تام استوپارد از دنیا رفت؛ صحنه‌های بریتانیا به احترامش خاموش می‌شود

به گزارش مهر به نقل از بی‌بی‌سی، سِر تام استوپارد، یکی از مشهورترین نمایشنامه‌نویسان بریتانیا، در 88 سالگی از دنیا رفت. به گفته مدیر برنامه‌های وی، این نمایشنامه‌نویس که با فیلمنامه «شکسپیر عاشق» برنده جایزه اسکار و گلدن گلوب شده بود، در خانه‌اش در دورست، در کنار خانواده‌اش، در آرامش درگذشت.

این نمایشنامه‌نویس که در طول بیش از 6 دهه با آثاری که مبتنی بر مضامین فلسفی و سیاسی خلق می‌شد، قلب مخاطبان را تسخیر کرده بود، خالق آثار نمایشی چون «چیز واقعی» و «روزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند» بود.

با انتشار خبر درگذشت وی از او برای آثارش، برای درخشش و انسانیتش، و برای شوخ‌طبعی، احترام، سخاوت روح و عشق عمیقش به زبان انگلیسی ستایش شد.

شرکت انتشاراتی فابر بوکز از سِر تام به عنوان «یکی از درخشان‌ترین و تحسین‌شده‌ترین نمایشنامه‌نویسان 60 سال گذشته و یکی از روشنفکران بزرگ زمان ما» یاد کرد و افزود: وی از زمان اولین نمایشنامه‌اش، اثر خیره‌کننده «روزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند»، در قلب بخش نمایشنامه فابر جای داشت. جای خالی او بی‌اندازه احساس خواهد شد.

او که برای سینما و تلویزیون و رادیو نیز می‌نوشت با اقتباس از رمان «آنا کارنینا» اثر لئو تولستوی فیلمنامه‌ای در سال 2012 نوشت که با بازی کایرا نایتلی و جود لا ساخته شد.

سال 2020، او اثر جدید زندگی‌نامه‌ای خود را با عنوان «لئوپولدشتات» منتشر کرد که جایزه اولیویه بهترین نمایشنامه جدید را برای او به ارمغان آورد و 4 جایزه تونی را از آن خود کرد.

او در چکسلواکی متولد شده بود و با اشغال نازی‌ها، از وطنش فرار کرد و به بریتانیا پناه برد. او بعدها متوجه شد هم پدربزرگ و مادربزرگ مادری و هم پدری‌اش یهودی بوده‌اند و در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها جان باخته‌اند.

استوپارد سال 1954 به عنوان روزنامه‌نگار در بریستول کار کرد و سپس منتقد تئاتر شد و برای رادیو و تلویزیون نمایشنامه نوشت. وی به رویترز گفته بود: می‌خواستم روزنامه‌نگار بزرگی شوم. آرزوی بزرگ من این بود که روی زمین یک فرودگاه آفریقایی دراز بکشم در حالی که گلوله‌های مسلسل از روی ماشین تحریرم رد می‌شدند. اما به عنوان خبرنگار خیلی خوب نبودم، احساس می‌کردم حق ندارم از مردم سوال بپرسم، چون همیشه فکر می‌کردم الان قوری را به سمتم پرتاب می‌کنند یا با پلیس تماس می‌گیرند...

نمایشنامه «روزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند» که برای اولین بار در جشنواره فرینج ادینبورگ روی صحنه رفت و بعد در تئاتر ملی و برادوی هم اجرا شد، حرفه او را به عنوان نمایشنامه‌نویس تثبیت کرد. این نمایشنامه که بر دو شخصیت فرعی «هملت» تمرکز دارد، جوایز متعددی از جمله چهار جایزه تونی در سال 1968، شامل بهترین نمایشنامه را از آن خود کرد.

استوپارد در طول زندگی خود با افتخارها و جوایز متعددی تجلیل شد که دریافت مقام شوالیه در سال 1997 توسط ملکه بریتانیا برای خدماتش به ادبیات از جمله آنها بود.

تام استوپارد 3 بار برنده جایزه اولیویه شده بود و سازمان جوایز اولیویه، با انتشار خبر درگذشت وی اعلام کرد تئاترهای وست‌اند لندن 2 دسامبر، ساعت 19 به وقت بریتانیا، به مدت دو دقیقه چراغ‌های خود را خاموش می‌کنند تا یاد او را گرامی بدارند.

تئاتر رویال کورت لندن نیز با انتشار پستی به سِر تام ادای احترام کرد و نوشت: او نمایشنامه‌نویسی بود که آثارش عمیق‌ترین اسرار انسانی حقیقت، زمان، مرگ و شکنندگی را بررسی می‌کرد و در عین حال با شوخ‌طبعی، خنده و نشاط روح انسان را کاوش می‌کرد.