آغوش باز با بودجه تماماً خصوصی تولید شده!
در این نشست بهروز شعیبی کارگردان، علی سرتیپی تهیه کننده، مسعود سخاوتدوست آهنگساز، علی برازنده مدیر فیلمبرداری، محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه، خشایار موحدیان تدوینگر، محمدمهدی عسگری مجری طرح، سجاد نجفی و مهرداد کوروش نیا نویسندگان و گلاره عباسی و شبنم گودرزی بازیگران حضور داشتند.
علی سرتیپی تهیه کننده این فیلم در ابتدای نشست ضمن ابراز خرسندی از اینکه به همراه تیمش در این دوره از جشنواره حضور دارد، گفت: امیدوارم از فیلم خوشتان آمده باشد. پیشنهاد ساخت این فیلم ازطرف آقای شعیبی و آقای عسگری بود. من هم باتوجه به شناخت آقای شعیبی فیلمنامه را خواندم و قبول کردیم که ساخته شود. شایعه بود که آقای شعیبی وسواس دارند و پروسه تولید طول میکشد اما در این پروژه همهچیز سر زمان مناسب انجام شد.
شعیبی: طوری که زندگی و فکر میکنم؛ کار میکنم
بهروز شعیبی نیز در ادامه این نشست درباره تجربه از این فیلم گفت: آغوش باز یک روی جدید از سینما برای من بود؛ هم در نوع فیلمسازی و هم در شکل اجرایی. همکاری با آقای سرتیپی برای من افتخار بود. من مدت ها طرحی در ذهن داشتم تا اینکه آقای سجاد نجفی یکی از نویسندگان فیلم و آقای عسگری خواستند که با هم همکاری داشته باشیم. من فیلمنامههای آماده داشتم اما وقتی این طرح را برایشان تعریف کردم بسیار از آن استقبال کردند. صادقانه آغوش باز کار سخت و پربازیگری بود و اگر همدلی و همکاری این گروه نبود، این فیلم حتما امتیازاتی را از دست میداد.
این کارگردان ادامه داد: دغدغهها خیلی محاسبه شده نیست و من طوری کار میکنم که زندگی و فکر میکنم. این بخش باعث شده است که خیلی دچار محاسبه نمیشوم. فکر میکنم دغدغه همه ما چیزهایی است که ما در روابط انسانی با آن مواجه هستیم.
بهگفته شعیبی ما احتیاج داریم که به یکدیگر یادآوری کنیم که در مشکلات و هنجارها و ناهنجاریهای اجتماعی دچار غفلت نشویم. به نظر من وظیفه سینما همین است که هنجارهای اجتماعی را به ما یادآوری کند. به عقیده من یادآوری یکی از کلیدواژههای اصلی فیلم بود.
وفاداری به فیلمنامه و قصه محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه درباره طراحیهای صحنه موجود در این فیلم بیان کرد: خود فیلمنامه شرایط جالبی در صحنه سازی داشت. این فیلم دکوری داشت که به یک تکاملی میرسید. این برای ما مهم بود که تا جای ممکن به قصه و فیلمنامه وفادار بمانیم.
وی درباره لوکیشنها و استفاده از رنگها در فرم تصریح کرد: ما سعی کردیم که تمام لوکیشن های فیلم از فرم و رنگ بهره ببرد و اگر دقت کنید هر کاراکتر در فرم و رنگ خاصی قرار دارد که به آن شخصیت کمک میکند.
سرتیپی در بخش دیگر این نشست ضمن اشاره به خصوصی بودن فیلم گفت: این فیلم صد در صد خصوصی است و یک ریال هم یک ارگان دولتی به آن کمک نکرده است. حمایتی هم نشده است و من و آقای عسگری بودجه فیلم را تامین کردیم. خود آقای شعیبی هم تمایلی نداشتند که از ارگان دولتی کمک گرفته شود. ما فکر میکردیم خود قصه و شرایط تولید این فیلم طوری است که به امید خدا بازگشت سرمایه خواهد داشت.
محمدمهدی عسگری مجری طرح این فیلم عنوان کرد: ما روزی دور هم نشستیم و تصمیم گرفتیم که یک فیلم عاشقانه و خانواده محور بسازیم. امیدوارم که نظر شما و مخاطبان را جلب کرده باشیم. قدم اول ما هم یک قصه خوب بود. کار سخت اما شیرین بود و توانستیم با سرمایه شخصی کار را به پایان برسانیم.
مهرداد کوروشنیا یکی از نویسندگان این فیلم درباره ایده این فیلمنامه گفت: نگارش این فیلمنامه مانند دو امدادی بود. آقای شعیبی و آقای نجفی در ابتدا طرحی را آماده کرده بودند و این خود مسالهای است که به فیلمنامهنویس کمک میکند. بعد از 3 ماه آقای شعیبی با من تماس گرفتند و به دوستان اضافه شدم. ما 3 ماه بعد را بیشتر به فرم و ساختمان فیلمنامه پرداختیم.
سجاد نجفی یکی دیگر از نویسندگان عنوان کرد: آقای شعیبی یک کارگردان صاحب سبک است و به عنوان یک فیلمنامه نویس دوست داشتم ببینم که ایشان دوست دارند، چه فیلمی بسازند. به همین دلیل به سمت مسیر داستان و قصه سوق پیدا کردیم. حس و حال خوب در همه جای این فیلم و فیلمنامه حضور داشت.
شبنم گودرزی بازیگر این فیلم درباره تکرار صفت پولپرستی زنان در سینما تصریح کرد: اول اینکه ما گروه درجه یکی داریم. نمیتوانیم بگوییم که ارزش زنها پایین میآید. همانطور که خانمها میتوانند پولپرست باشند، آقایان هم میتوانند. نمیتوانیم به این صفات جنسیتی نگاه کنیم.
مسعود سخاوت دوست آهنگساز فیلم آغوش باز درباره آسیبهای موسیقی پاپ و دلیل انتخاب موسیقی پاپ در این فیلم گفت: موسیقی پاپ مستقیماً با خلقیات مردم یک جامعه در ارتباط است و اگر جنس دیگری از ادبیات را در موسیقی پاپ امروز میبینید آیینه ای از خلقیات مردم همان جامعه است.
وی افزود: باید بررسی کنیم که موسیقی پاپ ما هرچقدر از گذشته به حال حرکت کرده، چه تغییراتی داشته است. مردم در سطح جامعه با یک بررسی ساده میتوانند متوجه وضعیت اسفبار موسیقی پاپ باشند. من به عنوان مخاطب عام فکر میکنم که موسیقی پاپ با عواطف عوام جامعه در ارتباط است و دلیل انتخاب موسیقی پاپ برای این فیلم همین بوده است.
در بخش دیگری از این نشست بهروز شعیبی مطرح کرد: معتقدم که بخش مهم کیفی جامعه ما در دست خانمها است. از بدو تولد ما با یک زن همراه هستیم تا روز آخر. هرچقدر بخواهیم این رابطه انسانی را نادیده بگیریم یا سرکوب کنیم عشق و علاقه در جامعه جایش را به خشم و اعتراض می دهد.
این کارگردان ادامه داد: ما در درام میتوانیم هر پرسوناژی را تعریف کنیم اما در ناخودآگاه ما اینگونه است که برای بانوان احترام زیادی قائل هستیم. خانمها در آثار من فقط حضور کمی نداشته و شخصیت های تاثیرگذاری داشته اند.
شعیبی با اشاره به اینکه یچوقت مقید به یک گونه خاص سینمایی نبوده، تصریح کرد: به همین دلیل فکر میکنم بهترین اتفاق من در این سال ساخت در آغوش باز با یک گروه درجه یک بود. همچنین یک تهیهکننده خوب و کاربلد در کنار ما بود تا این ژانر را به درستی ارائه کنیم. کارگردانی نمیتواند در کنار یک تهیهکننده خوب فیلم بد بسازد و همچنین نمیتوان کنار یک تهیهکننده بد فیلم خوب ساخت.
بهروز شعیبی درباره این شائبه که بخشی از فیلم در واکنش به موضوع بازگشت معین به ایران بوده گفت: راستش را بخواهید در پاسخ به این سئوال فقط میتوان گفت که واقعا فکر میکنید دو هفتهای میتوان به فیلم که امروز دیدید چیزی اضافه کرد؟
علی سرتیپی هم درباره احتمال حذف صحنه نوازندگی خانمها در فیلم اکران مردمی گفت: این فیلم پروانه نمایش دریافت کرده است. امیدواریم که در اکران عمومی به فیلم دست نخورد.
شعیبی در پایان ضمن اشاره به ژانر فیلم آغوش باز اظهار داشت: دوست داشتیم فیلم خوش آب و رنگی داشته باشیم. واقعیت امر این است، زمانی که فیلم شروع میشود فیلمنامه تمام شده است و توجه به رنگ و فرم به محتوای فیلم لطمه نمیزند. نزدیکترین ژانر به آغوش باز کمدی درام است که درباره روابط انسانی صحبت میکند و تیزیهای ناهنجاریهای اجتماعی را کمی نرم میکند. این خاصیت این ژانر است.