افزایش انتشار کربن منجر به تشدید خشکسالی‌های ناگهانی می‌شود
بر اساس یک تحقیق جدید فراوانی خشکسالی‌های ناگهانی به دلیل تغییرات آب و هوایی ناشی از انتشار کربن در حال افزایش است و انتظار می‌رود این روند در آینده تشدید شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم, بر اساس تحقیقات جدیدی که در مجله "Science" منتشر شد، فراوانی خشکسالی‌های ناگهانی به دلیل تغییرات آب و هوایی ناشی از انتشار کربن بر اثر فعالیت انسان در حال افزایش است و انتظار می‌رود این روند در آینده تشدید شود.
این مطالعه نشان می‌دهد که خشکسالی‌های ناگهانی به سرعت در حال تبدیل شدن یک روند همیشگی برای خشکسالی هستند. این نوع از خشکسالیها با سرعت شروع شده، توسعه پیدا کرده و در عرض چند هفته به خشکسالی شدید تبدیل می‌شوند. این خشکسالیها با ترکیبی از بارندگی کم و تبخیر و تعرق زیاد ایجاد شده و باعث می‌شود خاک به سرعت رطوبت خود را از دست بدهد.
خشکسالی‌های ناگهانی سریع‌تر از قبل اتفاق میافتداگرچه خشکسالیها به سرعت توسعه می‌یابند اما خشکسالی‌های ناگهانی می‌توانند برای ماه‌ها ادامه داشته باشند و خسارت قابل‌توجهی به پوشش گیاهی و اکوسیستم وارد کنند و در عین حال موج گرما و آتش‌سوزی‌های جنگلی را نیز برانگیزند.
یک تیم بین‌المللی از محققان به دنبال تعیین اینکه آیا تغییری از خشکسالی‌های سنتی "آهسته" به خشکسالی های ناگهانی صورت گرفته است یا خیر، تحقیقی انجام دادند و پیش‌بینی کردند که آیا ممکن است روند خشکسالی‌های کوتاه مدت تحت سناریوهای مختلف انتشار کربن تکامل یابد یا خیر.
پروفسور جاستین شفیلد از دانشگاه ساوتهمپتون و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: تغییرات آب و هوایی و افزایش انتظار کربن به طور مؤثر شروع خشکسالی را تسریع کرده است. در 64 سال گذشته یک تغییر جهانی به سمت خشکسالی‌های ناگهانی مکرر وجود داشته است. ما دریافتیم که گسترش خشکسالی‌های ناگهانی در سراسر جهان در شرق و شمال آسیا، اروپا، صحرا و سواحل غربی آمریکای جنوبی بارزتر بود.
وی افزود: در مقابل، برخی از مناطق مانند شرق آمریکای شمالی، آسیای جنوب شرقی و شمال استرالیا کاهش خشکسالی ناگهانی را تجربه کردند. جالب اینجاست که هیچ مدرکی مبنی بر انتقال به خشکسالی ناگهانی در آمازون و غرب آفریقا وجود نداشت. در عوض، آمازون شاهد افزایش خشکسالی‌های آهسته بود، در حالی که غرب آفریقا شاهد افزایش فراوانی و شدت خشکسالی‌های سریع و آهسته بود.
پروفسور شفیلد پیامدهای آینده این روند را توضیح داد و گفت: در حالی که به سمت آینده‌ای گرمتر پیش می‌رویم، خشکسالی‌های ناگهانی در حال تبدیل شدن به یک امر عادی هستند. مدل‌های ما نشان می‌دهند که سناریوهای انتشار بیشتر کربن منجر به خطر بیشتر خشکسالی‌های ناگهانی می‌شود که چالش بزرگی برای سازگاری با آب و هوا است.
بر اساس این گزارش، گذار به خشکسالی‌های ناگهانی می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای اکوسیستم‌ها داشته باشد چرا که ممکن است زمان کافی برای انطباق با کمبود ناگهانی آب و افزایش گرمای شدید را نداشته باشند.
تأثیر تغییر اقلیم بر سایر پدیده‌های آب و هوایی که عمدتاً ناشی از افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت های انسانی است، به طرق مختلف بر پدیده‌های مختلف آب و هوایی تأثیر می‌گذارد. برخی از این تأثیرات عبارتند از:
1. تغییرات دمایی شدید: تغییرات آب و هوایی باعث افزایش میانگین دمای جهانی می‌شود که منجر به موج های گرمای مکرر، شدید و طولانی‌تر می شود. همچنین برخی از مناطق ممکن است به دلیل تغییر در الگوهای گردش جوی، دوره های بسیار سرد را تجربه کنند.
2. رویدادهای بارش شدید: هوای گرمتر رطوبت بیشتری را در خود نگه می‌دارد که می‌تواند منجر به بارش‌های شدیدتر از جمله طوفان باران و طوفان برف شود. این افزایش در شدت بارش می‌تواند منجر به سیل ناگهانی، رانش زمین و سایر بلایای مربوط به آب و هوا شود.
3. طوفان‌های استوایی: در حالی که بحث‌های مداومی در مورد تأثیر تغییرات آب و هوایی بر فرکانس کلی طوفان‌های استوایی وجود دارد، شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که تغییرات آب و هوایی این طوفان‌ها را شدیدتر کرده و قادر به ایجاد خسارت بیشتر است. دمای گرمتر اقیانوس می‌تواند انرژی بیشتری برای توسعه طوفان فراهم کند و منجر به طوفان‌های قوی‌تر با سرعت باد بیشتر و بارندگی بیشتر شود.
4. خشکسالی: تغییر در الگوی بارش و افزایش میزان تبخیر به دلیل گرمتر شدن دما باعث خشکسالی های مکرر و شدید در برخی مناطق می‌شود. خشکسالی‌های ناگهانی در حال رایج شدن هستند و چالش هایی را برای مدیریت آب و سلامت اکوسیستم ایجاد می‌کنند.
5. اختلالات گرداب قطبی: تغییرات آب و هوا می تواند بر جریان جت و گرداب قطبی تأثیر بگذارد و باعث اختلال در الگوهای آب و هوایی شود. این اختلالات می‌تواند منجر به سرمای شدید و بارش برف سنگین در برخی از مناطق عرض جغرافیایی متوسط شود.
6. تغییرات در الگوهای فصلی: تغییرات آب و هوا زمان و شدت الگوهای آب و هوای فصلی را تغییر می‌دهد، مانند بهارهای زودتر، پاییزهای دیرتر، و تغییر الگوهای موسمی. این تغییرات می‌تواند اکوسیستم، کشاورزی و مدیریت منابع آب را مختل کند.
7. سیل: افزایش بارندگی و بارندگی های شدیدتر، همراه با بالا آمدن سطح آب دریاها، به افزایش خطر سیل در بسیاری از مناطق، به ویژه در مناطق کم ارتفاع ساحلی کمک می‌کند.