استعفای نخست‌وزیر ارمنستان

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، پاشینیان روز یکشنبه در یک برنامه تلویزیونی که بطور مستقیم از شبکه تلویزیونی سراسری ارمنستان پخش شد گفت که برای شرکت در انتخابات زودهنگام پارلمانی استعفا می‌دهد. وی افزود: من برای شرکت در انتخابات پارلمانی روز 20 ماه ژوئن (30 خرداد ماه) امروز استعفا می‌دهم. به دنبال افزایش فشار‌ها بر نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان برای کناره گیری از قدرت، وی سرانجام روز سی ام ماه مارس (10 فروردین ماه) اعلام کرد که استعفا می‌دهد. اما چنین اقدامی نه به معنای خروج وی از صحنه سیاسی بلکه حضوری قوی در انتخابات پارلمانی پیش از موعد با حمایت حزب حاکم «گام من» در کسب پیروزی و حفظ صندلی قدرت است. نخست وزیر ارمنستان اعلام کرده بود که تاریخ استعفایش را در ماه پیش روی میلادی یعنی آوریل اعلام می‌کند. وی خاطرنشان کرده بود که چنین اقدامی به معنای خروجش از صحنه سیاسی نیست - استعفا فقط برای تعیین انتخابات پارلمانی پیش از موعد، که در آن حزب حاکم «گام من» قصد شرکت و پیروزی دارد، لازم است. نمایندگان مخالف رادیکال چالش نخست وزیر را پذیرفتند و اظهار داشتند که انتخابات زودهنگام در صورتی قابل قبول است که به «حذف خائن و نجات سرزمین مادری» ختم شود. نیکول پاشینیان 28 مارس (8 فروردین) در جلسه‌ای با ساکنان منطقه آرماویر اظهاراتی را بیان کرد که برای کل کشور ارمنستان مهم بود. او گفت: «من در ماه آوریل استعفا می‌دهم. این کار را نه برای ترک، بلکه برای برگزاری زودهنگام انتخابات پارلمانی انجام خواهم داد. در این دوره، من همچنان به عنوان نخست وزیر باقی می‌مانم»، «در صورت حمایت رای دهندگان در انتخابات از من قول می‌دهم که حتی بهتر به کشور خدمت کنم. با این حال، اگر شهروندان از ما حمایت نکنند، پس ما فروتنانه قدرت را به شخص و یا گروهی که پیروز انتخاب خواهد شد تحویل خواهیم داد». تصمیم برای برگزاری انتخابات زودهنگام در ارمنستان در نتیجه برخی مذاکرات بین مقامات و مخالفان به دست آمد. قرار است رأی گیری 20 ژوئن (30 خرداد) برگزار شود. پاشینیان نخست وزیر این تصمیم را "بهترین راه برای برون رفت از اوضاع سیاسی داخلی فعلی" خواند. به عقیده تحلیلگران استعفای نخست وزیر راهی دشوار، اما اجتناب ناپذیر برای اجرای رویه فراخوان انتخابات است. این استعفا در واقع، یک دستکاری سیاسی است: پس از استعفا نیکول پاشینیان، می‌خواهد در پارلمان، جایی که طرفداران او اکثریت را تشکیل می‌دهند، دو باره رئیس دولت جدید تعیین شود. انتخابات پارلمانی سال 2018 میلادی به همین ترتیب در ارمنستان برنامه ریزی شد - نیکول پاشینیان نخست وزیر موقت ارمنستان آن زمان، هفت ماه پس از هدایت انقلاب مخملی این کشور در انتخابات زودهنگام پارلمانی، به یک پیروزی قاطع رسید و قدرت از حزب جمهوری گرفتند. انقلاب 2018 ارمنستان به برکناری سرژ سرکیسیان که برای 10 سال رئیس جمهور بود منجر شد. او متهم به سوءاستفاده از قدرت بود، چون بعد از پایان دوره ریاست جمهوری اش نقش نخست وزیر - که اختیاراتش به تازگی تقویت شده بود - را به عهده گرفت. اکنون مخالفان استعفای نیکول پاشینیان، خواستار تبدیل انتخابات به کارزاری برای سرنگونی نخست وزیر ارمنستان هستند. آن‌ها روز یکشنبه هفته گذشته در پایتخت نیز یک تجمع برگزار کردند. استعفای پاشینیان توسط آکادمی ملی علوم، دانشگاه دولتی ایروان، تعدادی از سازمان‌های عمومی، رهبران شهر‌ها و رهبران جامعه حمایت شده است. همه روسای پیشین ارمنستان مستقل و همچنین رییس جمهوری فعلی آرمن سارکیسیان نخست وزیر را به استعفا فراخواندند. گارگین دوم رییس کلیسای رسولان ارامنه، نیز چنین کاری را خواستار شد. واحد‌های ارتش ارمنستان، چه فرماندهان و چه پرسنل به در بیانیه ستاد کل ارتش در 25 فوریه (7 اسفند) پیوستند و خواستار استعفای نخست وزیر نیکول پاشینیان شدند. نخست وزیر بار‌ها از مخالفان خواست تا به اعتراض‌ها پایان دهند و گفتگو را آغاز کنند، اما مخالفان پاشینیان همان لجاجت و برخورد سازش ناپذیر را نشان دادند؛ مخالفان از مذاکره در مورد چیزی غیر از استعفای نخست وزیر امتناع کردند؛ و سرانجام هفته گذشته 8 فروردین پاشینیان کوتاه آمد و اعلام کرد که ماه آینده استغعا خواهد داد. اما آیا این استعفا عملی خواهد شد؟ آیا مخالفان حاضر خواهند بود مجددا پاشینیان را در صحنه سیاسی و انتخابات زودهنگام پارلمانی بپذیرند؟ شب 10 نوامبر (20 آبان 99) ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه، الهام علی اف رییس جمهوری آذربایجان و نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان بیانیه‌ای را در مورد توقف جنگ امضا کردند که طی آن ایروان قسمت قابل توجهی از قره باغ را به باکو و همچنین هفت منطقه دیگر را منتقل کرد. در حقیقت، در مقابل، ارمنستان چیزی به جز پایان جنگ، که طی آن بیش از 2500 نفر را از دست داد، دریافت نکرد. در ارمنستان امضای توافق نامه برای ارمنی‌ها دردناک بود و بلافاصله اعتراضات در کشور با شعار "نیکول خیانتکار است" آغاز شد.