هفت هزار ساله سرشار از آداب و رسوم و عقاید مذهبی و اجتماعی است. که البته برخی از این رسوم در طول سال ها به بوته فراموشی سپرده شده اند و برخی دیگر با تغییراتی هنوز هم پا برجا هستند.
یلدا یکی از رسومی است که از دیرباز در جای جای رواج داشته و امروز هم با تغییراتی در ایران گرامی داشته می شود. یلدا در استان مرکزی که به «شب چله» یا «شو چله» معروف است. به جای یک شب در سه شب با نام های «چله بزرگه»، «چله وسطی» و «چله کوچیکه» برگزارمی شود. حضور در منزل بزرگان سالخورده و ادای احترام به آنان از رسوم زیبای مردم استان مرکزیدر این شب است. در شب های چله هر خانواده با تدارک یک سینی که معمولا از هفت نوع خوراکی و تنقلات محلی نظیر کشمش، نخودچی، انواع تخمه، و میوه ها به ویژه هندوانه و انار پر شده راهی خانه بزرگان فامیل شده تا در کنار مشاعره و فال حافظ و بازی های محلی این خوراکی ها را میل کنند و شکرانه سلامت و پاسداشت نعمت های خدای را به جای آوردند. هنوز در بسیاری از مناطق روستایی و بافت های سنتی و محلی که کمتر درگیر و دار تغییرات مدرنیه قرار گرفته اند، شب چله با قربانی گوسفند در خانه بزرگ فامیل و گذران ساعات طولانی شب در اطراف کرسی های چوبی گره خورده و معمولا چاشنی این محافل فال کوزه، شوقات و قصه گویی و تکریم اقوام است. در مناطق روستایی استان مرکزی رسم هدیه فرستادن خانواده داماد برای عروس هنوز رسم است، این هدایا معمولا در طبقی با تزئینات چیده می شود و همراه با شام، میوه و شیرینی توسط یکی از اعضای خانواده برای عروس فرستاده می شود و خانواده عروس نیزدر عوض آن با هدف حرمت گذاری به خانواده داماد هدایایی که معمولا دستکش و یا جورابی پشمین است پیشکش می کنند. یلدا در مناطق شهری استان مرکزی دچار تغییرات زیادی شده و بیشتر به شب نشینی مدرن و امروزی با تنقلات فانتزی بدل شده اما هنوز رنگ و بوی حافظ خوانی و شاهنامه خوانی، بازگویی قصص قرآنی و روایات بزرگان ادب و دین در این محافل زنده است. هنوز در بسیاری از خانواده های اصیل اراکی و استان مرکزی بزرگترهای فامیل به عنوان گنجینه ای ارزشمند قصه ها و متل های محلی را با شور و حرارت خاص برای نسل های جدید تعریف می کنند که از جمله آنها می توان به قصه کردعلی به کوه، تله گرگ، ریزعلی، پیرزن نخ ریس و کوسه ناقالدی و شاه و دزد نام برد که هر کدام درس های ارزنده ای را با خود دارد. برپایی شب یلدا به عنوان کهنترین آیین ایرانیان فرصتی مغتنم برای پاسداشت فرهنگ ملی ایران و تحمل سختیها و دشواریهای زندگی روزمره است تا بدین وسیله بتوان به اتحاد و همزیستی مسالمتآمیز میان افراد جامعه دستیافت. انتهای پیام /