آغاز مبارک یک پایان!
یکی از مهم‌ترین تحولات سال‌های اخیر در ساختار سیاسی ایران، پایان یافتن وضعیت موسوم به حاکمیت دوگانه است. این وضعیت زمانی رخ می‌داد که میان ارکان اجرایی، تقنینی و اجتماعی درکی ناهمساز از اولویت‌ها شکل می‌گرفت و پیامد آن بی‌ثباتی، فرسایش اعتماد عمومی و دوپارگی در حرکت ملی بود. رویکرد و منش شهید رئیسی نشانه آغاز مرحله‌ای تازه بود. او با پرهیز از کینه، انتقام و شکایت از منتقدان و خبرنگاران، توانست الگویی از آرامش و متانت حاکمیتی را به نمایش بگذارد. در دوران او، دولت به جای رقابت درونی، در پی هم‌افزایی و هم‌سویی با نهادهای دیگر بود.
این روند در دوران کنونی ادامه یافته است. پزشکیان نیز بر اساس تجربه زیسته و منش فکری خود، به سه رکن قانون، دین و مردم التزام دارد. این سه‌گانه اگر در تعادل بایستد، نه تنها شکاف سیاسی را از میان برمی‌دارد بلکه توان تمدنی و ظرفیت اجتماعی را آزاد می‌کند. از همین رو می‌توان گفت که با ادامه این مسیر، مفهوم حاکمیت دوگانه در حال اضمحلال و تبدیل شدن به یکپارچگی پایدار است. این گذار، نه صرفاً یک انتخاب سیاسی، بلکه نشانه بلوغ نهادی و تکامل تاریخی نظام است.
در ماه‌های اخیر به‌ویژه در تازه ترین مواضع دولت در حوزه هسته‌ای، منطقه‌ای و گفت‌وگوهای بین‌المللی نیز از همین الگو پیروی شده است. آرامش در تصمیم، پرهیز از هیجان و در عین حال حفظ صلابت ملی از عواملی است که نه تنها فضای سیاسی را متعادل کرده بلکه حتی بازار و بدنه اقتصادی را نیز به ثبات نزدیک‌تر می‌کند.
باید گفت یگانگی و وحدت در شرایط سخت ارزش بیشتری دارد تا تنش در دوران قوت. امروز کشور از موضع قدرت سخن می‌گوید و این قدرت زمانی واقعی و ماندگار است که پشتوانه آن انسجام داخلی باشد.
با این همه، شرط تداوم این مسیر آن است که ترکیب دولت و مجموعه نیروهای مدیریتی نیز با منش پزشکیان هم‌افزا باشند. هرگونه دوگانگی درون دولت یا امید بستن به فرمول‌های کهنه و بی‌نتیجه مذاکره با آمریکا می‌تواند دوباره همان زخم قدیمی را بازگرداند. تجربه تلخ توقف‌های ناگهانی هسته‌ای یا تنش‌های بی‌حاصل برای جامعه هزینه روانی و تاریخی داشته است. فوردو تنها یک تأسیسات نیست، یک خاطره جمعی است که یادآور این واقعیت است که تعلیق و بی‌ثباتی، رنجی عمومی می‌آفریند.
از این رو تداوم راه امروز، نیازمند دولتی یکپارچه، تصمیم‌گیری قاطع و پاسداری از خطوط عزت ملی است. ساختن، نیازمند آرامش در داخل و صلابت در خارج است. این همان جمله‌ای است که آرامش می‌آورد: می‌سازیم و با قدرت می‌سازیم.