برای رسیدن به جایگاه ملی پورحیدری و پروین / 16سال انتظار و روز موعود امیر قلعه‌نویی
امیرقلعه نویی، در این سالها از نحوه رفتنش از تیم ملی گله مند بود، او اعتقاد داشت به او فرصت کمی داده شد.
به گزارش" ورزش سه "، سگرمه های درهم، لبخندی تلخ و مسیری برخلاف همه، این ها دو تصویر مهمی است که از امیر قلعه نویی در ذهن خیلی از ماها به جا مانده است. اولی را بعد از آن دادگاه غیر رسمی برگزار شده او در برنامه نود و بعد از حذف ایران از جام ملتهای آسیا در سال 2007 می توان به یادآورد. روزهایی که برنامه نود دکوراسیون سالهای بعد نداشت و قلعه نویی با اخمی که هیچ وقت کم نشد و خنده های تلخش به میهمانان برنامه و مجری برنامه که نگاه هم نمی کرد، از فوتبال گله داشت. فوتبالی که ندید تیم او بدون شکست در جریان بازی از جام ملتهای آسیا حذف شده است. دومی را هم همین چند روز پیش می شد دید، خطای پنالتی گرفته شده روی یامگا و میمیک صورتی که حرف های ناگفته زیادی داشت. گزینه اول ایرانی نیمکت تیم ملی خارج از هیاهوی بازیکنان در قسمت شمالی زمین و نیمکت گل گوهر بازهم با لبخندی تلخ و سگرمه های درهم داشت به روز آخر مربیگریش با یک تیم باشگاهی قبل از اعلام رسمی فدراسیون فکر می کرد. بردی که در چند لحظه از دست رفته بود، آینده ای که باید برای همه مردم ایران بجنگند، حتی هوادارانی که در آن لحظه از شکستش در ورزشگاه آزادی سراز پا نمی شناختند و فرصتی که دوباره بعد از 16 سال به او رو کرده بود تا کار نیمه تمامش را تمام کند.
این ها فاصله 16 ساله مردی است که پرافتخارترین سرمربی تاریخ لیگ برتر ایران با پنج عنوان قهرمانی با تیم های استقلال و سپاهان است. مردی که از 17 سالگی در هر تیمی بازی کرد و مربیگری کرد، نفر اول آن تیم در میانه میدان و روی نیمکت بود و همه راه ها به او ختم می شد. سرمربی که در 17 باری که روی نیمکت ایران نشست در جریان بازی تنها در یک دیدار دوستانه به مکزیک باخت و با 10برد و 6 تساوی به کارش در تیم ملی پایان داد، تا ساعاتی دیگر به صورت رسمی قرار است سکان رهبری تیمی را به عهده بگیرد که 47 سال است در حسرت قهرمانی جام ملتهای آسیا می سوزد. قلعه نویی که با نسل بزرگ آن سالها درضربات پنالتی مغلوب کره جنوبی شد، حالا قرار است برگردد و با این نسل خوب و دوست داشتنی که بازیکنان بزرگی دربین آنها یافت می شود نه تنها به وعده خود در 16 سال پیش عمل کند، بلکه فوتبال ایران را بعد از سالها ناکامی در آسیا به جایگاه رفیع آن برساند. جایگاهی که در پیشینه او در روزهای مربیگری به شدت خالی است.
او که در استقلال همانند پورحیدری قهرمانی های زیادی برای آبی ها بدست آورده است و یکی از بهترین های تاریخ سپاهان در کسوت مربیگری است و در ایران مدیریت او در کنار زمین را با علی پروین افسانه ای مقایسه می کنند، برای رسیدن به قهرمانی آسیا از نوع جام ملتهای آن و ایستادن در کنار دو مرد بزرگ سرخابی های علی پروین و منصور پورحیدری یک فرصت بیشتر ندارد، فرصتی که شانزده سال پیش از او گرفتند و حالا دوباره قرار است به او داده شود. فرصتی که می تواند ژنرال فوتبال ایران را به ژنرال فوتبال آسیا تبدیل کند تا او با خاطره ای خوش و ماندگار تاریخ فوتبال خود را به یادگار بگذارد.
