بوفون: شکست دادن رئال، بزرگترین افتخارم است

به گزارش "ورزش سه"، هفته فوتبال در میلان برگزار می‌شود و به این مناسبت، ستاره‌های مختلف در برنامه‌های ویژه شرکت می‌کنند و به پرسش‌ها پاسخ می‌دهند. بوفون، دروازه‌بان سابق یووه و تیم ملی ایتالیا که اکنون در پارما در سری B بازی می‌کند، یکی از این مهمان‌ها بود که به سوالات مختلف جواب داد.

هفته مهم برای فوتبال ایتالیا خوشحالم که می‌بینم ایتالیا با قدرت جای خودش را در بین بزرگان فوتبال باز کرده و در جلوی صف ایستاده، این به من حس غرور می‌دهد. در لیگ قهرمانان شانس هم دخیل بود اما این که یک ایتالیایی در فینال است، هدف غیرقابل باوری بود. من فکر می‌کردم فقط یووه قدرتش را داشته باشد اما در هر حال، خوشحالم. بقیه تیم‌ها هم جنبشی را شروع کرده‌اند که می‌تواند باعث تسلط ما بر لیگ اروپا و لیگ کنفرانس شود. اگر به این چیزها عادت نکنی، هرگز آن را نخواهی برد. اتلتیکو مادرید و سویا هم اول لیگ اروپا را بردند و بعد در لیگ قهرمانان مدعی شدند.

سویا - یووه در نیمه نهایی لیگ اروپا بازی رفت بازی متعادلی بود. گل تساوی گاتی به یووه از نظر روحی و روانی خیلی کمک کرد. یووه می‌تواند در خارج از خانه هم خودی نشان دهد ولی سویا در مسابقات خانگی بهتر از خارج از خانه بازی می‌کند. 50-50 است.

دربی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان دوست دارم نود دقیقه پای تلویزیون باشم، با این باور که میلان می‌تواند از عهده کار بربیاید. در مسابقه رفت، اینتر بر زمین مسلط بود ولی میلان لیاقتش را ندارد این طوری حذف شود. آنها سزاوار این هستند که با شگفتی از این بازی دربیایند. البته اینتر هم لیاقتش را دارد.

آیا نقش دروازه‌بانها تغییر کرده؟ بله، بگذارید بگوییم نیاز بازی تغییر کرده.

بهترین دروازه‌بان تاریخ هستی؟ حس می‌کنم خوش شانس هستم که این حرفه را داشته‌ام. این حق را ندارم که بگویم بهترین تاریخ بوده‌ام، روشی وجود ندارد که آن را اندازه‌گیری کنیم. من خوش شانسم چون ایتالیایی هستم و برای یووه بازی کرده‌ام. اگر در مالاوی به دنیا می‌آمدم، شاید وضع این طور پیش نمی‌رفت.

یک بازی خاص حذف رئال مادرید، همیشه در قلبم است. بازی شگفت‌انگیزی بود و این چیزها همیشه در یادت می‌ماند.

 بدترین بازی؟ با ایتالیا در فینال یورو برابر اسپانیا. ما از آنها پایین‌تر بودیم ولی می‌توانستیم بهتر عمل کنیم.

ناامید شدی که توپ طلای 2006 را نبردی؟ نه، چرا؟ مسلما امیدوارم بودم ولی اگر یک نفر که لیاقتش را نداشت، برنده می‌شد، من هم ناامید می‌شدم ولی یک دوست و یک قهرمان (فابیو کاناوارو) آن را برد.