جایی که نام دختران هم فریاد زده می‌شود؛/ اینجا سن‌سیروس: خالق زیباترین تصاویر روز
دیدار ملوان و خاتون بم با میزبانی و استقبال به یاد ماندنی هواداران انزلیچی به پایان رسید.
به گزارش ''ورزش سه''، شاید کمتر کسی بداند که تا به امروز 15 دوره از لیگ برتر زنان گذشته و امسال فصل شانزدهمی است که لیگ فوتبال زنان ایران لقب حرفه‌ای را یدک می‌کشد. لیگی که از پوشش حداکثری رسانه‌ها، آنطور که باید بهره‌مند نیست اما در دل محرومیت‌های خودش، لحظات شگفت‌انگیزی خلق می کند. مثل امروز که سن‌سیروس انزلی، همان جایی که مهد قایقران و پسران انزلیچی است؛ میزبان مهم‌ترین مسابقه فصل فوتبال زنان بود.
جایی که خاتون و ملوان 37 امتیازی، درحالی که به یکدیگر از رگ گردن نزدیک‌تر هستند و فقط یک نفس تا لمس جام قهرمانی فاصله دارند؛ مقابل هم قرار می گیرند. امروز دختران بم و انزلی به هم تنه زدند، برای یک پرتاب اوت ساده فریاد کشیدند، برای تک تک سوت‌های داور اعتراض کردند و در آخر یک سوی زمین از غم غرق اشک شد و سوی دیگر میدان از شادی اشک شوق ریخت.
اما زیباترین تصویر ثبت شده از دوئل تماشایی امروز، نه فریاد از سر شوق دوستان ملیکا در تیم خاتون بم بود و نه اشک‌های پر از شرم و تعصب دختران انزلیچی که بند نمی‌آمد. زیباترین تصاویر امروز روی سکوها خلق شد. جایگاه تیفوسی‌های انزلیچی‌ها. همانجا که در مسابقات مردان بیانیه اعتراضی سر می‌دهند. همانجا که به تارتار لقب انزلیچی دادند. امروز سکوهای سن سیروس در تسخیر دختران ملوان بود. برای فریاد زدن یک نام، برای اینکه با اصالت‌ها می‌دانند، ملوان یک تیم ریشه‌دار زنان هم دارد.
سکوهای بدون سقف استادیوم تختی انزلی امروز میزبان چند هزار زن بود که به حمایت از یازده دختر آمده بودند. این حمایت زیر سیل شدید باران بود و با شدت گرفتن بارش، حتی یک نفر از جمعیت سکوها کم نشد. آن‌ها از 10 دقیقه پیش از شروع مسابقه، یعنی زمانی که گوینده ورزشگاه نام بازیکنان ملوان را می‌خواند؛ شروع به تشویق تیم خود کردند و بعد از شکست در مهم‌ترین مسابقه فصل هم ایستاده دختران ملوان را تشویق کردند.
اینجا سن‌سیروس است؛ جایی که نه فقط در فضای مجازی بلکه روی سکوهای خیس استادیوم قایقران، نام دختران شهرشان را به بلندای پسران همین شهر فریاد می‌زنند.
