اجتماع دل ها، مطلوب گمشده اولیا
به گزارش مشرق، محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود مطلبی با عنوان اجتماع دل ها، مطلوب گمشده اولیا را منتشر کرد که به شرح زیر است:
"اجتماع قلب ها"، فقط هم و غم آخرین حجت خدا روی زمین نیست؛ که جد شریف او امیر مومنان (ع)، از "اندکی اجتماع قلوب پیروان" شِکوِه داشت. مردم را گرد آورده بود و به جهاد بر می انگیخت؛ اما آنها همچنان، مُهر سکوت بر لب، پاسخ نمی دادند. امام فرمود:
"اِنَهُ لَا غَنَاءَ فِی کَثرَهِ عَدَدِکُم مَعَ قِلَهِ اجتِمَاعِ قُلُوبِکُم. همانا در زیادی شمار شما سودی نیست، در حالی که اجتماع دل های شما اندک است". (خطبه 119 نهج البلاغه).
در خطبه 27 نهج البلاغه فرمود: "وَ اللَهِ یُمِیتُ القَلبَ وَ یَجلِبُ الهَمَ مِنَ اجتِمَاعِ هَؤُلَاءِ القَومِ عَلَی بَاطِلِهِم وَ تَفَرُقِکُم عَن حَقِکُم... أَفسَدتُم عَلَیَ رَأیِی بِالعِصیَانِ وَ الخِذلَانِ...
به خدا سوگند، دل را میمیراند و هم و غم را به سوی انسان جلب میکند، اجتماع دشمنان بر باطل خویش و تفرقه شما از حق خود... تدبیرم را به نافرمانی و ترک یاری، تباه کردید".
در خطبه 127 هشدار داد: "وَ اِیَاکُم وَ الفُرقَهً فَاِنَ الشَاذَ مِنَ النَاسِ لِلشَیطَانِ کَمَا أَنَ الشَاذَ مِنَ الغَنَمِ لِلذِئبِ. از تفرقه و جدایی برحذر باشید که جدا شده از جمعیت، بهره شیطان است، چنان که گوسفند دور مانده از گله، نصیب گرگ".
در روزگار امام محمد باقر (ع)، وقتی از حضرت خواستند قیام کند، گله ای انگشت شمار را نشان داد و فرمود اگر به تعداد آنها یار داشتم قیام می کردم.
سهل بن حسن در روزگار امام صادق (ع)، از خراسان به محضر امام در مدینه رفت. اموالی را هم تقدیم و عرض کرد: «"چرا قیام نمی کنید در حالی که فقط در خراسان، صدهزار شیعه پا به رکاب دارید و اینها هم خمس وزکات آنهاست؟".
حضرت سکوت کردند. به اطرافیان فرمودند هیزم بریزند و تنور را روشن کنند. شعله ور که شد، به سهل فرمودند برو و در تنور بنشین... سهل به دست و پا افتاد. "مولای من!... از من بگذرید"...
هارون مکی وارد شد و سلام کرد. امام پاسخ گفت و فرمود: ای هارون! در تنور داخل شو! آتش زبانه می کشید. اما هارون اطاعت کرد و درِ تنور را گذاشتند....
"خراسان چه خبر؟ شیعیان ما چه می کنند؟". امام می پرسید و سهل اگر چه پاسخ میداد، اما فکرش داخل تنور بود... امام از او خواست برخیزد و در تنور بنگرد.... هارون را دید که آرام در دل آتش نشسته.
"ای سهل که ما را به قیام فرا می خوانی! در خراسان چند شیعه، این گونه اطاعت ما می کنند؟". سرش را پایین انداخت.
محمد بن منصور و او از پدرش روایت کرده که امام جعفر صادق (ع) فرمود:
"نه، به خدا سوگند آنچه که شما دیدگان خود را بدان دوختهاید، پدید نمیآید، مگر بعد از ناامیدی. نه به خدا سوگند آنچه چشمان خود را به آن دوخته اید، آشکار نمیگردد؛ مگر اینکه غربال شوید. نه به خدا سوگند کسی که شما چشم به او دارید، نمیآید؛ مگر بعد از اینکه از هم تمیز داده شوید. نه به خدا سوگند امری را که شما به آن چشم دوختهاید، به وقوع نمیپیوندد تا آنکه شقی از سعادتمند معلوم شود».
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.