بهمنی یکی از سه غزلسرای بزرگ کشور بود
علیرضا قزوه، مدیر دفتر شعر، موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما در برنامه «سلام خبرنگار» درمورد ویژگی‌های شخصیتی و هنری استاد محمدعلی بهمنی اظهار کرد: ما یک چهره بزرگ در عرصه شعر و ترانه کشور را ازدست دادیم. استاد محمدعلی بهمنی از همان دوران کودکی به سرودن شعر پرداخت و عمر فعالیت ایشان در زمینه سرایش شعر به بیش از 70 سال می‌رسد و در کنار بزرگانی مثل فریدون مشیری، شاعر مطرح ایرانی پرورش پیدا کرده و زحمت کشیده است و علاوه بر این، ترانه‌های استاد بهمنی را خواننده‌های بزرگ ایران خوانده‌اند و اینها نشان می‌دهند که ایشان در عرصه شعر و ترانه بسیار موفق بوده‌اند.
مدیر دفتر شعر، موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما گفت: استاد محمدعلی بهمنی، یکی از سه غزلسرای بزرگ غزل نو در کشور بوده است که نام ایشان همیشه در کنار نام مرحوم حسین منزوی و مرحومه سیمین بهبهانی قرار دارد که هر سه آنها به عنوان سه ضلع غزل نئوکلاسیک و نوگرا همیشه مطرح بوده‌اند.
قزوه تصریح کرد: استاد محمدعلی بهمنی، زبان بسیار صمیمی و مهربانی داشت و زبان غزل ایشان از شیوه زندگیشان سرچشمه می‌گرفته است. یعنی شیوه‌های رفتاری استاد محمدعلی بهمنی انگار برای غزل‌ها، شعر‌ها و ترانه‌های خود آیینه بودند تا جایی که با همان مهربانی و تکیه کلام‌های بسیار به یادماندنی خود مثل مهربان، عزیز دلم و با صمیمیت با نسل جوان صحبت می‌کرد و به خوبی ارتباط می‌گرفت و شعر‌های ایشان در عین اینکه امروزی بود و از واژگان امروزی با صمیمیت کامل استفاده می‌کرد از استحکام خوبی برخوردار بود و ریشه در میراث ادبی ما در شعر نیما و حافظ و سعدی و بزرگان داشت.
او مطرح کرد: یک سهل و ممتنع خوبی در شعر استاد محمدعلی بهمنی وجود داشت که ما را به یاد سعدی بزرگ می‌انداخت؛ همچنان که کارش آسان بود سخت هم، بود و درواقع، همزمان کار دشواری را به آسانی عرضه کردن است. یعنی شاعر با سختی‌هایی که دارد روبروست ولی سعی می‌کند بافته شعری‌اش یک ابریشم رنگین و زیبا باشد و این موضوع در کار‌های استاد بهمنی وجود داشت و چشم‌ها را نوازش می‌داد.
مدیر دفتر شعر، موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما افزود: نام استاد محمدعلی بهمنی به عنوان یکی از بزرگان روزگار ما در عرصه شعر به یاد ماندنی است به ویژه، کتاب «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» تقریباً در یک زمانی برای خیلی از شاعران جوان روزگار ما معلمی کرده است؛ شاعرانی که حتی در نسل قبل از بنده، نسل ما و بعد از آن هستند و در واقع، سبکی نو را به شاعران نشان داده است.