بازگشت مجموعه فرهنگی_تاریخی 100 ساله به موزه فلسطین

مجموعه‌ای از 240 قطعه لباس سنتی، پس از چند دهه که در ایالات متحده به سر می‌برد، پس از پرداخت هزینه به فلسطین برگردانده شد. قدمت برخی از قطعات این مجموعه به 80 تا 100 سال پیش برمی‌گردد.

به گزارش خبرنگار مهر، موزه فلسطین در شهرک اشغالی کرانه باختری در منطقه «بیرزیت» مجموعه‌ای از 240 قطعه لباس سنتی، جواهرات و روسری مرتبط با فرهنگ فلسطین را رونمایی کرده است. این مجموعه که در فلسطین به نمایش درآمده است قدمتی تا 100 ساله دارد. مجموعه لباس‌های سنتی پس از چند دهه که در ایالات متحده به سر می‌برد، پس از پرداخت هزینه به فلسطین برگردانده شد. 80 دست از این لباس‌ها توسط زنان فلسطینی پوشیده شده که قدمت برخی از آن‌ها به 80 سال پیش برمی‌گردد و نگاهی اجمالی به سبک فلسطینیان به قبل از روز نکبت (قبل از آواره شدن بیش از هفتصد هزار فلسطینی از خانه‌هایشان توسط رژیم اشغالگر صهیونیستی در سال 1948 میلادی) دارد.

بها الجعبه مسئول موزه‌های فلسطین دراینباره گفته است: اهمیت این مجموعه در تنوع عناصر فرهنگی موجود در آن است و تنها محدود به لباس‌ها نمی‌شود، بلکه لوازم جانبی و روسری‌هایی که از مناطق مختلف فلسطین ناشی می‌شود را هم دربرمی‌گیرد. هنگام بررسی این مجموعه متوجه تأثیر فرهنگ‌های دیگر مانند فرهنگ سوری و ترکی در گلدوزی و سبک لباس‌ها شده‌ایم. بازگشت مجموعه فرهنگی_تاریخی به وطن این مجموعه تاریخی در ابتدا توسط یک محقق فلسطینی به نام «عبد السمیع ابو عمر» در فلسطین نگهداری می‌شد. او پس از مدتی مجموعه را به ایالات متحده منتقل کرد تا در یکی از نمایشگاه‌ها قرار دهد. آنجا، سه زن فلسطینی_آمریکایی از کمیته حفظ میراث فلسطین این مجموعه را خریداری و محافظت کردند. این زنان، بیش از 30 سال برای حفظ مجموعه و نمایش آن در گالری‌های سراسر ایالات متحده تلاش کردند و در نهایت تصمیم گرفتند آثاری را که متعلق به فرهنگ فلسطین است را به موزه فلسطین برگردانند. هدف موزه فلسطین علاوه بر مرمت و نگهداری از این مجموعه عناصر فرهنگی، کار مستند سازی و مطالعه روی مجموعه نیز هست تا اطلاعات به دست آمده را در اختیار محققان و پژوهشگران قرار دهد. الجعبه با بیان اینکه تجزیه و تحلیل جامع عناصر مختلف در هر قطعه، نمای تاریخی از اعتقاداتی است که در این آثار منعکس شده است، افزود: زمانی که رونمایی از این قطعات انجام شد معلوم شد که برخی از میراث فلسطین از قبل توسط رژیم اشغالگر صهیونیستی مورد حمله بوده است. او بیان کرد: ما در تلاش هستیم تا از طریق این مجموعه و با بیان داستان واقعی عمق و اصالت این میراث را آشکار کنیم، از آن محافظت کنیم و از سیاست خارج شویم. میراث ما نیازی به دفاع ما ندارد، غنای آن برای آن کافی است.

اسراری که در دل صنایع فرهنگی فلسطین نفهته است سبک گلدوزی کارشده در لباس‌ها و روسری‌ها با منطقه جغرافیایی خاص فلسطین مرتبط است و تاریخ و زندگی اجتماعی هر یک از مناطق را منعکس می کند. نقش‌های گلدوزی شده روی لباس ها هر کدام عملکردهای مختلفی داشت؛ الگوهای مختلف برای زنان بیوه، عروس‌ها، استفاده روزانه و مواردی مانند مراسم خاکسپاری وجود دارد. یکی از لباس‌هایی که به اعتقاد الجعبه جذاب‌ترین قطعه در مجموعه است، 80 سال قدمت دارد که لکه‌های اشک خشک شده روی لباس، آن را به یکی از خاص‌ترین لباس‌های مجموعه تبدیل کرده است. این لباس متعلق به فردی ناشناس است که اشک‌های خشک شده حکایت از غم بی‌پایان صاحب لباس دارد. از موارد قابل توجه دیگر این مجموعه شامل زیورآلات مذهبی مانند حرزها و همچنین سکه‌های نقره متصل‌شده به روسری‌هاست که بیانگر موقعیت اجتماعی افراد دارد. ترس از ضرر و زیان مجموعه فرهنگی_تاریخی باوجود اینکه این مجموعه اکنون در محیط امن موزه قرار دارد اما کماکان ترس سرقت یا مصادره مجموعه توسط مقامات اشغالگر صهیونیستی وجود دارد. مدیر منابع انسانی موزه، سامر مخلوف در بیانیه‌ای به میدل ایست آی گفت: ما از سرقت یا تخریب مجموعه تاریخی در نقاط عبور مرزی نیروهای اشغالگر صهیونیستی هراس داریم و باید دنبال راه‌هایی باشیم که امنیت این مجموعه نفیس را تضمین کند؛ چرا که ما در حال جنگ برای حفظ تاریخ و فرهنگمان هستیم. این مجموعه به صورت مرحله‌ای منتقل شده تا اطمینان حاصل شود که مورد بررسی رژیم اشغالگر قرار نگرفته است. اما او از توضیح روش‌های خاص استفاده شده خودداری کرد زیرا موزه قصد دارد از همین روش‌ها در آینده نیز استفاده کند.

به گفته بازدیدکنندگان این موزه، هر لباسی که در این مجموعه وجود دارد به خودی خود یک جهان منحصر به فرد است و توسط بانوان فلسطینی ساخته شده که بخش‌هایی از واقعیت اجتماعی و ارتباطشان با جامعه را نشان می‌دهد. هر لباسی که در این مجموعه وجود دارد داستانی را روایت می کند و به همین دلیل است که حفظ، کشف، تجزیه‌وتحلیل نمادها و الگوهای آن‌ها مهم است؛ چراکه از طریق این نمادها می‌توان میراثی را برای یک نسل به یادگار مانده، پیدا کرد.