تالیف دانشنامه طنز؛ کار ناتمام مرحوم زرویی

امیر اسماعیلی نویسنده و مدیر کل روابط عمومی حوزه هنری گفت: مسئله ای که طنز پردازان فعلی ما به نسبت نسل های قبلی و به طور مشخص استاد ابوالفظل زرویی کم دارند و قابل قیاس نیست لزوم مطالعه و عمق مطالعه است، استاد زرویی تا لحظه آخر عمرشان در حال مطالعه بود، هنگامی که آقای زرویی فوت کردند کتاب روی میزشان باز بود و به رادیو نمایش گوش می کردند به این معنا که چند حسش درگیر کار خواندن و نوشتن، شنیدن بود.

اسماعیلی گفت: ما در حال حاضر متاسفانه تصور می کنیم باید خیلی زود به نتیجه برسیم، استاد زرویی تا آخرین لحظه می خواند و در حال کار و پژوهش بود و به یاد دارم که در ماه های آخر که دورهمی برگزار میشد ما و افراد حاضر در جلسه را برای پیشرفت و ارتقای بیشتر در کار را راهنمایی می کرد.

او می گوید: او همیشه در حال جست و کنکاش و فعالیت پیوسته بود و از این موارد استفاده می کرد و به زبان روز مسلط بود، از دیگر ویژگی های استاد زرویی حضور در جامعه بود و تقاضا داشت شعرهایی که دست به دست در موبایل های می چرخد برایش ارسال شود تا از مسیر ذائقه و شوخ طبعی مردم آگاه شود.

به گفته اسماعیلی، استاد زرویی ذاتش معلم و مرشد بود و بزرگتری را به بهترین شیوه بلد بود و شاگردان خود را هدایت می کرد و حواسش به بچه های اطرافش بود به گونه ای به تک تک جزئیات رفتاری آنها آگاه بود و حال شاگردانش را رصد می کرد و سر بزنگاه به داد آنها می رسید.

اسماعیلی گفت: توصیه ی جدی استاد زرویی به شاگردانش مطالعه و حفظ فضای مطالعاتی بود و همواره از آنها می خواست که با مطالب به صورت سطحی برخورد نکنند، توجه به حضرت عباس (س) و توسل او به آن حضرت از جمله ویژگی بود که کمتر به آن پرداخته شده است.

این نویسنده گفت: یک شاعر طناز و طنز پرداز کتاب ماه به روایت آه در خصوص حضرت عباس (س) را می نویسد که بسیاری از مذهبی نویسان کشور کتابی به این ارزشمندی و زیبایی ندارند.

اسماعیلی گفت: نگاه پژوهشگری ایشان نیز ویژگی مهم و پررنگی است که باید به زبان آورده شود، تالیف دانشنامه طنز توسط استاد زرویی یکی از اقداماتی بود که در مرحله گردآوری اطلاعات ناتمام ماند و خود انجام حسرت این کار را داشت که ابتلا به بیماری و در نهایت فوت ایشان سبب شد تا این فعالیت در نیمه راه باقی بماند تا کنون چنین دانشنامه ای منتشر نشده و من کسی را به تسلط ایشان سراغ ندارم که بتواند چنین کار ملی را جمع آوری کند.

به گفته اسماعیلی، استاد زرویی دارای زبان فاخر، بنیه ی ادبی، کار ادبی و تولیدی بود که در نسل جوان این موارد را ما کمتر شاهد هستیم و نگاهمان نگاه سطحی تری است به همین سبب ساحات مختلف طنز را با یکدیگر جا به جا می کنیم و شوخی و تسمخر را با دید طنز نگاه می کنیم در صورتی که این موارد طنز نیست‌.

اسماعیلی گفت: از طرفی ظرفیت اصناف و افراد پایین آمده، برای مثال هنگامی که شوخی با صنفی می شود سریعا انجمن صنفی مربوطه سریعا واکنش نشان می دهد که به ما توهین شده و سریعا باید از ما عذر خواهی شود، این ظرفیت ها و قبول طنازی هایی که انجام می شود باید افزایش پیدا کند.

ابوالفضل زرویی نصرآباد (زاده 15 اردیبهشت 1348 در تهران درگذشته 10 آذر 1397 در احمدآباد مستوفی) شاعر، پژوهشگر وطنزپرداز ایرانی بود. او برگزیده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش طنز بود.