تکثر هاشم
یادداشتی بر فیلم "شنای پروانه"
فیلم شنای‌پروانه اغراق‌آمیز است؟ بله. اما مگر آن‌ها که از جنس هاشم این قصه هستند، در واقعیت گل‌درشت نیستند؟ مگر امثال هاشم، گنده‌لات محله، کارشان غلو شده و دیوانه‌وار نیست؟ واقعیت دور از این است؟ گنده‌لات‌ها یا اشرار با هم کتابی حرف می‌زنند؟ آن‌ها حل مشکلات‌شان متمدنانه و ادبی است؟ برای کج نگاه کردن کسی به ناموس‌شان قشون‌کشی نمی‌کنند؟ و قمه و چاقو کمترین ابزار حل‌کننده مسائل‌شان نیست؟
شرور بودن به محله نیست، بالا و پایین شهر نمی‌شناسد، کلام و رفتار اغراق‌آمیز منوط به کوچه پس‌کوچه‌های شهر نیست، هاشم‌های جامعه فراوانند، در همین فضای مجازی، همان‌هایی که چشم‌هایشان را می‌بندند و دهان می‌گشایند، کم نیستند فقط به جای چاقو و چماق با سخن بیهوده و ناسزا خنجر می‌زنند.
محمد کارت به عنوان کارگردان این اثر اجتماعی، تجربه ساخت فیلم کوتاه در جاهای دیده نشده شهر را داشته، کارتن خواب‌ها و این جنس از آدم‌ها را خوب می‌شناسد، برای همین هم در انتخاب بازیگر موفق عمل کرده، هرکس را سر جای درستش گذاشته و در عین حال دیالوگ‌هایی اندازه دهان هرکدام از کاراکترها برایشان انتخاب کرده و بسیار هوشمندانه، از امیر آقایی برای چنین نقش اغراق‌آمیزی استفاده کرده!
258258
کد خبر 1348542