تشییع پیکر شهید گمنام جزایر مجنون در یاسوج

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح زاگرس آن ها که خبر داشتند، سر از پا نشناخته؛ آماده استقبال و پذیرایی می شدند. همه در تکاپو بودند. یکی آب و جارو می کرد؛ دیگری تزئین می کرد، یکی با دستمال، گرد غربت از در و دیوار می گرفت. از همه بیشتر، مادران بودند که بی صبرانه انتظار می کشیدند.

آخر این میهمان، مادری را چشم به راه گذاشته بود. بوی عطر شوق، بوی زیارت به مشام می رسید. اشک, امان نمی گرفت و بی بهانه بر چهره می بارید و با زلال خود, دل را صاف می کرد. میهمان هر چه قدر گرامی تر باشد؛ استقبال هم باشکوه تر می شود.

این جماعت در قید و بند دنیا نیستند تا با آخرین مد و تجهیزات به استقبال میهمان بروند؛ با همان صفا و سادگی و صمیمیت؛ دلشان را فرش راه کردند و منتظر قدوم مبارک میهمان ماندند.

حضور با شکوه مردم, جلوه ی خاصی به مراسم بخشیده بود؛ هر کسی سعی می کرد خود را به گوشه ای از تابوت برساند و برای تبرک آن را لمس کند. عده ای هم که اصلا در جریان ماوقع نبودند, می پرسیدند: کسی مرده؟ تشییع نمادین است؟ بعضی که در حال رانندگی بودند تا متوجه مراسم و حضور شهید می شدند, ماشین را روشن رها کرده و خود را به شهید می رساندند.

و این گونه بود که شهید خوشنام و بی نشان دفاع مقدس در میان اشک و ناله مشتاقان و دلدادگان راه عاشورا وارد صداوسیمای مرکز کهگیلویه و بویراحمد شد و این مکان را به وجود خود متبرک ساخت.

انتهای پیام /