از جوانگرایی تا نتیجه‌گرایی؛ از آنتونیو کونته تا علی پروین / تارتار توضیح می‌دهد: چرا به من می‌گویند تارتتا؟
مهدی تارتار سرمربی باتجربه فوتبال ایران در گفتگویی متفاوت به سوالات پاسخ می‌دهد.
به گزارش "ورزش سه"، ذوب‌آهن با پیروزی پنج گله مقابل نفت مسجدسلیمان به تعطیلات رفت و موفق شد به جمع تیمهای تک رقمی لیگ برتر برسد. شاگردان مهدی تارتار که حالا با 12 امتیاز وضعیت مناسبی را تجربه می‌کنند در این بازی یک پنالتی هم هدر دادند تا شانس برد شش گله را از دست بدهند.
مهدی تارتار سرمربی ذوب‌آهن در گفتگو با خبرنگار ما به سوالات متفاوت با آنچه در گذشته پرسیده شده، پاسخ می‌دهد و به فراز و نشیب دوران مربیگری‌اش می‌پردازد؛ گفتگویی که از اتهام تقابل با پرسپولیس به لقب «تارتتا» و همچنین جام جهانی رسیده است.
این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
* از دیدار مقابل نفت مسجدسلیمان شروع کنیم که یک برد بزرگ رو رقم زدید. در این باره چه نظری دارید؟ این چیزی بود که شایستگی‌اش را داشتیم که به آن برسیم. البته باید به بازیکنان نفت مسجدسلیمان و کادرفنی محترم این تیم تبریک بگویم که از جان و دل مایه گذاشتند و فوتبال بازی کردند و همانطور که در نشست خبری گفتم، متاسفانه چوبش را هم خوردند. به هر حال فوتبال اینطور است که یک روز از نمایش هجومی‌تان منفعت می‌برید و یک روز هم اینطور می‌شود. من فکر میکنم حریف ما تیم خوبی بود و این نتیجه پرگل باعث نمی‌شود که چیزی از شایستگی آنها کم شود اما باید خسته نباشید و خدا قوت جانانه به بازیکنان تیمم بگویم که از جان و دل مایه گذاشتند؛ آنها از هفته اول تا همین هفته اینطور بودند و اگر یادتان باشد بعد از بازی با گل‌گهر هم گفتم که واقعا از خودگذشتگی کردند و تلاش زیادی داشتند. خیلی برای آنها خوشحالم که در این مقطع مهم، به آنچه شایسته‌اش بودند رسیدند.
* قبل از بازی می‌گفتید که بازی سختی در پیش دارید اما چه شد که انقدر راحت و پرگل، بازی را بردید؟ حتی الان هم می‌گویم بازی سختی بود؛ نتیجه پرگل، دلیلی بر این نیست که با حریف ساده‌ای بازی کردیم. هفته گذشته نفت مسجدسلیمان مقابل تیم پر مهره مس، کلین شیت کرد و در طول فصل هم دیدید که استقلال و پرسپولیس را چطور آزار داد اما ما راه ضربه زدن به این تیم را بلد بودیم. در سایر بازی‌ها هم نمایش تیم ما واقعا خوب بود و اگر هر بازی، اینطور فرصت‌ها را تبدیل به گل می‌کردیم، مطمئنم که به جایگاه واقعی‌مان در جدول می‌رسیدیم.
* منظورتان از جایگاه واقعی در جدول چیست؟ یعنی فکر می‌کنید باید در جمع مدعیان باشید؟ سوال خوبی است و لازم می‌دانم که توضیح بدهم؛ ما به هر حال از نظر بودجه، تیمی نیستیم که بتوانیم با هفت تیم مدعی لیگ ایران رقابت کنیم اما از نظر تمرین، تلاش و خواست بازیکنان به نظر من جایگاه‌مان باید از این بهتر باشد. همانطور که فصل گذشته هم دیدید در رتبه هفتم جدول قرار گرفتیم که به نظرم یک موفقیت بزرگ است. این را هم دوست دارم بگویم که ما این فصل، روی یک بازیکن حساب کرده بودیم که چند روز مانده به لیگ، ناجوانمردانه تیم ما را ترک کرد؛ همچنین شش هفت بازیکن مصدوم در طول فصل داشتیم که همگی جزو بازیکنان اثرگذار بودند. طبیعی است که وقتی شما مصدوم می‌دهید، بازیکن جانشین چند هفته طول بکشد تا در تیم جا بیفتد؛ این یک روند طبیعی است. بنابراین در چنین موقعیت‌هایی، فقط صبر، اعتماد به نفس و ادامه تلاش است که جواب می‌دهد.
* این فصل چند هفته متوالی، روند شکست ناپذیری داشتید. این برایتان چقدر اهمیت داشت؟ به هر حال اینکه شکست نخورید دستاورد خوبی است اما من در تمامی این سالها نشان دادم مربی‌ای هستم که دوست دارم اگر قرار است تیمم سه مساوی متوالی به دست بیاورد، به جای آن یک برد و دو باخت بیاورد؛ یعنی دوست دارم هجومی بازی کنیم، حتی اگر به قیمت دریافت گل باشد اما ما این فصل تلاش کرده بودیم که ساختار دفاعی‌مان بهتر از فصل گذشته باشد و فکر میکنم بازیکنان هم پاسخ تلاش‌شان در پیش فصل را گرفتند. * فوتبال ایران اغلب بدون مهاجم گلزن در لیگ برتر سپری می‌شود اما شما سال پیش سعید باقرپسند را پیدا کردید و از بد روزگار، او هم رباط صلیبی پاره کرد. این موضوع چقدر در نتایج شما تاثیر داشت؟ اول جا دارد از محمدرضا سلیمانی و شهرام سالاری تشکر ویژه داشته باشم. آنها واقعا در این مدت فشار زیادی را تحمل کردند و بسیار زیاد برای آنها خوشحالم که توانستند این هفته گل بزنند. به نظرم آنها مهاجمان خوب، پرتلاش و انسان‌های شریفی هستند که این فصل، قطعا به ما کمک خواهند کرد اما درباره سعید باید بگویم همانطور که گفتید ما توانسته بودیم یک مهاجم خیلی خوب پیدا کنیم که به سیستم بازی ما می‌خورد و خود سعید هم بعد از چند فصل، مزد زحماتش را در تیم می‌گرفت اما بالاخره مصدومیت هم جزو فوتبال است و باید آن را بپذیریم. مطمئنم خود سعید پدقدرت‌تر بازخواهد گشت و از روزی که به تیم اضافه شود، شرایط تیم هم بهتر می‌شود چون رقابت بیشتری در خط حمله وجود خواهد داشت.
* حالا که لیگ تمام شده شاید بتوان درباره مسائل دیگری هم صحبت کرد؛ از جمله پرسپولیس. به هر حال شما پیشکسوت پرسپولیس هستید و گذشته‌ای دارید که حالا همراهتان است. من سرمربی ذوب آهن هستم و الان هم تمام فکر و ذکرم این است که جگونه تیم را برای نوزده هفته باقی‌مانده آماده کنیم اما به هر حال دوران بازیکنی من در پرسپولیس سپری شد و نمی‌توانم علاقه‌ام به این تیم را کتمان کنم؛ فردا روزی هم اگر در فوتبال کار سرمربیگری نکنم، طبیعی است که هوادار این تیم و همچنین تمام تیم‌هایی باشم که در آنها کار کرده‌ام. من دوست ندارم درباره سایر تیم‌ها صحبت کنم اما جدول نشان می‌دهد که پرسپولیس وضعیت خوبی دارد و برایشان در همه مسابقات، به جز بازی با ذوب آهن، آرزوی موفقیت و برای بازیکنانش آرزوی سلامتی دارم. این تیم شش ملی‌پوش دارد که امیدوارم آنها در کنار دیگر ملی‌پوشان در جام جهانی هم موفق باشند و بتوانند پرچم کشورمان را بالا ببرند. هیچ چیز دیگری جز این نمی‌توانم بگویم.
* منظورم دیدارتان مقابل پرسپولیس بود. به هر حال شما دو سال است که به پرسپولیس نباخته‌اید و یک جورهایی جواب منتقدان را داده‌اید. من انتظارم این بود که هر دو بازی را ببریم چون اگر خاطرتان باشد، فصل پیش از پرسپولیس جلو افتادیم و تا اواسط نیمه دوم هم پیش بودیم و موقعیت خاصی هم به حریف ندادیم؛ بنابراین به نظرم شایستگی ما پیروزی بود. امسال هم اگر پنالتی ما را می‌گرفتند و یک بازیکن اخراج نمی‌شد، برنده بودیم. واقعیت این است که من هیچ توجهی به فضای مجازی و حرف‌هایش ندارم و فکر میکنم نتایج ما گویای همه چیز باشد. البته به نظرم نتیجه فاکتور چندان مهمی نیس چون شما اگر بازی‌های قبلی را هم می‌دیدید، ما همیشه بهترین نمایش‌هایمان را مقابل پرسپولیس و سایر تیمهای مدعی داشتیم چون طبیعی است که تیم‌هایی مثل ما در مقابل تیمهای مدعی، انگیزه بیشتری داشته باشند.
* در چند نشست خبری به شما اتهام زدند که تیم‌تان دفاعی بازی می‌کند؛ اول اینکه چقدر این موضوع را قبول دارید تا برسیم به سوال بعد. من اصلا این را قبول ندارم. چطور می‌شود که رویکرد یک تیم دفاعی باشد و بعد بیاید پنج گل به یک تیم دیگر بزند؟ غیرممکن است. تازه اگر پنالتی گل می‌شد که باید شش گل می‌زدیم. در سایر بازی‌ها هم مثلا بازی نساجی که بیشترین تنش در نشست خبری به وجود آمد، یک گل ما را نگرفتند؛ یعنی تصاویر به وضوح نشان می‌دادند که گل ما آفساید نبود اما پرچم کمک داور به اشتباه بالا رفت. سایر مسابقات هم اینطور است؛ بازی با پرسپولیس را در نظر بگیرید که ما یک نفر کمتر داشتیم و آنها جزو گران‌ترین تیمهای لیگ برتر بودند. ما باید مقابل آنها چه کار می‌کردیم؟ حالا در همین حالت حمله هم کردیم و یک صحنه مشکوک در محوطه جریمه رقم خورد. * این را هم دوست داشتم بپرسم که مربی مورد علاقه شما در فوتبال جهان کیست؟ از چه کسی الهام و الگو می‌گیرید؟ چون وقتی در پیکان بودید به شما لقب آرتتا داده بودند. البته مقایسه با آرتتا فکر نمی‌کنم فنی بوده باشد؛ حالا اگر شوخی‌های فضای مجازی را که به گوش من هم رسید، کنار بگذاریم، فکر میکنم این را به خاطر جوانگرایی که در پیکان کردیم، به ما نسبت دادند. من همیشه در فوتبال سعی کردم بیشتر از هر چیزی یک جوانگرا باشم و الان هم خوشحالم بازیکنی مثل پویا مختاری که زیر 23 سال است و دو پاس گل را داد یا جلال مداحی که از تیم امید به تیم بزرگسالان رسید و محمدحسین اسلامی را در تیمم دارم؛ این پسر در آینده یک فوتبالیست بسیار خوب خواهد شد. او پا به توپ خیلی خوبی دارد و تکنیکش هم خیلی بالاست؛ برای او خیلی خوشحالم که به تیم ملی دعوت شد. از ابتدای فصل هم گفته بودم که اگر سرمربی تیم ملی، تیم ما را بهتر ببیند، حتما بازیکنانی را برای لیستش پیدا خواهد کرد. در مورد فوتبال جهان هم بگویم یک مربی مشخص نیست؛ به هر حال ما مربیانی که در ایران یا سایر کشورهای آسیایی کار می‌کنیم، باید از بزرگان فوتبال جهان یاد بگیریم و من هم سعی میکنم این کار را انجام بدهم.
* در مجموع کار کدام مربی در فوتبال جهان توجه شما را بیشتر جلب می‌کند؟ در فوتبال مالکانه پپ گواردیولا حرف اول را می‌زند و در دفاع - ضد حمله آنتونیو کونته. هردوی این‌ها مربیانی هستند که باید همیشه از آنها آموخت.
* امروز روز جهانی مربی است؛ شما از کدام مربی بیشتر یاد گرفتید و به خصوص کار کدام یکی در مربیگری به دردتان خورد؟ من بیشتر دوران بازیکنی‌ام را بازیکن آقای فیروز کریمی بودم و به عنوان بازیکن از ایشان خیلی یاد گرفتم و همچنین آقای جلالی که در ارتشهای جهان مربی من بود و از او خیلی یاد گرفتیم. همچنین در دوران مربیگری فقط دستیار آقای علی دایی در پرسپولیس بودم و یک سال خوب را داشتیم. باید روز مربیگری را به همه مربیانم تبریک بگویم که همیشه برای من زحمت کشیدند. از بعضیها در مدیریت و بعضی فنی و... یاد گرفتم و همچنین از آقای علی پروین تشکر میکنم که اسطوره فوتبال ایران هستند و من افتخار میکنم شاگرد ایشان بودم.
* شما بیش از ده سال است که در فوتبال ایران کار مربیگری می‌کنید، در مقابل انتقادات و تمجیدها، چه نظری در مورد کارنامه خود دارید؟ فکر میکنم این وظیفه من نباشد که در این باره صحبت کنم. کارشناسان و روزنامه‌نگاران و هواداران فوتبال باید کارنامه ما را ارزیابی کنند اما من در تمام این سالها همیشه تلاش کرده‌ام تیمهای خوبی بسازم که نتایجی بیشتر از ظرفیت خودشان کسب کنند. صعود با پارس جنوبی به لیگ برتر و رقابت با پرسپولیس برای قهرمانی نیم فصل در سال نخست صعود فکر نمی‌کنم کار ساده‌ای باشد. همچنین ما با پیکان که همیشه در صعود و سقوط بود، به رتبه مناسب هفتم رسیدیم و در نفت مسجدسلیمان هم جایگاه هشتم را کسب کردیم. منظورم این است اگر کسی می‌خواهد بررسی کند، باید این را در نظر بگیرد که طرف کدام تیم با چه میزان بودجه را در اختیار داشت و چه کرد.
* در مورد راه آهن هم صحبت کنید که اول کارتان بود. بله من با راه آهن از فصل 88-89 کار سرمربیگری را شروع کردم و در همان فصل به فینال جام حذفی رسیدیم و بازی رفت را هم 1-0 بردیم. به هر حال مربیگری بالا و پایین دارد و من هم خوشحالم که در 50 سالگی، سابقه 13 سال کار سرمربیگری را دارم. ما مربیان به شغلمان عشق و علاقه داریم و این مهمترین وجه کارمان است.
* وضعیت تیم ملی را چطور ارزیابی می‌کنید؟ با آمدن کی‌روش فکر میکنم فضا فضای خوبی است. او مربی‌ای است که بازیکنان قبولش دارند و این به موفقیت تیم کمک خواهد کرد. باتوجه به شرایط قرعه و تیمهای حریف، فکر میکنم صعود دور از دسترس نیست.
* فکر می‌کنید چه تیمی قهرمان جام جهانی شود؟ ما درگیر مسابقات بودیم و من خیلی روی تیمهای ملی ریز نشدم. فکر میکنم برزیل و آرژانتین شانس زیادی داشته باشند که قهرمان شوند.
