بیان شگفتی‌های خلقت انسان در کلام امام علی (ع)
رئیس کانون نهج‌البلاغه‌شناسی لرستان با تاکید بر اینکه امام علی (ع) در نهج‌البلاغه به شگفتی‌های خلقت انسان اشاره می‌کند، گفت: مولای متقیان انسان را دارای دو بعد جسمی و روحی تعریف می‌کند.
حجت‌الاسلام حسین روزبهانی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به شرح فرازی از خطبه نخست نهج‌البلاغه با مضمون «ثم جمع سبحانه من حزن الأرض و سهلها و عذبها و سبخها ترب سنها بالماء حتی خلصت و لاطها بالبل حتی لزبت فجبل منها صور ذات أحناء و وصول و أعضاء و فصول أجمدها حتی استمسکت و أصلدها حتی صلصلت لوقت معدود و أمد أجل - معلوم»، اظهار کرد: سخنان نهج‌البلاغه جذاب و همراه با لطایف بیانی نسبت به آفرینش و خلقت انسان است.
وی با اشاره به اینکه این فراز نهج‌البلاغه ماجرای آفرینش آدم را بیان می‌کند، گفت: امام علی (ع) بعد از بیان آفرینش، به خلقت انسان می‌پردازد که نشان از جایگاه انسان در منظومه خلقت است.
روزبهانی با تاکید بر اینکه عناوینی در باب انسان وجود دارد که شگفتی‌زا است و خداوند به انسان کرامت می‌بخشد، ادامه داد: کرامت ممتاز بودن و کریم فرد ممتاز است کمااینکه در آیات قرآن به کرامت انسان اشاره شده است.
رئیس کانون نهج‌البلاغه‌شناسی لرستان با اشاره به اینکه ممتاز بودن انسان به سبب تسلط و چیرگی انسان بر جهان، روزی ممتاز و رزق طیبی است که به انسان اختصاص دارد، ادامه داد: خداوند متعال انسان را به‌عنوان محور آفرینش قرار داد و تمام موجودات را مسخر انسان ساخته است.
وی با اشاره به اینکه ارزش‌گذاری انسان همین بس که جان هر انسان مساوی با یک جهان است، افزود: مولای متقیان بعد از بیان کلی آفرینش، ثقل کلام را بر خلقت انسان می‌گذارد و شیوه خلقت انسان، اعضا، حوارح و دمیدن روح را بیان می‌کند.
روزبهانی با تاکید بر اینکه کلمه «حزن الأرض» به‌معنای زمین‌های سخت و دشوار است، افزود: خداوند از قسمت‌های سخت، هموار و مستعد زمین خاکی را ایجاد کرد و سپس بر آن آبی فرو ریخت تا زمانی‌که این خاک خلوصی پیدا کرد و تطهیر شد سپس رطوبتی به خاک زده شد تا تبدیل به گل شده و حالت چسبندگی ایجاد شد.
رئیس کانون نهج‌البلاغه‌شناسی لرستان با تاکید بر اینکه «فجبل منها صور» بیان‌کننده این نکته است که خداوند از این خاک تصویر و کالبدی را شکل داد و در این کالبد بخش‌هایی که حالت تاخوردگی دارد را ایجاد کرد، خاطرنشان کرد: خداوند انسان را طوری که زاویه چرخشی داشته باشد آفرید و کالبد را دارای اندام‌های یکپارچه قرار داد.
وی با بیان اینکه اعضای بدن در جاهایی باید از هم جدا شوند و به محل جدایی اندام‌ها مفصل گفته می‌شود، ادامه داد: خداوند در جریان خلقت انسان برخی اندام‌ها را فصل و برخی را وصل کرد برخی اندام‌ها را منحنی و برخی را غیرمنحنی قرار داد سپس این اندام‌ها را به گونه‌ای که کنار هم حفظ شوند، تثبیت کرد.
روزبهانی با یادآوری اینکه خداوند اندام‌ها را قوت داد به گونه‌ای که قوی شده و استحکام لازم را پیدا کنند و آنگاه خداوند از روح خود در این موجود دمید، اضافه کرد: خداوند خلقت انسان را به‌صورت تدریجی خلق می‌کند و از روح خود در انسان دمید بعد از آن انسان پابرجا شد.
رئیس کانون نهج‌البلاغه‌شناسی لرستان با تاکید بر اینکه در بحث خلقت انسان نظریات متفاوتی بیان شده است اما این نظریات در حد فرضیه است، گفت: آنچه در کلام امام علی (ع) می‌بینیم خلقت مستقل است کمااینکه خداوند بعد از خلقت انسان بر خود احسنت گفت.
وی با اشاره به اینکه در بحث خلقت انسان باید به کلام خدا و اهل‌بیت اکتفا کنیم، خاطرنشان کرد: امام علی (ع) انسان را دارای دو بعد جسمی و روحی تعریف می‌کند.
انتهای پیام