النا پونیاتوسکا برنده جایزه کارلوس فوئنتس شد

جایزه بین‌المللی کارلوس فوئنتس برای آفرینش ادبی به زبان اسپانیایی در سال 2023 به النا پونیاتوسکا رسید.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از افه، هیات داورانی متشکل از خاویر گارسیادیگو، لوئیس گارسیا مونترو، رنه آکوستا و مارگو گلانتز از آنجا که متون ادبی خلق شده توسط النا پونیاتوسکا لحظات مهمی از تاریخ معاصر مکزیک را روایت کرده‌اند، وی را شایسته دریافت جایزه کارلوس فوئنتس 2023 خواندند.

این نویسنده 91 ساله معادل 125000 دلار آمریکا، یک دیپلم افتخار و یک مجسمه طراحی شده توسط هنرمند تجسمی ویسنته روخو را به این مناسبت دریافت خواهد کرد.

وزارت فرهنگ فدرال و دانشگاه ملی مکزیک (UNAM) این جایزه را به نویسندگانی اعطا می‌کند که با آثار خود میراث ادبی بشریت را غنی می‌کنند.

پونیاتوسکا با نوشتن به زبان اسپانیایی، از طریق روزنامه‌نگاری، وقایع نگاری، مصاحبه و رمان، در پیشبرد ادبیات مکزیکی مشارکت داشته و برنده جایزه معتبر سروانتس 2013 است.

برنده امسال چهارمین نویسنده زنی است که این جایزه را دریافت می‌کند. پیش از وی مارگو گلانتز نویسنده مکزیکی در سال 2022، نویسنده شیلیایی دیاملا التیت در سال 2020 و نویسنده آرژانتینی لویزا والنسولا در سال 2019 این جایزه را دریافت کرده بودند. دیگر برندگان جایزه ماریو بارگاس یوسا در سال 2012، سرخیو رامیرز در سال 2014، ادواردو لیزالده در سال 2016 و لوئیس گویتیسولو در سال 2018 بودند.

وزارت فرهنگ فدرال و دانشگاه ملی مکزیک هر سال این جایزه را به نویسندگانی اهدا می‌کنند که از طریق کل آثار خود (که به زبان اسپانیایی به طور کامل یا بخش قابل توجهی نوشته شده‌اند)، میراث ادبی بشریت را غنی کرده‌اند.

این جایزه به یاد کارلوس فوئنتس نویسنده مکزیکی، نویسنده آثار کلاسیکی چون «مرگ آرتمیو کروز» که سال 2012 درگذشت و از همان سال به یاد وی ایجاد شد و درصدد معرفی آثار کسانی است که از طریق نوشته‌های خود، ادبیات جهانی را با شعرها، رمان‌ها، مقاله‌ها و داستان‌های خود غنی می‌کنند.

ابتدا تناوب این جایزه هر دو سال یک‌بار بود، اما از سال 2019 با توافق بین وزارت فرهنگ فدرال و روزنامه‌نگار سیلویا لموس، همسر فوئنتس به جایزه سالانه بدل شد.

روزنامه نگار و نویسنده النا پونیاتوسکا 19 مه 1932 در پاریس فرانسه با عنوان پرنسس هلن الیزابت لوئیز آملی پائولا دولورس پونیاتوسکا آمور متولد شد. او به‌عنوان نویسنده تقریباً تمام ژانرهای ادبی را تجربه کرده و رمان، داستان کوتاه، شعر، مقاله، وقایع نگاری، و همچنین داستان‌های کودکانه و اقتباس‌های صحنه‌ای را در کارنامه دارد. وی از سال 1942 در مکزیک زندگی می‌کند و از سال 1969 ملیت مکزیکی دارد.

وی سال 1955 اولین رمان خود را به نام «لیلوس کیکوس» منتشر کرد و سال 1971 برنده جایزه ادبی خاویر ویلاوروتیا برای «شب تلاتلولکو» شد ولی آن را نپذیرفت. وی سال 1964 «تا زمانی که تو را ببینم عیسای من» و سال 1988 «گل لیس» را نوشت. در کتابشناسی گسترده وی آثار برجسته دیگری چون «دیگوی عزیز، کوئیلا تو را در آغوش می‌گیرد» (1978)، «شب می‌آیی» (1979)، «سکوت قوی است» (1980)، «تمام مکزیک» (1990)، «تینسیما» (1991)، «پیاده‌روی اصلاحات» (1997)، «همه از یکشنبه» (1998)، «نامه‌های آلوارو موتیس به النا پونیاتوسکا» (1998)، «سربازان» (1999)، «خوان سوریانو، فرزند هزار ساله» (1999)، «پوست بهشت» (2004) و «عاشق لهستانی» (2021) جای دارند.

در میان آثار روزنامه نگاری او، تاریخ جنبش دانشجویی 1968، زلزله 1985 مکزیکوسیتی و درگیری در چیاپاس در سال 1994 از نوشته‌های برجسته وی هستند.

این نویسنده استاد ادبیات و روزنامه‌نگاری در مؤسسه‌های ملی جوانان کایروس و جوانان ملی و کارگاه ادبی «الگروپو» بوده و از اعضای مؤسس انتشارات Siglo XXI هم هست.