تعارض دام اهلی و حیات وحش + فیلم
به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری فارس، چرای دام نگرانی زیادی بین دوستداران محیط‌زیست ایجاد می‌کند، ورود دام اهلی به مناطق حیات وحش و آسیب زدن به زیستگاه یکی از عوامل مشکل ساز برای محیط‌زیست است. با ورود دام و ازدیاد چرا، نابودی مراتع و پوشش‌های گیاهی قوت می‌گیرد، چراکه به گفته کارشناسان و دوستداران محیط زیست سه موضوع ورود و خروج دام، ظرفیت دام و مدت زمان استفاده دام از مراتع در زمان فصل چرای دام از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که اگر بیش از اندازه مورد استفاده قرار گیرد به مراتع آسیب می‌زند.
در این سال‌ها مراتع تا چند برابر ظرفیت میزبان چرای دام بوده‌اند. این میزان دام سبب نابودی پوشش گیاهی در مراتع، رشد بیابان‌زایی و افزایش ریزگردهای داخلی می‌شود.
یکی از عوامل مهم در تخریب محیط‌زیست منابع طبیعی در جهان و به ویژه در ایران، فرسایش خاک است که با از بین بردن پوشش گیاهی مراتع، دشت‌ها و جنگل‌ها به وسیله چرای بی‌رویه دام یا تبدیل مراتع شیبدار به زمینهای زراعی و... ایجاد شده و موجب تخریب و به هم ریختگی محیط زیست می‌گردد.
پوشش گیاهی موجود در مراتع غذای مناسبی برای دام باشد و به همین خاطر دام‌ها با تعداد زیاد در مراتع حضور دارند، با چرا زیاد زمین بایر می‌شود و با بایر شدن زمین‌ها و بی‌حاصلی خاک از گیاهان، باد و طوفان، ریزگردها را به سمت شهرها سوق خواهد داد و سلامتی مردم به دلیل هجوم ریزگردها و آلاینده‌ها در معرض خطر قرار می‌گیرد. فرسایش خاک قدرت زایندگی و رویش را از آن می‌گیرد و خاک فرسایش یافته می‌میرد و دیگر نمی‌تواند محل رویش گیاهان باشد.
چرای بی‌رویه، بیش از 80 درصد مراتع را به آستانه نابودی کشانده است و با بررسی بیشتر متوجه می‌شویم که نه تنها چرای بیش از 70 میلیون رأس دام در کشور، تنوع زیستی با ارزش را به شکل غیرقابل جایگزین از بین می‌برد بلکه اثرات جانبی نیز نظیر اختلال در چرخه آب، فرسایش خاک سطحی، رانش زمین، پدیده گرد و غبار و زیان های مالی را نیز به همراه خواهد داشت.
امروزه شاهد آسیب به جمعیت‌های بسیاری از انواع گونه‌های جانوری و گیاهی در سطح اکوسیستم‌های طبیعی کشور هستیم، دام به راحتی و در هر زمانی در مناطق حفاظت شده حضور دارد و تا هر وقت که می‌خواهد بدون توجه به شرایط منطقه در آن چرا می‌کند.
در فیلمی که در ادامه میبینید این موضوع مشخص است که دام ها به مناطقی رسیده اند که محل حضور قوچ و کل وحشی است و وارد قلمرو این حیوانات شده‌اند. ورود دام به این مناطق علاوه بر این که مرتع را نابود می‌کند باعث می‌شود که تعارض بین دامدار و حیوان وحشی اتفاق بیفتد.
چرای دام در مناطق حفاظت شده
اگر دربین چرای دام دامدار دست به تفنگ ببرد و شروع به شکار کند هیچ‌کس نیست که جلوی این کار را بگیرد، مشکل بعدی این است که اگر این دام‌ها واکسینه نباشند و با خود بیماری مثل طاعون نشخوارکنندگان داشته باشند، به راحتی این بیماری به حیوانات وحشی آن منطقه انتقال پیدا می‌کند و سبب نابودی همه حیوانات در آن منطقه می‌شود.
حضور انسان به همراه دام‌ها باعث می‌شود که این حیوانات وحشی احساس خطر کنند و به راحتی نتوانند به زندگی خود ادامه دهند، در چند وقت اخیر اخبار زیادی از جدایی بره‌های حیات وحش از مادر شنیده شده است که یا به علت ترسیدن یا کشتن مادر از او جدا شده و به دست دامداران افتاده‌اند.
یکی از بزرگترین تعارضات در منطقه توران شکل گرفته که حضور دامداران و سگ‌های گله آنها باعث به خطر افتادن گونه در معرض انقراض یوزپلنگ شده است. حضور خارج از ظرفیت دام‌ها پوشش گیاهی را از بین می‌برد و حیواناتی مثل کل، قوچ هم که طعمه حیوانات وحشی هستند به خاطر نبودن غذا از بین می‌روند و باعث می‌شود که یک زیستگاه در معرض خطر قرار بگیرد.
پایان پیام /