تذکری برای «جامجم» تلویزیون

بسیاری از علاقهمندان واقعی رسانه، حالا با یک صدا میگویند: لطفاً جامجم را به عقب برگردانید؛ به همان جایی که با صراحت و شجاعت آغاز شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برنامه تلویزیونی «جامجم» در آغاز سال جدید، انگار فراموش کرده بود از چه مسیری آمده است؛ مسیری که آن را به یک برنامه اصیل و پرطرفدار تبدیل کرد. برنامهای که با اجرای احمد موسوی صمدی، مجری پرتجربه و رکگوی رسانه، در دل مخاطبان جای باز کرد و به سرعت به یک فضای مناظرهمحور و پرچالش بدل شد.
از همان قسمتهای اول، «جامجم» جایی بود برای مناظرههای داغ و بیپرده درباره مسائل مختلف فرهنگی و رسانهای؛ از نقد برنامههای کودک و آثار مناسبتی گرفته تا بررسی نقش رسانه در بحرانها و تحلیل عملکرد پلتفرمها. این برنامه نه فقط بازتابدهنده دغدغههای مردم و منتقدان بود، بلکه تلنگری برای مدیران فرهنگی و رسانهای کشور به شمار میرفت.
اما در ادامه راه، «جامجم» با تغییر روز پخش به سهشنبه و بازنگری ساختار، کمکم از فضای جنجالی و مناظرهای خود فاصله گرفت. تنها چند قسمت معدود بود که دوباره صدای صریح و شجاعانه برنامه شنیده شد؛ مانند حضور مهران مهام که با جمله جنجالی «صداوسیما تبدیل به پادگان شده» دوباره موجی از شفافیت و نقد را به ارمغان آورد.
در قسمتهای جدید نیز حضور چهرههایی همچون سعید ابوطالب، ناصر کریمان، مسلم آقاجانزاده، بهروز افخمی و ابوالقاسم طالبی نشان از تلاشهایی برای بازگرداندن روحیه نقادانه داشت؛ اما هنوز سوال اصلی پابرجاست: آیا «جامجم» میخواهد به همان مدل پیشین چالشی و انتقادی بازگردد یا در مسیر آرامتر و محافظهکارانهتری قدم میگذارد؟
پخش تازهترین قسمت این برنامه با حضور حسن روزیطلب، سرپرست اداره کل برنامههای سیاسی صداوسیما، و محوریت بررسی عملکرد رسانه ملی در جنگ 12 روزه، اگرچه از نظر موضوعی بسیار مهم و بهروز بود، اما خالی از نقد تیز و کارشناسی نبود. کارشناسان منتقد کنار مدیر برنامه نبودند و همین موضوع، به نگاه یکطرفه دامن زد و از عمق گفتوگو کاست.
رسالت اصلی «جامجم» که همان دعوت از کارشناسان و دیدگاههای متفاوت برای نقد رسانههای زرد، شفافسازی و بررسی موضوعات مغفول مانده است، نباید در سایه محافظهکاری و آرامش کاذب گم شود. مخاطب امروز میخواهد این برنامه همچنان تریبونی برای بیان دغدغهها، انتقادات و اعتراضهای بیپرده باشد؛ بیسانسور و بیملاحظهکاری.
جنگ 12 روزه به زودی سریال میشود / ماجرای «مرسدس» شریفینیا در تلویزیون!از سوی دیگر، انتخاب دقیق موضوعات نیز اهمیت دارد. پرداختن به چالشهای سریالسازی، برنامهسازی در عصر پلتفرمها و نیازهای مخاطب جهانی، گامهای مثبتی به شمار میآید، اما گاهی «جامجم» از مسیر اصلی خود منحرف میشود و به موضوعاتی میپردازد که اولویت حوزه فرهنگی و رسانهای نیستند.
در نهایت، اگر برنامهای بخواهد خود را نقد کند، باید این کار را با جسارت، صداقت و عمق انجام دهد؛ به گونهای که مخاطب باور کند «جامجم» هنوز همان تریبون آزاد و بیپرده است که رسانه ملی را از درون اصلاح میکند، نه صرفاً یک برنامه نمایشی و تشریفاتی.
به همین دلیل است که بسیاری از علاقهمندان واقعی رسانه، حالا با یک صدا میگویند: «لطفاً جامجم را به عقب برگردانید؛ به همان جایی که با صراحت و شجاعت آغاز شد.»
