تحریم کالا توسط مردم در دوره پهلوی / خاندان حاکم بر سیاست آمریکا / ساخت دیوار برلین در بحبوحه جنگ سرد / آزادی اسرای متفقین از اردوگاه‌های آلمانی
بسته ویدیویی «تابناک» مجموعه‌ای از ویدیوها پیرامون رویدادهای سیاسی عمدتا متکی بر گزارش‌ها و تحلیل‌ها و ویدیویی‌هایی درباره دیگر موضوعات فرهنگی، اقتصادی و... است که تماشایش را از دست داده‌اید؛ نگاهی دوباره و متفاوت به آنچه در این بستر می‌توان فرا گرفت.
بسته ویدیویی «تابناک» مجموعه‌ای از ویدیوها پیرامون رویدادهای سیاسی عمدتا متکی بر گزارش‌ها و تحلیل‌ها و ویدیویی‌هایی درباره دیگر موضوعات فرهنگی، اقتصادی و... است که تماشایش را از دست داده‌اید؛ نگاهی دوباره و متفاوت به آنچه در این بستر می‌توان فرا گرفت.
تحریم کالا توسط مردم در دوره پهلوی
پس از اوج گیری مشکلات اقتصادی در سال‌های پایانی حکومت پهلوی که منجر به نزول چشمگیر قدرت پول ملی در آن سال‌ها و افزایش چشمگیر قیمت اجناس شد، جنبش‌هایی برای تحریم خرید کالا شکل گرفت. تصاویری که می‌بینید از این حرکت‌های مردمی در آن دوران ثبت شده است.
فرانکلین دلانو روزولت که به اختصار «اف‌دی‌آر / FDR» نیز خطاب می‌شود، سی و دومین رئیس‌جمهور ایالات متحده بود. دوران ریاست‌جمهوری او مصادف بود با جنگ جهانی دوم و بیشتر دوران رکود بزرگ اقتصادی و به عقیده بسیاری از تاریخ‌دانان او در کنار جرج واشنگتن و آبراهام لینکلن یکی از سه رئیس‌جمهور برتر تاریخ آمریکاست؛ اما آنچه در این ویدیو به آن پرداخته می‌شود، بررسی این موضوع است که این شخصیت تاثیرگذار با دوازده تن از سایر روسای جمهور ایالات متحده نسبت خویشاوندی دارد. از آنجا که آمریکا از زمان استقلال از بریتانیا تا کنون در کل 45 رئیس‌جمهور داشته است، این تقریبا معادل 25 درصد از کل رئیس‌جمهور‌های آمریکا می‌شود. جالب است بدانید که روزولت با چرچیل نیز نسبت فامیلی دوری داشته است.
روزی که اتریش به آلمان الحاق شد
آنشلوس در زبان آلمانی به معنی همبستگی و پیوند است و نام واقعه‌ای است که طی آن در 15 مارس 1938 اتریش به آلمان الحاق شد. این الحاق با یک همه پرسی که در آن 99.7 درصد مردم اتریش رای موافق دادند، انجام شد. این الحاق یکی از نقاط شروع افزایش تنش بین قدرت‌های اروپایی شد و موسولینی قبلا در 1934 مخالفت الحاق اتریش به آلمان را گرفته بود و با اعزام نیرو ولی این بار به علت پیمان دوستی که با هیتلر بسته بود موافقت کرد. با ما همراه باشید تا تصاویری از ورود نیرو‌های نظامی به اتریش را تماشا کنید که مرز‌های بین آلمان و اتریش نیز بر چیده شد.
ساخت دیوار برلین در بحبوحه جنگ سرد
پس از پایان جنگ جهانی دوم و شروع جنگ سرد بین منطقه تحت تصرف شوروی و منطقه تحت تصرف آمریکا، انگلستان و فرانسه دیواری ساخته شد که بزرگترین نماد جنگ سرد بود و به آن لقب پرده آهنین داده بودند. این دیوار، 28 سال شهر برلین را به دو منطقه شرقی و غربی تقسیم می‌کرد و نهایتا در سال 1989 با بهبود تدریجی روابط بین شرق و غرب و سیاست دموکراسی‌سازی حکومت کمونیستی شوروی در کشور‌های اروپایی شرقی تحت نفوذ خود، دولت کمونیستی مجارستان در‌های خود را بر روی غرب گشود و با باز شدن مرز‌های بین مجارستان و اتریش از آنجایی که مهاجرت بین دو کشور کمونیستی ممنوع نبود، ساکنان آلمان شرقی که مجاز به رفت‌وآمد به مجارستان بودند، از طریق این کشور و نیز چکسلواکی به آلمان غربی و سایر کشور‌های اروپای غربی رفتند.
چندی بعد دولت ایگون کرنس که بعد از کناره گیری اریک هوکنر به رهبری آلمان شرقی رسیده بود، تصمیم گرفت به ساکنان برلین شرقی اجازه دهد برای سفر به برلین غربی تقاضای ویزا کنند. با این تصمیم ده‌ها هزار نفر از ساکنان برلین شرقی خود را به محل‌های مشخص شده رساندند تا از مرز عبور کنند، اما نگهبانان که برای چنین جمعیتی آمادگی نداشتند، مجبور به باز کردن مرز شدند، در حالی که در آن طرف مرز، اهالی برلین غربی برای استقبال از همشهریان سابقشان جمع شده بودند. به این ترتیب، نهم نوامبر 1989 به روز فروپاشی دیوار برلین تبدیل شد. این دیوار ظرف روز‌ها و هفته‌های بعد و توسط کسانی که از دیگر نقاط آلمان شرقی خود را به برلین رسانده بودند، به تدریج تخریب شد. فرو ریختن دیوار برلین، اولین قدم در راه اتحاد مجدد دو آلمان بود که سرانجام در سوم اکتبر 1990 صورت گرفت.
آزادی اسرای متفقین از اردوگاه‌های آلمانی
ویدیویی از آزادی اسرای متفقین از اردوگاه‌های آلمانی در جریان جنگ جهانی دوم که شادی اسرا را از آزادی به نمایش می‌کشد. شرایط نگهداری در اردوگاه‌های نظامی بسیار بد بود، مخصوصا برای روس‌ها که با جیره‌های کم غذایی، مجبور به انجام به کار‌های طاقت فرسا می‌شدند که در نهایت منجر به کشته شدن اکثر آن‌ها بر اثر گرسنگی و خستگی شد. همچنین جای کافی برای نگهداری اسرا وجود نداشت از این روی، در کلبه‌هایی که 150 نفر ظرفیت داشت تا 400 نفر زندانی شده بودند و سایرین در چادر‌ها یا کلبه‌های اولیه نگهداری می‌شدند. بسیاری در خود این اردوگاه‌ها یا در مسیر طولانی پیاده روی انتقال به آن در اثر بدی شرایط و خستگی کشته شدند.
پیمان نامه صلح پاریس که عنوان رسمی آن توافق پایان جنگ و بازیابی صلح در ویتنام بود، در 27 ژانویه 1973 امضا شد، تا صلح را در ویتنام برقرار کند و جنگ خونبار ویتنام را پایان دهد. این توافق بین جمهوری دموکراتیک ویتنام (ویتنام شمالی) جمهوری ویتنام (ویتنام جنوبی) و ایالات متحده همچنین دولت موقت انقلابی که نماینده بومیان انقلابی ویتنام جنوبی بودند امضا شد و نبرد مستقیم نظامی آمریکا را پایان داد و موقت نبرد بین ویتنام شمالی و جنوبی را متوقف کرد. با این حال این توافق توسط سنای آمریکا تصویب نشد. با این که این توافق منجر شد نیکسون قدرت نظامی آمریکا را در ویتنام جنوبی به تدریج کاهش دهد، جنگ بین ویتنام جنوبی و شمالی ادامه داشت تا زمانی که سایگون، پایتخت ویتنام جنوبی به دست کمونیست‌ها افتاد و امروزه جمهوری سوسیالیستی ویتنام که معمولا با نام ویتنام شناخته می‌شود، به عنوان کشوری متحد باقی است.
مرگ شاه جرج ششم پادشاه انگلستان
مرگ شاه جرج ششم پادشاه انگلستان و پدر ملکه الیزابت دوم حکمران فعلی پادشاهی مشروطه بریتانیا. فشار جنگ و مصرف زیاد سیگار تاثیر مخربی بر سلامتی جرج ششم گذاشته و از این رو دختر بزرگ‌تر او قسمتی از وظایف او را به عهده گرفته بود. نهایتا در ششم فوریه 1952 در 56 سالگی و پس از جراحی و خارج کردن ریه چپ، شاه جرج ششم در حالی که در خواب بود درگذشت. دوران پادشاهی او از ابتدا پر از آشوب بود، از استعفای برادر وی از پادشاهی به خاطر ازدواج با زنی مطلقه که منجر به رسیدن وی به تاج و تخت بود، تا استقلال بسیاری از مستعمرات بریتانیا مانند هند و جنگ جهانی دوم از اتفاقات مهم دوران پادشاهی وی به شمار می‌رود.
کنفرانس پاریس از جولای 1946 تا 15 اکتبر در پاریس برگزار شد. در این کنفرانس، کشور‌های متفقین پیروز در جنگ با ایتالیا و دیگر کشور‌های کوچک عضو متحدین مذاکرات کردند تا مرز‌های آن‌ها پس از جنگ جهانی دوم مشخص شود. ایتالیا که بر خلاف آلمان و ژاپن تحت اشغال قرار نگرفته بود، تمام مستعمره‌های خود را در آفریقا از دست داد. آلبانی و دیگر مناطقی که در جنگ جهانی دوم اشغال قرار داده بود را نیز از دست داد. مجارستان و رومانی به ترتیب به مرز‌های خود قبل از سال‌های 1938 و 1941 بازگشتند و بلغارستان تنها کشور عضو متحدین بود که فتوحاتی که در زمان جنگ داشت را نگه داشت. فنلاند نیز به مرز‌های 1941 بازگشت؛ با این تفاوت که ایالت پستامو را به شوروی واگذار کرد؛ که بسیاری در فنلاند این را خیانت کشور‌های غربی به خود می‌دانند، با ما همراه باشید تا بخشی از سخنرانی‌های نمایندگان ایتالیا، استرالیا و بلغارستان و وزیر خارجه آمریکا در این کنفرانس را ببینید. تصاویر و جزئیاتی از این کنفرانس را در تابناک تماشا می‌کنید.