"بنفش آمریکایی" و یادآوری چند نکته مهم
در روزهای گذشته خبری درباره یک ماده مخدر جدید در کشورمان منتشر شده است. این ماده مخدر جدید که از آن با عنوان "بنفش آمریکایی" یا "شربت لین" یا "درتی اسپرایت" هم یاد می شود، در واقع شروعی برای اعتیاد نوجوانان و جوانان به مواد افیونی است. برخی گزارش ها حاکی ازاین هستند که این ماده مخدر از ترکیب شربت سرفه و چند ماده افزودنی ساده به وجود می‌آید و می تواند یک سرخوشی چندساعته را برای فرد ایجاد کند.
آسیب به کبد و ایجاد تشنج، نشانه های ظاهری مانند لاغر شدن و خشکیده شدن پوست و غیره، تنها بخشی از عوارض جانبی مصرف بنفش آمریکایی هستند. این مهمان ناخوانده جدید که تهدیدی جدی برای نوجوان و جوان ایرانی است، بار دیگر چند نکته مهم را به ما یادآوری می کند که باید به آن ها توجه ویژه داشته باشیم.
اول اینکه در جهان جدید، متاسفانه والدین و یا نظام آموزشی و همچنین دستگاه های حکمرانی، آنطور که باید و شاید و متناسب با سرعت بالای تحولات اجتماعی، نوجوانان و جوانان را نشناخته اند. این اقشار جنس جهان‌بینی و تفکر خاص و حتی حرف زدن خود را دارند و به نظر می رسد در ادراک دقیق آن ها دچار نوعی تاخر تاریخی هستیم. اکنون در کشورهای مختلف برنامه های گسترده ای برای شناخت نسل های جدید و برنامه‌ریزی برای آینده کشورها (با محوریت نوجوانان و جوانان) تهیه و تدوین می شود و روشن است اگر از این مساله غافل باشیم، ایران متضرر خواهد شد.
مساله دوم اینکه متاسفانه عده ای در فضای مجازی برای کسب لایک و دنبال کننده بیشتر، به اسم اینکه می‌خواهند افراد را از مواد مخدری نظیر شربت بنفش آمریکایی دور کنند، شیوه ساخت آن را به صورت غیرمستقیم آموزش می‌دهند. این مساله نیز باید توسط نهادهای مسوول رصد شود و با خاطیان برخورد جدی گردد. متاسفانه اقداماتی که بعضا از سر ناآگاهی در فضای مجازی انجام می شوند، تبعات بدی را به همراه دارند و حتی برخی را تشویق می کنند که مخدرهایی نظیر شربت بنفش آمریکایی را آزمایش کنند.
و نکته سوم اینکه ترویج این قبیل مواد مخدر در میان نسل جوان کشورمان، بایستی از چشم اندازی کلان به مثابه توطئه ای سازمان یافته با مهندسی کنشگران خارجی جهت ضربه زدن به نسل جوان ایرانی نیز ارزیابی سود. به هر حال، دشمنان به شیوه های مختلف برای ضربه زدن به ایران وارد میدان می شوند و در این رابطه، آسیب رساندن به نسل جوان به طرق پیدا و پنهان، یکی از دستورکارهای محوری آن ها است. نسل و گروه جمعیتی که موتور پیشران رشد و پیشرفت ایران هستند. از این رو، اصل چالش را تا حدی باید در چهارچوب های کلان نیز ارزیابی کرد.