تمثال همان شادی و سُروری است که به برادر مؤمنت رساندی

امام صادق (ع):

اذا بَعَثَ اللهُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثال یَقدُمُ أمامَهُ، کُلَما رَأی المؤمنُ هَولاً مِن أهوالِ یَومِ القِیامَهِ قالَ لَهُ المِثالُ: لا تَفزَع ولا تَحزَن... فیقولُ لَهُ المؤمنُ:... مَن أنتَ؟ فیقولُ: أنا السُرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ علی أخیکَ المؤمِنِ.

امام صادق علیه السلام: چون خداوند مؤمن را از قبرش درآورد تمثالی با او خارج شود که در جلو او راه می‌رود و هر زمان مؤمن یکی از صحنه‌های هراس انگیز روز قیامت را ببیند آن تمثال به او گوید: نترس و غم به خود راه مده... مؤمن به او گوید... تو کیستی؟ تمثال گوید: من همان شادی و سُروری هستم که به برادر مؤمنت رساندی.

اصول کافی، جلد 2، صفحه 190