بیماری گلوسیت: علائم و راه‌های درمان
بیماری گلوسیت معمولاً مسری نیست و سرطانی هم نمی‌باشد، ولی می‌تواند باعث ناراحتی‌های شدیدی برای فرد مبتلا شود.
فرارو-گلوسیت به التهاب زبان گفته می‌شود که ممکن است به صورت حاد یا مزمن رخ دهد و می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود.
به گزارش فرارو، بیماری گلوسیت معمولاً مسری نیست و سرطانی هم نمی‌باشد، ولی می‌تواند باعث ناراحتی‌های شدیدی برای فرد مبتلا شود.
علائم شایع گلوسیت
علائم گلوسیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- زبان متورم با رنگ قرمز روشن: زبان ممکن است در اثر التهاب به طور محسوس بزرگ‌تر و قرمز شود.
- زخم‌های متورم با رنگ قرمز روشن: در برخی موارد، زخم‌های دردناک بر روی زبان ایجاد می‌شود.
- مویی شدن زبان: گاهی اوقات زبان ممکن است ظاهری مویی پیدا کند که همراه با سطوح سیاه رنگ باشد.
- قرمز شدن نوک و گوشه‌های زبان: تغییر رنگ در بخش‌های خاصی از زبان نیز شایع است.
علل بیماری گلوسیت
علل مختلفی می‌توانند منجر به بروز گلوسیت شوند که شامل موارد زیر هستند:
- عفونت‌ها: از جمله عفونت ویروسی مانند هرپس.
- سوختگی: سوختگی ناشی از غذاهای داغ یا مایعات گرم می‌تواند باعث التهاب زبان شود.
- آسیب‌های مکانیکی: دندان‌های ناصاف، عدم تناسب دندان‌های مصنوعی، تنفس دهانی یا گازگرفتگی مکرر در هنگام تشنج می‌تواند باعث آسیب به زبان شود.
- سوءمصرف مواد: مصرف زیاد الکل، دخانیات، غذاهای گرم یا چاشنی‌های تحریک‌کننده.
- مشکلات دندانی: سلامت نامناسب دندان‌ها و مشکلات مربوط به آن.
- آلرژی‌ها: واکنش به مواد مختلف مانند خمیر دندان، دهان‌شور، شیرینی‌ها یا مواد مورد استفاده در دندان‌پزشکی.
- کمبود ویتامین‌ها: کمبود ویتامین‌های گروه B، به ویژه B12، می‌تواند باعث بروز این مشکل شود.
- واکنش به داروها: برخی داروها ممکن است باعث التهاب زبان شوند.
عوامل تشدیدکننده بیماری گلوسیت
- تغذیه نامناسب به ویژه کمبود ویتامین‌ها.
- سیگار کشیدن.
- مواجهه با مواد شیمیایی تحریک‌کننده یا خورنده.
- اضطراب و افسردگی.
- دیابت شیرین.
پیشگیری از بیماری گلوسیت
برای پیشگیری از گلوسیت، رعایت موارد زیر توصیه می‌شود:
- بهداشت دهان: دندان‌ها و زبان خود را حداقل 2 بار در روز مسواک بزنید و هر روز از نخ دندان استفاده کنید. همچنین، به طور منظم به دندان‌پزشک مراجعه کنید.
- پیشگیری از آسیب: هنگام ورزش‌های تماسی یا دوچرخه‌سواری از محافظ سر استفاده کنید تا از آسیب به زبان جلوگیری شود.
- سیگار نکشید.
عواقب مورد انتظار در بیماریس گلوسیت
با درمان مناسب، گلوسیت معمولاً ظرف 2 هفته بهبود می‌یابد. در صورت درمان به موقع، مشکلی در بهبودی وجود ندارد.
عوارض احتمالی بیماری گلوسیت
در صورت عدم درمان کافی، التهاب زبان ممکن است مزمن شود و به مشکلات طولانی‌مدت منجر گردد.
اصول کلی درمان بیماری گلوسیت
تشخیص گلوسیت ممکن است شامل انجام آزمایش‌های خون یا بیوپسی برای شناسایی علت زمینه‌ای باشد. درمان معمولاً به درمان علت اصلی بیماری و استفاده از روش‌های تسکین‌دهنده بستگی دارد.
- بررسی غذاهای تحریک‌کننده: شناسایی غذاهای خاصی که ممکن است التهاب زبان را تشدید کنند، مانند شکلات، مرکبات، غذاهای اسیدی (مانند سرکه یا ترشیجات) و آجیل شور.
- دهان‌شویه نمکی: روزانه حداقل سه بار دهان خود را با محلول نمک (نصف قاشق چایخوری در 250 سی‌سی آب) بشویید.
- اگر التهاب به دلیل مشکلات دندانی ایجاد شده باشد، باید با دندان‌پزشک مشورت کنید.
داروهای بیماری گلوسیت
برای تسکین درد خفیف، می‌توانید از داروهای بدون نسخه مانند دهان‌شویه‌های بی‌حس‌کننده یا استامینوفن استفاده کنید. در صورتی که التهاب به دلیل عفونت باشد، ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها یا بی‌حس‌کننده‌های موضعی تجویز شوند.
رژیم غذایی در بیماری گلوسیت
غیر از پرهیز از غذاهایی که التهاب زبان را تشدید می‌کنند، رژیم غذایی خاصی وجود ندارد. در طول بهبود، مصرف مایعات فراوان و رژیم غذایی متعادل توصیه می‌شود. غذاهایی که درد کمتری ایجاد می‌کنند شامل شیر، ژلاتین مایع، ماست، بستنی و فرنی هستند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
- تب: اگر تب ایجاد شود.
- عدم بهبودی علائم: اگر پس از 3 روز درمان، علائم بهبود نیابند.
- درد شدید: اگر درد غیرقابل تحمل باشد و با درمان تسکین نیابد.
- ظهور بثورات پوستی.
- کاهش وزن.
- مشکل در بلع: اگر زبان متورم شود و بلع مشکل شود.