با ورود دارو‌های تولید داخل به بازار، محدودیت‌هایی برای واردات ایجاد شده است + فیلم

مهدی پیرصالحی، رئیس سازمان غذا و دارو در پاسخ به خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو پیرامون وضعیت شیر خشک و برخی دارو‌ها در کشور توضیح داد: شیر خشکی که اشاره کردم و سالانه 75 میلیون تولید می‌شود، شیر خشک رگولار (معمولی) است که برای کودکان عادی مصرف می‌شود. اما در حوزه شیر خشک‌های رژیمی و متابولیک، به دلیل وارداتی بودن این محصولات، با مشکلاتی مواجه هستیم.

وی افزود: برخی کمبود‌ها وجود داشته که امیدواریم به‌زودی برطرف شود. البته در حال حاضر کمبود مطلق نداریم، به‌گونه‌ای که شیر خشک به‌طور کامل در دسترس نباشد، اما توزیع آن مناسب نیست. برنامه‌ریزی‌هایی در حال انجام است تا بتوانیم شیر خشک‌های رژیمی و متابولیک را مانند شیر خشک رگولار به میزان کافی در بازار عرضه کنیم.

وی درباره موضوع دارو‌های وارداتی و تولید داخل افزود: در خصوص برندی که مطرح شد، تمایلی به ذکر نام برند‌های خاص ندارم، اما با توجه به ورود تولیدات داخلی این دارو‌ها به بازار، محدودیت‌هایی برای واردات ایجاد شده است. این محدودیت‌ها از سوی خود سازمان غذا و دارو اعمال شده است. بسیاری از بیماران به دنبال برند‌های اصلی هستند و این موضوع موجب ایجاد احساس کمبود می‌شود، درحالی‌که ما معتقدیم دارو‌های داخلی می‌توانند جایگزین مناسبی برای برند‌های خارجی باشند و باید از تولید داخلی حمایت شود. با این‌حال، تصمیم‌گیری درباره ادامه واردات دارو‌های خارجی در آینده انجام خواهد شد.

پیرصالحی با تشریح معیار‌های سازمان غذا و دارو در سنجش کمبود دارویی تصریح کرد: نحوه احصای کمبود دارو متفاوت است. یک نوع کمبود، همان کمبودی است که مردم احساس می‌کنند؛ به این معنا که وقتی فردی به داروخانه مراجعه کرده و دارویی را پیدا نمی‌کند، آن را به‌عنوان کمبود تلقی می‌کند. این نوع کمبود زمانی ثبت می‌شود که افراد به چند داروخانه مراجعه کنند و دارو موجود نباشد. اما از نظر سازمان غذا و دارو، کمبود به این معناست که اگر یک برند خاص موجود نباشد، اما معادل ژنریک آن در دسترس باشد، کمبود محسوب نمی‌شود. همچنین اگر دارویی در داروخانه‌های منتخب ما موجود باشد ولی در همه داروخانه‌ها توزیع نشده باشد، آن را کمبود به حساب نمی‌آوریم.

رئیس سازمان غذا و دارو ادامه داد: این اختلاف در تعریف کمبود، علت تفاوت آمار میان سازمان غذا و دارو و نمایندگان مجلس است. نمایندگان مجلس بر اساس مراجعات مردم به داروخانه‌ها و گزارش‌های دریافتی کمبود دارو را اعلام می‌کنند، درحالی‌که ما بر اساس داده‌های ثبت‌شده در سامانه‌های معاونت‌های غذا و دارو، داروخانه‌های اصلی و شرکت‌های پخش، کمبود را رصد می‌کنیم؛ بنابراین اگر دارویی در داروخانه‌های منتخب شهرداری موجود باشد، آن را کمبود تلقی نمی‌کنیم، حتی اگر بیماری به چند داروخانه مراجعه کرده و دارو را نیافته باشد.

وی ضمن تأیید این اختلاف آماری تأکید کرد: ما این تفاوت آمار را تکذیب نمی‌کنیم و معتقد نیستیم که آمار مجلس اشتباه است، زیرا وقتی مردم به داروخانه‌ها مراجعه می‌کنند و دارویی را نمی‌یابند، این کمبود برای آنها واقعی است.

پیرصالحی در پایان خاطرنشان کرد: نکته مهم این است که حتی کمبود یک قلم داروی حیاتی نیز می‌تواند برای بیماران مهم و حیاتی باشد. هدف ما کاهش تعداد اقلام کمبود است. برای مثال، اگر اکنون با کمبود 50 قلم دارو مواجه هستیم، تلاش می‌کنیم این رقم را به پنج قلم کاهش دهیم. با این حال، حتی اگر یک داروی حیاتی در میان این تعداد باشد، نبود آن بسیار مهم خواهد بود؛ بنابراین آمار صرفاً معیار مناسبی برای سنجش وضعیت نیست. با وجود واردات شش برابر نیاز بازار، همچنان احساس کمبود وجود دارد که ناشی از توزیع نامناسب و نگرانی‌های روانی در جامعه است که می‌تواند بر رفتار مصرف‌کننده تأثیر منفی بگذارد.