ایران ای سرای امید.../ داستان یک تصنیف وطنی (فیلم)
تصنیف سپیده که با نام ایران ای سرای امید نیز شهرت دارد به آهنگسازی محمدرضا لطفی بر روی شعر هوشنگ ابتهاج است که در سال های اولیه انقلاب ساخته شد که بعدها در آلبوم چاووش 6 به صورت رسمی در دسترس عموم قرار گرفت.
عصر ایران؛ سحر طاعتی سپیده از کانون چاووش متولد شد گروهی که نامش را از ابتهاج گرفته بود که با ساخت تصانیف وطنی صدای مردمش باشد اما این اثر که در ماههای اولیه شکل گیری انقلاب اسلامی ایران ساخته شده بود، تا مدتها اجرا نشد. تا اینکه در سال 1358 برای اولین بار در دانشگاه ملی با صدای محمدرضا شجریان به گوش همگان رسید.
سپیده پخش شد تا بتواند مردم را که مخاطب اصلی اش بودند با هم همدل و همراه کند اما همین اثر تاثیرگذار در اولین اجرای رسمیاش، جدایی شجریان از چاووش را رقم زد و دلخوری چند ساله ای برای او و اعضای چاوش خصوصا لطفی و سایه به ارمغان آورد. ازهمان زمان بود که شهرام ناظری جای شجریان را در گروه شیدا گرفت و ایران ای سرای امید با صدای او درکنسرتها اجرا شد.
44 سال پر فراز و نشیب سهم تصنیف سپیده است. از به زندان رفتن شاعرش در اوایل دهه 60 تا کوچ خالقش برای دو دهه از وطنش وقهر شجریان از چاووش بعد از اولین اجرا تا مصادره آن در تحولات اجتماعی و سیاسی و اجرای آن توسط خوانندگان و گروههای موسیقی مختلف تا به امروز. هر چه هست ماندگاری اثری ملی - میهنی است که در نبود خالقانش به سرود غیررسمی ایران بدل شدهاست.
تماشاخانه