ارنستو کاردنال شاعر و کشیش انقلابی نیکاراگوئه درگذشت

ارنستو کاردنال شاعر و کشیش انقلابی نیکاراگوئه در 95 سالگی درگذشت.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیویورک تایمز، کشیش ارنستو کاردنال که یکی از تحسین‌شده‌ترین شاعرها و چهره‌های مذهبی آمریکای لاتین بود و با خدمت کردن به دولت انقلابی نیکاراگوئه در دهه هشتاد میلادی مقابل کلیسای رومن کاتولیک ایستاد، یکشنبه در ماناگوا در 95 سالگی از دنیا رفت.

کاردنال که در یک خانواده ثروتمند در نیکاراگوئه به دنیا آمده بود، تبدیل به یکی از چهره‌های روشن‌فکر اصلی انقلاب این کشور و متعهد به عدالت اجتماعی و کمک به فقرا بود. بعد از اینکه ساندینیست‌ها دیکتاتوری ژنرال آناستازیو سوموزا را در سال 1979 برکنار کردند، کاردنال به عنوان نخستین وزیر فرهنگ کشور انتخاب شد.

کاردنال از جوانی شاعری را آغاز کرد و به تاریخ دردناک نیکاراگوئه و آمریکای لاتین پرداخت. اما بخش زیادی از شعرهایش هم عاشقانه بودند و تصاویر نورهای شهری و جوانی را با هم در می‌آمیخت. او که بسیار به تحول بشر و درس‌هایش برای سیاست علاقه داشت، در دهه هشتاد میلادی شروع به استفاده از علم در شعرهایش کرد و تا پایان عمرش این تم را بسط داد و به چیزهایی مانند ریشه جهان و راز و رمزهای دی‌ان‌ای پرداخت.

جدیدترین مجموعه کامل اشعار کاردنال که به زبان انگلیسی منتشر شد «چندجهان: اشعار جدید و منتخب» بود که در سال 2009 به چاپ رسید. آخرین شعر این مجموعه «گرد ستاره» بود که در آن کاردنال از مرگ می‌سراید.

ارنستو کاردنال مارتینز روز بیستم ژانویه 1925 در گرانادا به دنیا آمد. او در ماناگوا و در دانشگاه کلمبیا در نیویورک سیتی ادبیات انگلیسی خواند. او در دهه پنجاه میلادی به نیکاراگوئه برگشت اما بعد از یک کودتای شکست خورده علیه خانواده سوموزا، فرار کرد و به کنتاکی رفت. او بعد از بازگشت دوباره‌اش به نیکاراگوئه رسما کشیش شد.

به عنوان یک وزیر دولتی، کاردنال «دموکراتیزه کردن فرهنگ» را پیگیری کرد. در قالب این حرکت، او در سراسر کشور کارگاه‌های شعرسرایی راه انداخت و از سنت غنی شعر نیکاراگوئه استفاده کرد که روبن داریو مدرنیست قرن نوزدهمی آمریکای لاتین در رأس آن قرار داشت. اما منتقدان او می‌گفتند وزارت‌خانه وی بیشتر پروپاگاندا می‌کند.

وقتی پاپ جان پل دوم قرار بود در سال 1983 به نیکاراگوئه سفر کند، به طور عمومی خواسته بود کاردنال و چهار کشیش دیگر از موقعیت‌های دولتی خود استعفا دهند. پس از اینکه دولت با این امر موافقت نکرد و بعد از چند ماه بحث عمومی بالاخره پاپ قبول کرد از این کشور بازدید کند اما بعد از اینکه از هواپیما پیاده شد به نظر شوکه می‌رسید که کاردنال را هم در میان اعضای هیأت خوش‌آمدگویی می‌دید.

با وجود اینکه دیگر کشیش‌ها لباس روحانیت پوشیده بودند، پدر کاردنال یک پیراهن سفید و کلاه مشکی معروفش را به تن داشت. وقتی او زانو زد تا حلقه پاپ را ببوسد، پاپ دستش را عقب کشید و انگشتش را به او تکان داد. گفته می‌شود پاپ به او گفته «تو باید موقعیتت نزد کلیسا را بهبود ببخشی». واتیکان همان سال جایگاه کشیشی او را لغو کرد. تعلیق پدر کاردنال در فوریه 2019 لغو شد و پاپ فرانسیس او را عفو کرد.

کاردنال تا سال 1987 وزیر فرهنگ باقی ماند و آن موقع وزارت‌خانه با یک سازمان دولتی دیگر ادغام شد. در دهه نود میلادی او خودش را از دولت ساندینیستا جدا کرد و در سال‌های به انتقاد از چیزی پرداخت که آن را سبک دیکتاتوری حکومت اورتگا رئیس‌جمهور کشور می‌خواند. از نظر پدر کاردنال، انقلاب ساندینیستی شکست خورده بود.

اما او به ایده‌آل‌های خود وفادار ماند. او در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز در سال 2015 گفته بود: «من یک انقلابی هستم. انقلابی یعنی می‌خواهم دنیا را تغییر بدهم».