برکت زندگی با اسکناس تانخورده عید غدیر

به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، 18ذی الحجه روز عید غدیر؛ عید الله الاکبر، روز محبت و مودت با مسلمان و عقد اخوت با شیعیان، روز تجدید پیمان با امام و روز توجه به نیازمندان و رفع حاجت انسان هاست.

اهل بیت علیهم السلام تاکید بسیاری بر گرامیداشت سادات و دیدار مومنین در روز عید غدیر داشتند و پیامبر اکرم (ص) می فرماید:«دوست داشتن اهل بیت من و فرزندانم، کمال دین است.»؛ بر همین اساس این روز به سادات اختصاص یافته است و مردم هم برای تبریک به فرزندان ائمه (ع) و تجدید بیعت با آنان، به دیدار آن ها می روند.

سال ها در ایران رسم بر این است که مردم برای بزرگذاشت اشرف الاعیاد به دیدار سادات و ذریه امیرالمومنین (ع) می روند و آن ها نیز ضمن پذیرایی با شیرینی و دادن هدیه پذیرای آنها هستند.

این روز از گذشته شور و شوق بسیاری در میان مردم داشته و یکی از خاطره انگیز ترین روزهای ما از دوران کودکی است. از گذشته هدیه سادات، اسکناس نو و تا نخورده ای بود که مهمان ها برای تبرک آن را در میان پول های خود و برخی میان قرآن قرار می دادند.

شور و نشاط منازل سادات

حجت الاسلام سید حسین حقیر السادات که ملبس به لباس روحانی است و در خانه ای از تبار رسول الله متولد شده، از ساداتی است که منزلش در این روز عزیز بر روی مهمانان امیر المومنین (ع) باز است. با او همکلام می شویم تا از حال و هوای این ایام پر خیر و برکت برایمان صحبت کند.

وقتی به منزل او وارد می شویم، خانه ای ساده با میوه و شیرینی هایی که روی میز منظم چیده شده را می بینیم و بوی تازگی و حال و هوای عید را احساس می کنیم. فرزندان او در حالی که لباس نو بر تن دارند، تک به تک از اتاق بیرون می آیند و احوالپرسی و خوش آمد گویی می کنند.

او که از نسل و اولاد پیامبر اکرم (ص) بودن را رسالتی سنگین می داند، می گوید: جدا از دستورات و فرامینی که برای تمام مسلمان و شیعیان امیر المومنین (ع) توصیه شده است، فردی که منسوب به اهل بیت (ع) می باشد، مسئولیتی سنگین تر بر دوش دارد. سادات چه فاطمی، علوی، حسنی، حسینی، رضوی و بالاتر از آن طباطبایی باشند همیشه مورد احترام جامعه خصوصا در ایام عید الله الاکبر هستند. من از زمانی که به یاد دارم به خاطر این جایگاه مورد احترام و عزت جامعه بودم و همیشه تلنگری برای من بود که در انجام این وظیفه خطیر اهتمام داشته باشم.

این روحانی سادات در ادامه تاکید می کند: ولی به نظرم این جفای به امیر االمومنین (ع) است که بگوییم روز عید غدیر روز سادات است؛ چون پیامبر اکرم (ص) در صحرای غدیر فرمودند افرادی که حضور دارند به کسانی که نیستند پیام ما را به برسانند و استثنا نکردند و این نشان دهنده این است که عید غدیر، عید تمام مسلمانان و شیعیان است.

عید غدیر در خانه پدری شیرینی خاصی دارد

او با خاطر نشان کردن اینکه همیشه ایام غدیر در منزل پدری ام حس و حال ویژه ای دارد، می افزاید: خاطرات آن در ذهنم همچنان ماندگار است. رفتار و کردار بزرگترها برای ما بچه ها الگو بوده و هست. من و خواهر و برادرهایم انتظار این روز را می کشیدیم و می دیدیم که مهمان ها با چه شوقی و اشتیاقی به دیدار پدر و مادرم می آمدند و پیشانی و دست آنها را می بوسند و پدرم همیشه مقید به سنت خوب عیدی دادن بود.

از قدیم سینه به سینه از پدران و اجداد به ما رسیده که پول و اسکناسی که از فرزندی از فرزندان اهل بیت به شما می دهند، مایه برکت است و می دانیم که برکت بهتر از کثرت است و با چشم سر قابل دیدن نیست و باید آن را لمس کنیم؛ بر همین اساس رسم است که مهمان ها نیز عیدی سادات را نگه می داشتند و میان پول های دیگر می گذاشتند و خرج نمی کردند و معتقد بودند مایه برکت است.

این روحانی سادات می افزاید: این رفتارها برای ما آموزنده بود و ما را به فکر فرو می برد و لذت می بردیم که این همه عزت و احترام به خاطر اجداد ماست.

مادرم که خود نیز از خاندان اهل بیت (ع) است، یک ماه مانده به عید غدیر، خانه را مهیا می کردند؛ پرده و فرش ها را می شستند و خانه را گردگیری و آماده پذیرای از مهمان می شد و تمام کارهایی که نوع مردم برای نوروز انجام می دادند، برای غدیر نیز صورت می گرفت.

پدر و مادرم هر دو سید هستند، در واقع کسانی که پدر و مادر هر دو سید هستند، به فرزند آن ها سادات می گویند و اگر زن و شوهر سادات باشند، فرزندان آن ها طباطبایی هستند.

تلفن او زنگ می خورد و پاسخ می دهد. دوستانش پشت سر هم تماس می گیرند و به او تبریک می گویند و اجازه می گیرند برای عیادت. او می گوید چون فعالیت اجتماعی دارد و سخنرانی های زیادی می رود دوستان بسیاری دارد و همه مشتاق هستند برای دیدار. از او می پرسم آیا بعد از ازدواج سیره پدر را ادامه دادید و می گوید: بله زمانی که زندگی مستقلی داشتم، هر سال با تاسی از سیره پدرم، منزلم مهیای عید غدیر بود. سعی می کنم خرج های مفصل را نیز برای عید غدیر انجام دهم و چون پدر و مادرم در قید حبات هستند، روز عید غدیر پذیرای مهمان های ایشان هستیم.

او از کارهایی که برای بزرگداشت این روز انجام می دهد می گوید که زنگ خانه به صدا در می آید و مهمانی وارد می شود؛ خانواده چهارنفره ای که پدر نوزاد در بغل دارد و دختر 5 ساله ای که دست در دستان مادر دارد. حاج آقا به استقبال می رود و بعد از احوالپرسی به کودکان هدایایی می دهد و برق شادی در چشمان آنان موج می زند.

عید غدیر و لزوم توجه به کودکان

در ادامه با خاطرنشان کردن اینکه در روز عید غدیر نگاه و توجه ویژه ای به کودکان دارم، می افزاید: همسر من هدایایی برای دختر بچه ها از گل سر و گیره گرفته تا گلوبند و دسبتند تهیه می کند تا خاطره ای از این روز در ذهن آن ها نقش ببندد.

حجت الاسلام حقیر السادات در میان کلام خود روایات بسیاری را نقل می کند و می گوید: امام رضا (ع) می فرمایند: «یوم الغدیر یوم التبسم؛ روز عید غدیر، روز لبخند زدن و هدیه دادن است.» این دستورات از اهل بیت (ع) به ما رسیده و انحصارا برای سادات نیست و همیشه نو پوشیدن و زینت کردن و آراسته بودن زینت است.

عید غدیر از تمام اعیاد بزرگتر و والاتر است و تمام اتفاقاتی که برای نوروز انجام دهیم، به باید برای این روز نیز انجام دهیم؛ بهترین سفره ها را باید در روز عید غدیر پهن کنیم و بهترین لباس ها را برای غدیر بر تن کنیم و بهترین عیدی و کادو ها را در غدیر بدهیم.

بر اساس اینکه در دین ما آمده اگر کسی یک درهم روز عید غدیر برای مولی هزینه کند، خدا یک میلیون برابر برکت می دهد و اگر یک پرس غذا به خاطر محبت حضرت علی به کسی دهد، گویا 124 هزار پیامبر را اطعام کرده است ما نیز سعی می کنیم به اندازه توان و وسع خود این سنت حسنه را اجرا کنیم.

از قربان تا غدیر محور منبرهایم تحلیل خطبه غدیر است

این روحانی سادات خاطر نشان می کند: چون ملبس به لباس روحانیت هستم، برای اشاعه فرهنگ غدیر از عید قربان تا غدیر محور صحبت هایم را خطابه غدیر و جایگاه امام علی (ع) قرار می دهم چون هنوز جامعه به جایگاه حقیقی امیر المومنین (ع) دست پیدا نکرده است و این نکته قابل توجه است که هر اندازه نسبت به کسی شناخت داشته باشیم برای او قدم برمی داریم.

وی در پایان یادآور می شود: هر کسی در این ایام عزیز کاری برای بزرگداشت عید الله الاکبر انجام می دهد قطعا اجر آن ها را از حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) دریافت می کند از اطعام نیازمندان گرفته تا برپایی ایستگاه صلواتی و آذین بندی خیابان ها.