جادوی نام‌ها: آغاز گفت‌وگو با شهر
توجه به نام گذاری معابر شهری ضرورت دارد و به یاد داشته باشیم که این نامگذاری‌ها هم می‌تواند ادای دین به بزرگان شهر و کشورمان باشد و هم راهی برای آغاز گفت‌وگوی ما با شهر و در نتیجه تعالی آن.
توجه به نام گذاری معابر شهری ضرورت دارد و به یاد داشته باشیم که این نامگذاری‌ها هم می‌تواند ادای دین به بزرگان شهر و کشورمان باشد و هم راهی برای آغاز گفت‌وگوی ما با شهر و در نتیجه تعالی آن.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و اندیشه - حمیرا مقیمی*: چه بپذیریم و چه نپذیریم؛ نام‌ها در فرهنگ ما جایگاهی خاص دارند. خانواده‌هایی که صاحب فرزند می‌شوند برای انتخاب نامش؛ برخی نکات را مدنظر دارند. مثلا در منظومه فکری ایرانیان مسلمان نخستین مرحله برای اولاد صالح داشتن این است که نامی نیک مثلا نام یکی از ائمه را روی فرزند بگذارند. برفرض مثال با گذاشتن نام مبارک علی روی فرزند امید دارند تا این اولاد در آینده بر اساس میزانی به نام امیرالمومنین امام علی بن ابی طالب عمل کند. این ویژگی جادویی نام‌هاست.
چنین خصلتی در نامگذاری اماکن به نام‌های خاص نیز وجود دارد.
نامگذاری معابر، خیابانها و اماکن به نام‌های فرهیختگان، شخصیت‌های موثر در دنیا و عقبای ملت نیز از همین ویژگی برخوردار است. این نامگذاری نخستین مرحله و نخستین کار فرهنگی در تربیت شهر است و نخستین مرحله برای آغاز گفت‌وگو با شهر.
بله شهر نیز به مثابه یک موجود جاندار نیاز به گفت‌وگو دارد و قدم اول این گفت‌وگو دادن هویت به شهر است. هویت شهر از هویت جامعه و امت می‌آید.
پس نامگذاری خیابانها ومعابر به نام بزرگان دین، انقلاب، فرهنگ و هنر و... کاری نیک و فرهنگی است. منتها همانطور که اشاره شد این قدم اول برای آغاز گفت‌وگو با شهر است. ما با اینکار هویت اسمی را به شهر و خیابانها و معابر می‌دهیم اما برای گفت‌وگو باید آنها را تا حد خود بالا بیاوریم تا گفت‌وگو به معنای واقعی کلمه شکل بگیرد.
قدم دوم و مرحله بعد می‌تواند طراحی برخی امکانات فرهنگی برای این خیابانها باشد. تاسیس نگارخانه، خانه فرهنگ، کتابخانه‌های محلی و حتی کتابخانه‌های کوچکی که در خیابانها یا محلات طراحی می‌شود کار مهمی است. به عنوان مثال چه اشکالی دارد در خیابان‌های اصلی شهر طالقان یا محلات 9 گانه شهر، کتابخانه کوچکی درباره چهره‌های تاثیرگذار طالقانی همچون بزرگان محلات، شهید بزرگوار فلاحی، جلال آل احمد و یا شخصیت برجسته انقلاب اسلامی حضرت آیت الله طالقانی تاسیس شود. می‌توان بدون هزینه امکاناتی را تعریف کرد که مثلا شهید بزرگوار، روحانی، هنرمند، شاعر یا نویسنده‌ای که کوچه یا خیابانی به نام اوست برای رهگذران معرفی شود و شهروندان مختصری با زندگی ش آشنا شوند.
بنابراین توجه به نام گذاری معابر شهری ضرورت دارد و به یاد داشته باشیم که این نامگذاری‌ها هم می‌تواند ادای دین به بزرگان شهر و کشورمان باشد و هم راهی برای آغاز گفت‌وگوی ما با شهر و در نتیجه تعالی آن.
فراموش نکنیم وظیفه اصلی برای تحقق این امر برعهده شوراهای اسلامی شهر است؛ البته لازم است انجمن‌های محلی و سایر سازمان‌ها نیز برای این امور فعال شوند.
*رییس شورای اسلامی شهر طالقان، رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر