ابراهیموویچ: بعد از تماشای یک مستند از مارادونا می‌خواستم به ناپولی بروم / تصمیم رئیس باشگاه باعث شد نروم
ستاره سوئدی تیم فوتبال میلان اعتراف کرد که قبل از بازگشتش به این تیم برای پیوستن به ناپولی وسوسه شده بود اما در نهایت به یک دلیل خاص از رفتن به ناپل منصرف شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، زلاتان ابراهیموویچ در یک گفت‌و‌گو با نشریه کوریره دلاسرا اعتراف کرد که ممکن بود قبل از بازگشتش به میلان در سال 2020 راهی ناپولی شود. ایبرا پس از پایان کارش در MLS به همراه تیم لس‌آنجلس گلکسی به اروپا برگشت و دومین دوره حضورش در میلان را آغاز کرد و با وجود تردیدهایی که به خاطر سن و سال بالایش وجود داشت در سن‌سیرو خوش درخشیده است.
زلاتان گفت: بعد از دیدن یک مستند درباره مارادونا تصمیم گرفته بود که به ناپولی بروم و با این تیم اسکودتو را ببرم. دیگر از بازی در آمریکا خسته شده بودم. حتی در یک مقطع تصمیم به بازنشستگی گرفتم اما رایولا (مدیربرنامه‌های زلاتان) به من گفت؛ «دیوانه‌ای. باید به ایتالیا برگردی». اینطور شد که تصمیم به برگشتن گرفتم و همه چیز هم فراهم شده بود به ناپولی بروم و با این تیم به توافق هم رسیده بودم اما وقتی که دلورنتیس (رئیس باشگاه ناپولی) کارلو آنچلوتی را اخراج کرد، همه چیز تغییر کرد. آن زمان بود که از رایولا پرسیدم؛ «در حال حاضر تیمی که بدترین وضعیت را دارد و من با رفتنم می‌توانم وضعیتش را تغییر دهم، کدام است؟» و او جواب داد؛ «دیروز میلان 5 بر صفر در برگامو (خانه آتالانتا) باخت» و من هم گفتم؛ «تصمیمم را گرفتم. به میلان می‌رویم.»
زلاتان: آسپیلیکوئتا را از قصد زدم / او جرأت انجام چنین کاری را با من نداردزلاتان 40 ساله سپس درباره اولین روزهای دومین دوره حضورش در میلان صحبت کرد و گفت: در ابتدا هیچ‌کدام از بازیکنان در تمرینات نمی‌دویدند. من کاری کردم که آنها ببینند میلان جایی است که باید در تمریناتش جان بدهی. کاری کردم که وقتی خودم می‌دویدم، هم‌تیمی ام هم می‌دوید و خودش را برای من می‌کشت. همه فهمیدند که چه کار باید بکنند، جز یک نفر. در ابتدا رافائل لیائو (مهاجم میلان) خیلی به حرف‌های من توجه نمی‌کرد اما مطمئنا الان او خیلی بهتر شده است.
یکی از مهمترین اتفاقات دوره دوم حضور زلاتان در میلان درگیری لفظی‌اش با روملو لوکاکو، مهاجم سابق اینتر در دربی شهر میلان بود. ایبرا درباره آن اتفاق هم گفت: ما در منچستریونایتد با یکدیگر هم‌تیمی بودیم، به همین دلیل وقتی که او به من حمله‌ور شد شوکه شدم. لوکاکو شخصیت بزرگی دارد. من مطمئنم که او یک قهرمان است و این چیز بسیار خوبی است اما من هم بزرگ شده منطقه گتوی مالمو هستم و به همین خاطر اگر کسی با سر داخل صورت من بیاید، او را سر جایش خواهم نشاند. من رسم و رسوم مادرش را مسخره کردم و او هم کنترلش را از دست داد. لازم است یادآوری کنم که آن دربی را ما باختیم و من هم مصدوم و اخراج شدم، پس شاید آن کارهایی که مادرش انجام می‌داد اثر کرد. بعد از آن بود که من هم از دوستان معتقدم خواستم که برایم دعا کنند.