تو همیشه شماره 20 ما خواهی بود، دیوگو
در سانحه‌ای دلخراش، دیوگو ژوتا، ستاره باشگاه لیورپول، به همراه برادرش جان خود را از دست داد تا فوتبال یکی از صادق‌ترین و محبوب‌ترین چهره‌های نسل خود را از دست بدهد.
به گزارش "ورزش سه"، صبح پنجشنبه خبری رسید که قلب میلیون‌ها هوادار فوتبال را شکست؛ دیوگو ژوتا، ستاره پرتغالی باشگاه لیورپول، در سن تنها 28 سالگی و در اوج زندگی و فوتبال، به همراه برادرش از دنیا رفت. خبری باورنکردنی، تلخ و بی‌رحم. گاهی زندگی چنان ضربه‌ای می‌زند که تمام واژه‌ها کم می‌آورند.
اما این فقط یک وداع با یک فوتبالیست نبود. ما با یک انسان مهربان، پدر، همسر، پسر، برادر، دوست و هم‌تیمی خداحافظی کردیم؛ مردی که از محله‌های ساده گوندومار پرتغال، با تلاش و استقامت به قلب فوتبال اروپا رسید.
ژوتا هنوز در 16 سالگی برای تیم محل زندگی‌اش بازی می‌کرد، در حالی‌که دوستانش به باشگاه‌های بزرگی چون پورتو و بنفیکا راه یافته بودند. او با پشتکار فراوان، بدون هیچ ادعایی، پله‌پله بالا آمد؛ از پاسوس‌فریرا به پورتو، از آن‌جا به وولوز و در نهایت لیورپول... جایی که قلب ما را برای همیشه تسخیر کرد.
هواداران لیورپول هیچ‌وقت لحظاتی را که ژوتا برایشان ساخت، فراموش نخواهند کرد: از گل‌های حیاتی مقابل آرسنال، تا ضربه آخر مقابل تاتنهام، پنالتی تعیین‌کننده برابر لسترسیتی و گل آخر در داربی مرسی‌ساید. او همیشه برای لحظات بزرگ آماده بود؛ اگر در زمین نبود، آرزو می‌کردیم کاش بود.
کلوب درباره‌اش گفته بود: «بازیکنی استثنایی، پسری استثنایی. او تمام چیزی بود که یک بازیکن لیورپول باید داشته باشد.»
و راست می‌گفت. ژوتا فقط یک گلزن بی‌رحم و خونسرد نبود، او با اشتیاقش، با خوشحالی‌های پرشور گل‌هایش، با تواضع و منش حرفه‌ای‌اش، تبدیل به بخشی از خانواده ما شد. او مثل خیلی از ما، برای رسیدن به رؤیاهایش سخت جنگید و وقتی رسید، قدرش را دانست.
در فصل 22-2021، ژوتا با 21 گل و 6 پاس گل، یکی از ارکان قهرمانی ما در جام اتحادیه و FA Cup بود. همان فصلی که به فینال لیگ قهرمانان هم رسیدیم. او در لحظاتی برایمان قهرمان شد که بیشترین نیاز را بهش داشتیم.
و حالا... باید با خاطراتش زندگی کنیم. با آن آهنگ دوست‌داشتنی سکوها: «Oh, he wears the number 20, he will take us to victory...»
دیوگو، تو با جام در دست، در آخرین روز زندگی‌ات، رفتی. اما لبخندت، تلاش بی‌پایانت و آن پیراهن شماره 20، برای همیشه در قلب ما می‌ماند.
تو فقط یک بازیکن فوتبال نبودی. تو بخشی از زندگی ما بودی، و خواهی ماند.
از طرف یک هوادار لیورپول که به عشق تو گریه کرد: مرسی بابت تمام لحظات. روحت شاد، قهرمان.
