بازار لوازم خانگی ایران باید از انحصار چندجانبه خارج شود / ایجاد انگیزه رقابت برای تولیدکنندگان ضروری است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مهرداد رحمانی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی صبح قزوین؛ با اشاره وضعیت بازار لوازم خانگی اظهار کرد: ما در اقتصاد طیفی از بازارها از بازار انحصار کامل تا بازار رقابت کامل را داریم.

وی افزود: هرچه از بازار رقابتی فاصله بگیریم و به سمت بازار انحصاری برویم از کارایی و تخصیص بهینه منابع کاسته می‌شود و بر اتلاف منابع و ایجاد رانت و فساد افزوده می‌شود. کارشناس اقتصادی گفت: بدون شک بازار رقابتی کامل حداکثر کارایی را در اقتصاد داشته و تخصیص بهینه منابع را به دنبال دارد که نتیجه آن ایجاد حداکثرسازی رفاه اجتماعی خواهد بود. رحمانی بیان کرد: از طرفی دیگر بازارهای انحصار کامل هم حداکثر اتلاف در منابع را به دنبال داشته و نتیجه‌ای جز رانت و فساد در اقتصاد نخواهد داشت. این استاد دانشگاه ادامه داد: در بین این دو سر طیف هم بازارهایی نظیر بازارهای رقابت انحصاری، انحصار چندجانبه و بازار انحصار دوجانبه وجود دارد. بازار لوازم خانگی ایران درگیر انحصار چندجانبه است  وی عنوان کرد: بازاری که ما در عرصه محصولات لوازم خانگی داریم در بهترین و خوشبینانه‌ترین حالت یک بازار انحصار چندجانبه محسوب می‌شود. کارشناس اقتصادی ابراز کرد: در گذشته برندهایی مثل سامسونگ و ال جی در کشور وجود داشت که تولید داخل هم داشتند و برخی برندها وارد می‌شدند و یک بازار تقریبا رقابت انحصاری را در بازار لوازم خانگی کشور تا سال 96 را شاهد بودیم. رحمانی افزود: از اوایل سال 97 وقتی تحریم‌های اقتصادی امریکا بر ایران تحمیل شد بسیاری از برندهای معتبر کالاهای خود را از طریق مرزهای قانونی به ایران وارد نمی‌کردند. وی یادآور شد: محصولاتی مثل سامسونگ هم به مرور خط تولید را کاهش دادند و در نهایت طی دو سه سال اخیر تولید این محصولات در ایران برچیده شده است. کارشناس اقتصادی گفت: در این میان تولیدکنندگان داخلی از این شرایط حداکثر سوءاستفاده را کردند که به منافع مالی خود دست پیدا کنند حتی اگر به قیمت از دست دادن رفاه خانواده‌ها و کاهش رفاه اجتماعی باشد. این استاد دانشگاه تصریح کرد: برخی شرکت‌های داخلی بازار لوازم خانگی را در کشور به انحصار خود درآورند و باتوجه به اینکه مالکیت این شرکت‌ها در بخش خصوصی است نیز نتیجه‌ای فاجعه‌آمیزتر از آن چیزی دارد که یک یا چند بنگاه دولتی در بازار انحصاری بخواهند فعالیت کنند. رحمانی ادامه داد: هدف بخش خصوصی طبیعتا حداکثرسازی سود است و وقتی در یک بازار انحصار چندجانبه یا دوجانبه قرار گیرند سعی می‌کنند در نقطه‌ای تولید خود را انجام دهند که حداکثر سود را برای خودشان داشته باشند ولا اینکه به قیمت کاهش شدید تولید و افزایش شدید قیمت در بازار باشد. نهادهای نظارتی و تنظیم کننده بازار باید مداخله کنند کارشناس اقتصادی تاکید کرد: بدون شک در این میان نهادهای نظارتی و تنظیم کننده بازار باید مداخله کرده و برای شرکت مورد نظر سقف تولید در نظر بگیرند تا کمتر از آن میزان تولید را کاهش ندهند. وی بیان کرد: معمولا برای تولیدکنندگان صرفا نرخ محصولات تعیین می‌شود و در این میان تولیدکنندگان به بهانه‌هایی از قبیل افزایش قیمت مواداولیه درخواست افزایش قیمت می‌دهند و معمولا این افزایش قیمت چندین برابر هزینه تولید است. این استاد دانشگاه ابراز کرد: هدف ما در اقتصاد حداکثرسازی رفاه مصرف‌کننده است و اگر این موضوع برای سیاست‌گذاران اهمیت داشته باشد تنها راه آن ایجاد فضای رقابت برای تولیدکنندگان داخلی است. رحمانی بیان کرد: باید یک فضای رقابتی برای شرکت‌های تولید لوازم خانگی در کشور ایجاد کنیم و اجازه دهیم که بنگاه‌های داخلی با رقبای خارجی در بازار ما رقابت کنند تا بتوانند کالاهای خود را با کیفیت بهتر و قیمت پایین‌تر به فروش برسانند در غیر این صورت ما هیچ انگیزه‌ای نمی توانیم به تولیدکننده داخلی بدهیم که بخواهد قیمت را کاهش و کیفیت را افزایش دهد. کارشناس اقتصادی اضافه کرد: به جز بازار رقابتی هیچ روشی وجود ندارد که بخواهیم رفاه مصرف کننده را ارتقاء دهیم. وی اذعان کرد: تجربه و علم اقتصاد هر دو نشان دادند که سیاست‌های قیمت‌های گذاری دستوری که از طرف دولت یا ستاد تنظیم بازار برای شرکت‌های انحصاری تعیین می‌شود که آنها قیمت‌ها را کاهش دهند معمولا نتیجه مثبتی را در پی ندارد. انتهای پیام /