«بر فراز کشتزار»؛ تصویری از زندگی آن جهانی انسان

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «بر فراز کشتزار»، از عناوین تازه‌منتشر شده نشر معارف است که برای گروه سنی نوجوان و جوان نوشته و منتشر شده است. این اثر که به قلم علی‌اکبر والایی نوشته شده، تلاش دارد اهمیت نماز را در قالبی هنری برای مخاطب خود بازگو کند.

در «بر فراز کشتزار»، رمان با مرگ شخصیت آغاز می‌شود. مهتاب دختر نوجوانی است که در بیمارستان روح از بدنش جدا می شود و وارد جهان برزخ می‌شود. در برزخ همه چیز برای او موقتی است. انگار او نمی‌باید قدم به آن جهان می‌گذاشت. دیگرانی که قبل‌تر از دنیا رفته‌اند با دیدن رفتار عجیب مهتاب، در حیرت‌اند. تا آنکه مهتاب در جهان برزخ، همکلاسی دوست‌داشتنی خود ستاره را می‌بیند که قبل‌تر از دنیا رفته بود.

ستاره شاگرد درس خوان کلاس بوده و حالا در برزخ نیز در پی ادامه تحصیل و تکمیل آموختنی‌های خود است. اما معلوم می شود در برزخ تحصیل به گونه‌ای دیگر است. ستاره دست مهتاب را می‌گیرد و او را از گردنه‌های پرخطر برزخ عبور می‌دهد و مهتاب در این مسیر، به فهمی از دلیل آفرینش خود می‌رسد و اینکه بیهوده به دنیا نیامده بود و می‌بایست برای هدفی می‌زیست و اکنون برزخ آیینه تمام افکار و رفتارهای گذشته او در دنیا است و او باید به طریقی خطاها و نقائص گذشته در زندگی دنیا را برطرف کند.

ستاره برای مهتاب رازهای بسیار شگفت و زیبای برزخ را آشکار می کند و دوست خود را مبهوت تمام شگفتی‌های جهان برزخ می کند. آن سان که مهتاب وقتی امکان بازگشت به دنیا و زندگی گذشته را می‌یابد، دیگر میلی به بازگشت ندارد و دل از برزخ نمی‌کند. اما تنها با یادآوری قلب مهربان پدر و مادرش که در بیمارستان، در انتظار بازگشت او هستند؛ مهتاب را راضی به برگشت می کند. با این تصمیم که از این فرصت به دست آمده، خطاهای گذشته زندگی در دنیا را جبران کند.

«بر فراز کشتزار»، بیانگر این مهم است که انسان بیهوده به دنیا نیامده است و خداوند آفریدگار برای هدفی او را آفریده است. جهان برزخ آیینه تمام نمای اعمال و رفتار آدم‌ها در زندگی دنیایی گذشته است. این اثر با جا انداختن فلسفه زندگی و نماز (عبادت خدا) برای نوجوانان، روشنگر است و در مقابله کامل با تفکر پوچ انگاری دنیای مدرن کنونی است.

کتاب، اشاره به حدیث معروف «الدنیا مزرعه الاخره؛ دنیا مزرعه آخرت است» دارد و اینکه انسان نتایج تمام اعمال خود در دنیا را در جهان آخرت مشاهده خواهد کرد. نویسنده تلاش دارد در قالب داستان این مفهوم را به مخاطب خود منتقل کند که هر عمل نیک و بدی که فرد انجام دهد، بازتاب آن را در وضعیت خاص خود در آن جهان به چشم خود خواهد دید. واژه «بر فراز» از عنوان کتاب، اشاره به جدا شدن روح از کالبد انسان پس از مرگ دارد و در فراسوی زمین، مرحله فراخودآگاهی است. واژه «فراز» به تنهایی، دلالت به اشراف و آگاهی او پس از مرگ، نسبت به اعمال خود در دنیا دارد. واژه «کشتزار» نیز همان اعمال نیک و بدی است که انسان در دنیا از خود به جا می گذارد.

در بخش‌هایی از این کتاب می‌خوانیم: ستاره در حالی که چشم به گل سرخ زیبا دوخته بود، گفت: اینجا خیلی چیزها با اراده و دلخواه تو شکل می‌گیرد. این همان عالمی است که رؤیاهایت در آن، در چشم به هم زدنی واقعی می شود. فقط باید مانند این گل زیبا، پاک و خالص بشوی! بعد رو به من کرد و به چشم‌هایم خیره شد و ادامه داد: مهتاب جان، دلت می خواهد به درون این گل زیبا وارد بشوی؟!

متعجب نگاهش کردم و گفتم: ستاره، منظورت را متوجه نمی شوم. یعنی چه این حرف؟

ستاره گفت: یعنی اینکه هر چه که این گل از هستی حس می‌کند، تو هم احساسش کنی. درست انگار که خداوند تو را نه انسان، بلکه یک گل آفریده. با همه مشخصات و ویژگی‌های یک گل.

خندیدم و گفتم: سر به سرم نگذار ستاره. شوخی‌ات گرفته؟! خنده‌ام را بریدم و ادامه دادم: اما خوشم آمد؛ حرفش را هم که می‌زنی، قشنگ است. شوخی خیالی قشنگی است. سر تکان دادم و گفتم: تصور گل بودن، خیلی تخیل جالبی است. حتی تجسم ذهنی اش هم قشنگ است.

ستاره دقیق نگاهم کرد و گفت: اما من شوخی نکردم. کاملا جدی گفتم. نگاه متحیر من را که دید، ادامه داد: نیازی به تجسم نیست. این را که گفتم، تصور و تخیل نیست. این یک حقیقت است. یک امکان است. امکان و توانی که خداوند، در این عالم به ما بخشیده.